Επαναστάσεις του 1848: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Kostasaggel (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Kostasaggel (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 28:
Οι τεχνολογικές αλλαγές μετέβαλλαν ριζικά τη ζωή της εργατικής τάξης. Ο λαϊκός τύπος διεύρυνε την πολιτική συνειδητότητα και άρχισαν να εμφανίζονται νέες αξίες και ιδέες όπως ο [[Φιλελευθερισμός|λαϊκός φιλελευθερισμός]], ο [[εθνικισμός]] και ο [[σοσιαλισμός]]. Ορισμένοι ιστορικοί τονίζουν τις σοβαρές σιτοδείες, ιδιαίτερα εκείνες του 1846, που προκάλεσαν στερήσεις στους αγρότες και τους φτωχούς εργαζομένους των πόλεων.
[[File:Galician slaughter in 1846.PNG|thumb|300px|''H σφαγή της Γαλικίας'' (Πολωνικά: ''Rzeź galicyjska'') του Γιαν Λεβίτσκι (1795–1871), που απεικονίζει τη σφαγή των Πολωνών ευγενών από Πολωνούς αγρότες στη [[Γαλικία (Ανατολική Ευρώπη)|Γαλικία]] το 1846.]]
Μεγάλη μερίδα των ευγενών ήταν δυσαρεστημένη με το [[Απόλυτη μοναρχία|βασιλικό απολυταρχισμό]] ή το σχεδόν απολυταρχισμό. Το 1846 υπήρξε μια εξέγερση των Πολωνών ευγενών στην Αυστριακή Γαλικία, που αντιμετωπίστηκε μόνο όταν οι αγρότες, με τη σειρά τους, ξεσηκώθηκαν κατά των ευγενών<ref>Robert Bideleux and Ian Jeffries, ''A History of Eastern Europe: Crisis and Change'', Routledge, 1998. {{ISBN|0415161118}}. pp. 295–96.</ref>. Επιπλέον μια εξέγερση δημοκρατικών δυνάμεων κατά της [[Πρωσία]]ς σχεδιάσθηκε αλλά δεν πραγματοποιήθηκε στη Μεγάλη Πολωνία.
 
Στη συνέχεια η μεσαία τάξη άρχισε να βρίσκεται σε αναταραχή. Ο [[Καρλ Μαρξ]] και ο [[Φρίντριχ Ένγκελς]], που εργάζονταν στις Βρυξέλλες, είχαν γράψει το ''[[Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο|Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος]]'' (που δημοσιεύθηκε στα Γερμανικά στο Λονδίνο στις 21 Φεβρουαρίου 1848) κατόπιν αιτήματος της Κομμουνιστικής Ένωσης (μιας οργάνωσης που αποτελείτο κυρίως από Γερμανούς εργάτες). Μετά την εξέγερση του Μαρτίου στο Βερολίνο, άρχισαν αναταραχή στη Γερμανία. Εξέδωσαν τα «Αιτήματα του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Γερμανία» από το Παρίσι το Μάρτιο. Το φυλλάδιο υποστήριζε την ενοποίηση της Γερμανίας, την καθολική ψηφοφορία, την κατάργηση των φεουδαρχικών θεσμών και στόχους παρόμοιους με εκείνους της μεσαίας τάξης.