Βικιπαίδεια

Κωνσταντίνος Α΄ Τιχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
βλ. συζήτηση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
|προκάτοχος = [[Μίτσο Ασέν|Μίτσο]]
|διάδοχος = [[Ιβάιλο]]
|σύζυγος = [[Ειρήνη Δούκαινα Λασκαρίνα|Ειρήνη Βατάτζη]]<br>[[Μαρία Καντακουζηνή (κόρη Ιωάννη πιγκέρνη)|ΜαρίαΠαλαιολογίνα Καντακουζηνή]]
|επίγονοι = [[Μιχαήλ Ασέν Β΄|Μιχαήλ Β΄]]
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των Ασέν|Ασέν]]
Γραμμή 30:
Ο Κωνσταντίνος Α΄ ήταν γιος ενός ευγενούς ονόματι Τιχ (συντόμευση του Τιχομίρ) και πιθανώς απόγονος ενός σημαντικού Τιχομίρ από τα [[Σκόπια]], ο οποίος έζησε στις αρχές του 13ου αιώνα. Από την μεριά της μητέρας του καταγόταν από τον [[Στέφαν Νεμάνια]] της [[Σερβία|Σερβίας]].
 
Το 1257 ο Κωνσταντίνος εκλέχθηκε από τους ευγενείς (βογιάρους) να αντικαταστήσει τον αναποτελεσματικό [[Μίτσο Ασέν]] στον θρόνο της Βουλγαρίας. Το 1261 ο Μίτσο Ασέν είχε νικηθεί και ζήτησε άσυλο από τον [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο]], Αυτοκράτορα της [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας|Νίκαιας]]. Για να ενισχύσει την θέση του ως νόμιμος ηγεμόνας, ο Κωνσταντίνος υιοθέτησε το όνομα ''Ασέν'' και νυμφεύτηκε την [[Ειρήνη Δούκαινα Λασκαρίνα|Ειρήνη Βατάτζη]], κόρη του αυτοκράτορα [[Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης|Θεόδωρου Β΄]] και της [[Ελένη της Βουλγαρίας|Ελένης Ασέν]], κόρης του [[Ιβάν Ασέν Β΄]].
 
[[Αρχείο:Desislava.jpg|thumb|right|250px|Φρέσκο που απεικονίζει την Ντεσισλάβα, γυναίκα του κυβερνήτη της [[Σόφια|Σόφιας]] Καλογιάν, ενός από τους σπουδαιότερους ευγενείς στην επικράτεια του Κωνσταντίνου.]]
Γραμμή 36:
Από το 1259 ως το 1261 ο Κωνσταντίνος βρίσκονταν σε κατάσταση πολέμου με τον [[Μπέλα Δ΄ της Ουγγαρίας]]. Μια αρχική Ουγγρική εισβολή του έδωσε την ευκαιρία για την εφήμερη ανακατάληψη του βανάτου του Σεβέριν το 1260. Υπό την ηγεσία όμως του μελλοντικού τους βασιλιά [[Στέφανος Ε΄ της Ουγγαρίας|Στέφανου Ε΄]], οι Ούγγροι επανέκτησαν το Σεβέριν και κατέλαβαν το [[Βιντίν]] και το [[Λομ]] το 1261. Οι Βούλγαροι επανέκτησαν τις απώλειές τους υπό την ηγεσία του Ρώσου πρίγκηπα [[Γιακόβ Σβέτοσλαβ]], στον οποίο παραχωρήθηκε η περιοχή του Βιντίν υπό καθεστώς αυτονομίας και ο οποίος διατήρησε τις επαφές του και με την Βουλγαρία αλλά και με το [[Βασίλειο της Ουγγαρίας]].
 
Η εκθρόνιση και η τύφλωση του ανήλικου Αυτοκράτορα της Νίκαιας [[Ιωάννης Δ΄ Λάσκαρης|Ιωάννη Δ΄ ΒατάτζηΛάσκαρη]] από τον [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο]] το 1261 έφερε αντιμέτωπο τον Κωνσταντίνο με τον Μιχαήλ Η΄, καθώς ο εκτοπισμένος αυτοκράτορας ήταν αδελφός της γυναίκας του. Το 1264 ο Κωνσταντίνος πήρε μέρος στην [[Μογγόλοι|Μογγολική]] επιδρομή στα εδάφη του Βυζαντίου, αλλά η επιτυχία του δεν βελτίωσε την κατάσταση της Βουλγαρίας.
 
Μετά τον θάνατο της [[Ειρήνη Δούκαινα Λασκαρίνα|Ειρήνης]] το 1268 ο Κωνσταντίνος, επιχειρώντας να συμφιλιωθεί με τον Μιχαήλ Η΄, νυμφεύτηκε την ανιψιά αυτού [[Μαρία Καντακουζηνή (κόρη Ιωάννη πιγκέρνη)|ΜαρίαΠαλαιολογίνα Καντακουζηνή]] το 1269. Παρόλα αυτά οι διαμάχες για την συμφωνημένη, ως προίκα της Μαρίας, παράδοση την Μεσημβρίας ([[Νέσεμπαρ]]) επιδείνωσαν πάλι τις σχέσεις τους. Η Βουλγαρική κυβέρνηση σύναψε συμμαχία με τον [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο Α΄]] της Σικελίας, ο οποίος σχεδίαζε εκστρατεία εναντίον του Μιχαήλ Η΄ με σκοπό να ανασυστήσει την [[Λατινική Αυτοκρατορία]]. Ο Μιχαήλ Η΄ αντεπιτέθηκε δίνοντας την νόθα κόρη του Ευφροσύνη στον [[Νογκάι Χαν]] της [[Χρυσή Ορδή|Χρυσής Ορδής]], ο οποίος ως σύμμαχος των Βυζαντινών, λεηλάτησε την Βουλγαρία το 1274. Η απόπειρα του Μιχαήλ Η΄ για εκκλησιαστική επανένωση με την [[Πάπας|Ρώμη]] στην [[Δεύτερη Σύνοδος της Λυόν]] επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την διαμάχη μεταξύ Βουλγαρίας και [[Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]], καθώς η βασίλισσα Μαρία Καντακουζηνή και η μητέρα της Ειρήνη Παλαιολογίνα ανήκαν στο τμήμα της Βυζαντινής Αριστοκρατίας που εξέφραζε την μεγαλύτερη αντίθεση ως προς την ένωση των εκκλησιών.
 
[[Αρχείο:Bulgaria-second half of the 13th century.png|300px|thumb|left|Η Βουλγαρία περί το 1260]]
 
Τον τελευταίο χρόνο της βασιλείας του ο Κωνσταντίνος Α΄ ήταν μερικώς παράλυτος εξαιτίας της πτώσης του από άλογο, ενώ έπασχε και από μία απροσδιόριστη ασθένεια. Η διακυβέρνηση είχε περιέλθει εντελώς στην [[Μαρία Καντακουζηνή (κόρη Ιωάννη πιγκέρνη)|Μαρία Καντακουζηνή]], η οποία έστεψε τον γιο τους, [[Μιχαήλ Ασέν Β΄]] συναυτοκράτορα αμέσως μετά την γέννησή του γύρω στο 1272. Η Μαρία Καντακουζηνή είχε και την ευθύνη των σχέσεων με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία την δεκαετία του 1270, ενώ σχεδίασε την υποταγή και εν συνεχεία την δολοφονία (με δηλητήριο) του [[Γιακόβ Σβέτοσλαβ]] δεσπότη του [[Βιντίν]] το 1276.
 
Ο Κωνσταντίνος ήταν ο πρώτος Βούλγαρος ηγεμόνας που έκοψε δικά του νομίσματα σε ευρεία κλίμακα, όμως λόγω των δαπανηρών και αποτυχημένων πολέμων, των επαναλαμβανόμενων Μογγολικών επιδρομών και της οικονομικής αστάθειας ξέσπασε εξέγερση το 1277. Οι κοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις αυτού του κινήματος έχουν τονιστεί ιδιαίτερα από [[Μαρξισμός|Μαρξιστές]] ιστορικούς, ο πραγματικός του χαρακτήρας όμως παραμένει ασαφής. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ο χοιροβοσκός [[Ιβάιλο]] αναδείχτηκε αρχηγός των δυσαρεστημένων και προσέλκυσε πολλούς (κατά πάσα πιθανότητα κατωτέρων τάξεων) οπαδούς, αποκτώντας τον έλεγχο σε σημαντικό τμήμα της Βουλγαρίας. Ο Κωνσταντίνος εκστράτευσε εναντίον του [[Ιβάιλο]] με την φρουρά του, αλλά κατατροπώθηκε και σφαγιάστηκε επάνω στο άρμα του.
Γραμμή 51:
είναι άγνωστα.
 
Από την δεύτερη σύζυγό του, την [[Ειρήνη Δούκαινα Λασκαρίνα|Ειρήνη Βατάτζη]], κόρη του [[Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης|Θεοδώρου Β΄ Λάσκαρη]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων δεν απέκτησε παιδιά.
 
Από την τρίτη του σύζυγο [[Μαρία Καντακουζηνή (κόρη Ιωάννη πιγκέρνη)|Μαρία Καντακουζηνή]], κόρη του πιγκέρνη [[Ιωάννης Καντακουζηνός, πιγκέρνης|Ιωάννη]], απέκτησε τον
* [[Μιχαήλ Ασέν Β΄]] ο οποίος τον διαδέχτηκε στον θρόνο της Βουλγαρίας (1277-1279).
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κωνσταντίνος_Α΄_Τιχ"