Ηρώδης ο Αττικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Πνευματικό έργο: Μάρκος Αυρήλιος Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
|||
Γραμμή 51:
== Πνευματικό έργο ==
Με την παιδεία που έλαβε, ο Ηρώδης πολύ γρήγορα εξελίχθηκε ως ένας από τους επιφανέστερους ρήτορες και σοφιστές της εποχής του. Νέος ακόμα, δίδαξε ρητορική στην Αθήνα και, πριν το 160 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Αντωνίνος Πίος τον διόρισε καθηγητή στην επιδοτούμενη από τους Ρωμαίους ρητορική σχολή της Αθήνας. Εκεί, καθώς και στο πολυτελές σπίτι του στην Κηφισιά, δίδασκε ρητορική μέχρι τα γεράματά του, γενόμενος δάσκαλος πολυάριθμων σοφιστών από όλο τον ρωμαϊκό κόσμο της εποχής των Αντωνίνων καθώς ακόμη και των ίδιων των αυτοκρατόρων [[Μάρκος Αυρήλιος|Μάρκου Αυρηλίου]] και [[Λεύκιος Βέρος|Λευκίου Βέρου]]<ref name="IEE406" /><ref name=":0" />.
Ακούραστος μελετητής των αρχαίων συγγραφέων, έκανε σκοπό της ζωής του την επικράτηση του [[Αττικισμός|αττικισμού]] έχοντας πρότυπο τον [[Κριτίας|Κριτία]], γι'αυτό και ονομάστηκε από τους συγχρόνους του «ηχώ κριτιάζουσα». Η ρητορική δεινότητα του Ηρώδη εξαίρονταν στην εποχή του με προσωνύμια όπως «βασιλεύς των λόγων», «ο εις των δέκα ρητόρων» κ.ά. Κατά τη μαρτυρία του Φιλόστρατου, στου οποίου το έργο ''Βίοι σοφιστών'' ο Ηρώδης αποτελεί την κεντρική μορφή, μπορούσε να απαγγέλλει αυτοσχέδιους λόγους που χαρακτηρίζονταν από τις βασικές αρετές του ρητορικού λόγου: αρμονία, δεινότητα, μεγαλοπρέπεια στη φωνή και απλότητα ύφους. Έτσι το ύφος του είχε κομψότητα, μέτρο και ποικιλία, χωρίς τις εκζητήσεις που χαρακτήριζαν τους σοφιστές της εποχής του.<ref name="IEE406" />
| |||