Χωροχρόνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ως μαθηματική έννοια: ανασταση νεκρου συνδεσμου |
Ευκλείδεια γεωμετρία Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 4:
Στη [[Φυσική]], ο '''χωροχρόνος''' ή '''χωροχρονικό συνεχές''' είναι το μαθηματικό μοντέλο που ενώνει τον [[χώρος|χώρο]] και τον [[χρόνος|χρόνο]] σε μία [[Συνέχεια συνάρτησης|συνέχεια]]. Ο χωροχρόνος συνήθως ερμηνεύεται ως συνδυασμός του [[Ευκλείδεια γεωμετρία|ευκλείδειου]] χώρου τριών [[διάσταση|διαστάσεων]] με τον χρόνο ως μια επιπρόσθετη διάσταση, οπότε προκύπτει ένα [[Τοπολογική πολλαπλότητα|πολύπτυχο]] μόρφωμα (manifold) τεσσάρων διαστάσεων. Η τέταρτη διάσταση, αυτή του χρόνου, είναι διαφορετική από τις άλλες τρεις που αφορούν μήκος στον ευκλείδειο χώρο.
Στην [[Κλασική μηχανική]] σε χαμηλές (μη [[σχετικότητα|σχετικιστικές]]) ταχύτητες, η χρήση της [[Ευκλείδεια γεωμετρία|ευκλείδειας γεωμετρίας]] είναι κατάλληλη καθώς ο χρόνος μπορεί να παραλείπεται από τη μαθηματική περιγραφή των υπό εξέταση συστημάτων, αφού είναι ο ίδιος παντού για τα αντικείμενα και τον παρατηρητή. Όταν όμως μελετούμε σχετικιστικές κινήσεις των σωμάτων, όταν δηλαδή έχουμε ταχύτητες που προσεγγίζουν την [[ταχύτητα του φωτός]], τότε ο χρόνος δεν μπορεί να παραλειφθεί από τη μαθηματική περιγραφή και το [[σημείο]] στον χώρο ανάγεται πια σε [[χωροχρονικό γεγονός|γεγονός]] στον χωροχρόνο. Όταν μελετούμε σχετικιστικά φαινόμενα, προσπαθώντας να τα κατανοήσουμε με ευκλείδεια γεωμετρία σε χώρο τριών διαστάσεων, ο χρόνος αλλοιώνεται, καθώς παίζει ρόλο η ταχύτητα του σώματος που μελετάται ως προς τον παρατηρητή και η επίδραση της [[βαρύτητα]]ς φαίνεται να επιβραδύνει το «πέρασμα του χρόνου». Κοιτώντας σε τέσσερις διαστάσεις, απλά λέμε πως ο χωροχρόνος «καμπυλώνει».
Ο χωροχρόνος με τέσσερις διαστάσεις καλύπτει επαρκώς την περιγραφή των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων των σωμάτων στο [[σύμπαν]] που παρατηρούμε και βιώνουμε. Μια θεωρία που προσπαθεί να ενοποιήσει όλες τις [[δύναμη#Είδη δυνάμεων|δυνάμεις]] όμως χρειάζεται περισσότερες διαστάσεις για να περιγράψει ενοποιημένα και τις δυνάμεις πλέον της βαρύτητας, όπως τις δυνάμεις που κυριαρχούν σε υποατομικό επίπεδο. Έτσι, έχουμε για παράδειγμα τη [[Θεωρία-M]] η οποία προσδίδει στο χωροχρονικό συνεχές 11 διαστάσεις.
| |||