Εγγλέζικα Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα '''Εγγλέζικα''' είναι μια σειρά αρχοντικών νεοκλασικών κτιρίων τα οποία αποτελούσαν μια συνοικία της [[Πάτρα]]ς, μακριά από την πυκνή δόμησηςδόμησής της, αποπνέοντα έντονα την ατμόσφαιρα [[Κοσμοπολιτισμός|κοσμοπολιτισμού]]<ref name="Koutrouvidis 2008,p.55">Κουτρουβίδης 2008, σελ. 55.</ref>. Επρόκειτο για πλούσιες βίλες που βρίσκονταν κυρίως παραθαλάσσια, στην περιοχή από τις [[Ιτιές Πάτρας|Ιτιές]] μέχρι χαμηλά στο [[Μιντιλόγλι Αχαΐας|Μιντιλόγλι]]<ref name="Koutrouvidis 2008,p.55"/>, ενώ οι περισσότερες βρίσκονται στο σημερινό ενδιάμεσο αυτήςεκείνης της απόστασης, δηλ. στην [[Παραλία Αχαΐας|Παραλία Πατρών]].

Πρόκειται για συνοικία που δημιουργήθηκε στις αρχές του [[20ος αιώνας|προηγούμενου20ού αιώνα]]. Στην περιοχή κατασκεύασαν τις βίλες [[Άγγλοι]] κάτοικοι της Πάτρας: οι Χάνκοκ, [[Οικογένεια Μόρφυ|Μόρφυ]], Πίλσχερ, Κρόου και Στίβενς, καθώς και ένας [[Έλληνας]], ο βιομήχανος Κρητικός. Από τους πρώτους αυτούς κατοίκους της πήρε την ονομασία «Εγγλέζικα».

Εκείνη την εποχή η περιοχή ήταν εξοχή και βρισκόταν αρκετά έξω από την πόλη της Πάτρας, αφού δεν ήταν τόσο μεγάλοςκαθότι ο πολεοδομικός ιστός της δεν είχε ακόμα επεκταθεί προς τα εκεί, έτσι ώστε να εξελιχθεί σύντομα σε τόπο παραθερισμού. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν κάποιες από τις βίλες των Άγγλων, μερικές από τις οποίες διέθεταν και γήπεδο τένις, και ορισμένες από αυτές διατηρούνται σε άριστη κατάσταση. Το [[1921]] η Οικογένεια Μόρφυ εγκατέλειψε την περιοχή, λόγω της αυξανόμενης κίνησης που είχε δημιουργήσει η σημερινή [[Εθνική Οδός 9|Εθνική Οδός Πατρών-Πύργου]] (παλιά). Την ακολούθησαν λίγο αργότερα και οι υπόλοιπες αριστοκρατικές οικογένειες, με τελευταία αυτή των Κρόου, -οι οποίοι μόλις το [[1990]] πούλησαν την έπαυλή τους.

Σήμερα ο όρος «Εγγλέζικα» έχει περιοριστεί σαν περιοχή, καθώς συμβολίζει μια παραθαλάσσια μακρόστενη περιοχή μήκους 1 χλμ. στηνστη δυτική μεριά των αρχικών Εγγλέζικων και συγκεκριμένα στην Παραλία καιΠατρών κάτω ακριβώς από το Μιντιλόγλι (όπου έφτανε τότε το ένα άκρο της τότεαρχικής συνοικίας). Αυτό συνέβη, γιατί αρχικά η συνοικία ήταν αραιοκατοικημένη, σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, και μέσα ή δίπλα σε αυτήν έχουν δημιουργηθείαναπτυχθεί πλέον εδώ και δεκαετίες νεότερες συνοικίες (π.χ. Ηπειρώτικα, Εύα (πρώην Στάση Τσιρογιάννη), ΠΙΚΠΑ, Μουρτά, Τσαούση), με αποτέλεσμα τα Εγγλέζικα να περιοριστούν σε αυτή την περιορισμένη περιοχή όπου τα περισσότερα κτίσματα βρίσκονται, σχεδόν, το ένα δίπλα από το άλλο.