Ναυμαχία των Σπετσών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
Προκειμένου, όμως, να αφήσουν τις Σπέτσες και την Ύδρα ανυπεράσπιστες στο έλεος των Οθωμανών, οι Σπετσιώτες πλοίαρχοι Ι. Τσούρπας, Δημήτριος Λάμπρου (ή Λεωνίδας) και Ιωάννης Γ. Κούτσης, καθώς και ο Υδραίος [[Αντώνιος Κριεζής]], αγνόησαν το σήμα του Ανδρέα Μιαούλη και αντί να τον ακολουθήσουν, επιτέθηκαν εναντίον του οθωμανικού στόλου, αιφνιδιάζοντας τόσο τον εχθρό όσο και τους συμμάχους τους.<ref>Τρικούπης (1853–1857), τόμ. Α΄, σελ. 329.</ref>Η σφοδρότητα της ναυμαχίας έκανε το έδαφος να σείεται στην Ύδρα, από όπου όσοι παρακολουθούσαν τα γεγονότα έβλεπαν τόσο καπνό που νόμιζαν ότι οι Σπέτσες καίγονται.<ref>Πέτρος Μπίκος: «Ανδρέας Μιαούλης» εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 2003</ref>
Στην πλέον κρίσιμη φάση της ναυμαχίας, με τις προτροπές «''του ευπατρίδου πρεσβύτου Χατζηγιάννη Μέξη επικαλουμένου [...] πατρίδαν, θρησκείαν και τιμήν''»,<ref>Χατζηαναργύρου (1926), τόμ. Γ΄, σελ. 283.</ref> εφορμά με το [[πυρπολικό]] του κατά της οθωμανικής ναυαρχίδας ο ηρωϊκός πυρπολητής [[
== Σημασία της νίκης ==
|