Ιξίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|12|11|2014}}

Στην [[Ελληνική μυθολογία]], ο '''Ιξίων''' (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους [[Λαπίθες]], βασιλιάς της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] (με έδρα πιθανόν την [[Ιωλκός|Ιωλκό]]) και γιος του [[Φλεγύας|Φλεγύα]]. Γιος του ήταν ο [[Πειρίθους]]. Έλαβε ως σύζυγο τη [[Δία]], θυγατέρα του [[Δηιονέας|Δηιονέα]] ή [[Δηίονας|Δηίονα]], υιού του [[Αίολος ο Θεσσαλός|Αιόλου]], βασιλέα της [[Φωκίδα|Φωκίδας]]. Υποσχέθηκε στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αθέτησε όμως την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίωνα. Ο τελευταίος απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη [[Λάρισα]]. Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο [[Δίας (μυθολογία)|Ξένιος Ζεύς]]. Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική μυθολογία που σκότωνε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.