Σιδηρικυανιούχο ιόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το σιδηρικυανιούχο ιόν είναι κάπως πιο δραστικό από το σιδηροκυανιούχο παρά το γεγονός ότι είναι θερμοδυναμικά σταθερότερο όσον αφορά το διαχωρισμό στα συστατικά ιόντα τους. Τα κεντρικά άτομα Fe²⁺ (στο σιδηροκυανιούχο) και Fe³⁺ (στο σιδηρικυανιούχο) έχουν ιονικές ακτίνες αντίστοιχα 0,76 AÅ<ref group="Σημ.">1 AÅ = 1×10^–10 m</ref> και 0,64 AÅ. Επομένως η πυκνότητα [[φορτίο]]υ είναι πολύ μεγαλύτερη στο ιόν Fe³⁺, αφού αυτό έχει μικρότερη ιονική ακτίνα, οπότε αυτό εξασκεί μεγαλύτερες έλξεις στους υποκαταστάτες και συνεπώς το σύμπλοκο [Fe(CN)₆]^3– είναι σταθερότερο του [Fe(CN)₆]^4–<ref name="Toss" /><ref group="Σημ.">Υπάρχει ο εμπειρικός κανόνας που λέει ότι τα ιόντα με μεγαλύτερη πυκνότητα φορτίου σχηματίζουν σταθερότερα σύμπλοκα με την προϋπόθεση βέβαια τα ligands να είναι ίδια ή παρόμοια.</ref>.