Ριχάρδος της Υόρκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Infobox Royalty

| όνομα = Ριχάρδος της Υόρκης

===Οι πρώτοι ρόλοι στις δημόσιες υποθέσεις===

 

Ο Οίκος της Υόρκης είχε ανάγκη να επιλέξει έναν σταθερό τόπο κατοικίας, ο ίδιος και η σύζυγος του πέρασαν τον περισσότερο χρόνο στα αναρίθμητα αρχοντικά τους σε ολόκληρη την Αγγλία με πιο διάσημο το ''κάστρο του Φοθερινγκώ'' στο Νορθχαμπτονσάιρ.<ref>Laynesmith 2017, p. 31.</ref> Το ''κάστρο του Φοθερινγκώ'' έγινε ο αγαπημένος τόπος κατοικίας του βασιλιά και εκεί γεννήθηκε το μεγαλύτερο παιδί του Άννα (1439), στο Λονδίνο χρησιμοποιούσε σαν κατοικία το ''κάστρο του Μπάιναρντ''.<ref>Laynesmith 2017, p. 32.</ref> Τα κύρια προβλήματα που επικρατούσαν στην Αγγλία ήταν η κηδεμονία του ανήλικου Ερρίκου και η συνέχεια του [[Εκατονταετής Πόλεμος|Εκατονταετούς Πολέμου]]. Την αντιβασιλεία ασκούσαν δυο ισχυροί άντρες που βρέθηκαν πολλές φορές σε σύγκρουση : ο θείος του βασιλιά [[Χάμφρεϊ, δούκας του Γκλόστερ]] και ο ηλικιωμένος καρδινάλιος [[Ερρίκος Μπωφόρ]]. Οι γνώμες για την συνέχεια του πολέμου με την Γαλλία ή την ειρήνη ήταν μοιρασμένες, ο Ριχάρδος δεν συμμετείχε τον πρώτο καιρό σε αυτές τις διαμάχες.<ref>Watts 2004.</ref> Την άνοιξη του 1434 συγκλήθηκε το βασιλικό συμβούλιο αμέσως μετά με το ερώτημα σχετικά με έναν νέο Γαλλικό πόλεμο.<ref>Laynesmith 2017, p. 32.</ref> Ο αντιβασιλιάς και θείος του βασιλιά [[Ιωάννης του Λάνκαστερ]] πέθανε αμέσως μετά (1435) αφήνοντας μεγάλο χάος στην αντιβασιλεία, ο δούκας της Υόρκης το εκμεταλλεύτηκε για να γίνει αρχηγός του πολέμου με την Γαλλία, παρέμεινε εκεί το 1436 - 1437 και το 1441 - 1445.

 

===Διοικητής των Αγγλικών δυνάμεων στην Γαλλία===

 

Οι Αγγλικές κατακτήσεις στην Γαλλία δεν διατηρήθηκαν μετά τον θάνατο του Ερρίκου Ε΄, έπρεπε να δεχτούν μια προσωρινή υποταγή στην Γαλλία ή να κλείσουν ειρήνη. Όταν ο Ερρίκος ΣΤ΄ ήταν ανήλικος το βασιλικό συμβούλιο εκμεταλλεύτηκε τις Γαλλικές αδυναμίες και την συμμαχία με την [[Βουργουνδία]] για να πιέσουν την Γαλλία αλλά με την ''Συνθήκη του Άρρας'' η Βουργουνδία δεν αναγνώρισε τα δικαιώματα του Άγγλου βασιλιά στον Γαλλικό θρόνο. Ο θάνατος του Ιωάννη του Λάνκαστερ στέρησε από τους Άγγλους το ισχυρότερο προτέρημα τους, ο δούκας της Υόρκης με την ουδέτερη στάση του και τους δεσμούς του με τον Ερρίκο Μπωφόρ έγινε το πιο αποδεκτό πρόσωπο από όλες τις πλευρές.<ref>Laynesmith 2017, p. 33.</ref> Σε λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Ιωάννη του Λάνκαστερ, στις 8 Μαΐου 1436 ο δούκας της Υόρκης διορίστηκε αρχηγός των Αγγλικών δυνάμεων στην Γαλλία, θα παραμείνει ένα χρόνο μέχρι να λήξει η αντιβασιλεία του Ερρίκου ΣΤ΄ (1437).

 

===Γαλλία (1440 - 1445)===

 

Ο Ερρίκος ΣΤ΄ επέστρεψε ξανά στην Υόρκη (1440) όταν απέτυχαν οι ειρηνικές διαπραγματεύσεις, διορίστηκε ξανά στις 2 Ιουλίου υπολοχαγός της Αγγλίας με τις ίδιες εξουσίες με τον Ιωάννη του Λάνκαστερ. Ο δούκας της Υόρκης είχε από το 1437 την υποστήριξη των οπαδών του Ιωάννη του Λάνκαστερ όπως ο Σερ Τζον Φάστολφ (1380 - 1459) και ο Σερ Γουίλιαμ Όλντχολ, η δούκισσα Σεσίλλη τον συνόδευσε στην Νορμανδία και τα παιδιά του Εδουάρδος, Εδμόνδος και Ελισάβετ γεννήθηκαν στην Ρουέν. Ο δούκας της Υόρκης έφτασε στην Γαλλία τον Ιούνιο του 1441 με 3600 άντρες περίπου έναν χρόνο μετά τον διορισμό του.<ref>Barker 2012, p. 290.</ref> Την περίοδο της απουσίας του οι προσπάθειες στην Γαλλία συνεχίστηκαν από άλλους Άγγλους στρατηγούς αλλά ο δούκας της Υόρκης έφτασε στην Ρουέν όταν η αμέλεια της περιοχής από το Αγγλικό στέμμα την είχε οδηγήσει στην απελπισία.<ref>Gairdner 1896, p. 177; Barker 2012, p. 289.</ref> Οι Γάλλοι πολιόρκησαν την Ποντουάζ και όταν έφτασαν στις 25 Ιουνίου στην Ρουέν ο δούκας της Υόρκης βάδισε γρήγορα να την υπερασπιστεί.<ref>Barker 2012, p. 287.</ref><ref>Watts 2004.</ref>

 

===Αγγλία και Ιρλανδία===

 

Ο δούκας της Υόρκης επέστρεψε στην Αγγλία στις 20 Οκτωβρίου 1445 όταν τελείωσε ο πενταετής διορισμός του στην Γαλλία. Είχε πολλούς λόγους να περιμένει νέο διορισμό αλλά είχε συνδεθεί με τους αντιπάλους του Ερρίκου ΣΤ΄ στην Γαλλική πολιτική πολλοί από αυτούς τον ακολούθησαν στην Αγγλία. Η Υπολοχαγεία μεταφέρθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1446 στον Εδμόνδο Μπωφόρ 2ο κόμη του Σόμερσετ που διαδέχθηκε τον αδελφό του Ιωάννη, ο Ριχάρδος είχε παραστεί την διετία 1446 - 1447 στα βασιλικά συμβούλια του Ερρίκου ΣΤ΄ αλλά πέρασε τον περισσότερο χρόνο στα κτήματα του στα Ουαλικά σύνορα. Ο δούκας της Υόρκης ήταν παρόν στο ''Κοινοβούλιο του Μπέρι'' (1447) στο οποίο ο Χάμφρεϊ του Γκλόστερ θείος του βασιλιά κατηγορήθηκε για προδοσία και πέθανε μυστηριωδώς στις 23 Φεβρουαρίου.<ref>Watts 2004.</ref> Ο Χάμφρεϊ ήταν τότε διάδοχος του Αγγλικού θρόνου και το θέμα της διαδοχής έμεινε ανοιχτό αφού ο Ερρίκος ΣΤ΄ δεν είχε ακόμα γιο, ο δούκας της Υόρκης σαν αρρένας απόγονος του Εδουάρδου Γ΄ θα ήταν μια καλή λύση να τον διαδεχτεί. Η οικογένεια Μπωφόρ που ήταν συνδεδεμένη με δεσμούς αίματος με τον βασιλιά φάνηκαν τότε σαν οι πιθανότεροι διάδοχοι. Ο αρραβώνας του Τζων ντα λα Πολ γιου του δούκα του Σάφοκ με την Μαργαρίτα διάδοχο των Μπωφόρ και η θέση του δουκάτου του Σόμερσετ τοποθετούσε τον ντε λα Πολ και τους Μπωφόρ σαν πιθανότερους διαδόχους.<ref>Griffiths 2005, p. 679.</ref>

 

===Προστάτης του βασιλείου===

 

Το καλοκαίρι του 1453 ο δούκας της Υόρκης φαίνεται να είχε χάσει την δύναμη του, ο Ερρίκος ΣΤ΄ ξεκίνησε την τιμωρία των οπαδών του ειδικά όσων βρέθηκαν μαζί του στο Ντάρτφορντ. Η βασίλισσα Μαργαρίτα του Ανζού ήταν έγκυος αλλά ακόμα και στην περίπτωση που δεν έκανε γιο ο γάμος του [[Εδμόνδος του Ρίτσμοντ|Εδμόνδου του Ρίτσμοντ]] με την [[Μαργαρίτα Μπωφόρ]] θα μπορούσε να είναι εναλλακτική λύση για τον θρόνο. Τον Ιούλιο ο δούκας της Υόρκης είχε χάσει όλα τα αξιώματα του όπως του ''Υπολοχαγού της Ιρλανδίας'' και του ''Δικαστή των δασών νότια του Τρεντ''.

Τον Αύγουστο του 1453 όταν ο Ερρίκος ΣΤ΄ έμαθε τα νέα για την συντριβή του στρατού του στην ''μάχη του Καστιλλόν'' στην Γασκώνη έπαθε διανοητικές διαταραχές, δεν μπορούσε να μιλήσει και περιφερόταν από δωμάτιο σε δωμάτιο. Το βασιλικό συμβούλιο αν και επίσημα δήλωνε ότι η αρρώστια του βασιλιά είναι προσωρινή ήταν υποχρεωμένο να βρει λύση στην κατάσταση. Τον Οκτώβριο συγκλήθηκε το βασιλικό συμβούλιο, ο Σόμερσετ αν και προσπάθησε να αποκλείσει τον δούκα της Υόρκης εκείνος παραβρέθηκε.