Σαράγεβο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Σαράγεβο''' ή '''Σεράγεβο''' ([[Λατινικό αλφάβητο|λατινικό]]: Sarajevo, [[κυριλλικά|κυριλλικό]]: ''Сарајево''), είναι η πρωτεύουσα<ref>{{cite web|url=https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/print/country/countrypdf_bk.pdf |title=Bosnia and Herzegovina: CIA World Factbook |publisher=CIA World Factbook |date=23 June 2014 |accessdate=10 November 2014}}</ref> και μεγαλύτερη πόλη της [[Βοσνία και Ερζεγοβίνη|Βοσνίας και Ερζεγοβίνης]], της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και η "«de jure"» πρωτεύουσα της [[Σερβική Δημοκρατία|Σερβικής Δημοκρατίας]], με πληθυσμό 275.524 στα τρέχοντα διοικητικά του όρια<ref>{{cite news|url=http://www.balkaninsight.com/en/article/census-highlights-impact-of-bosnian-conflict-on-population-07-01-2016|title=Census Results Highlight Impact of Bosnian War|work=Balkan Transitional Justice|publisher=Balkan Investigative Reporting Network|first=Rodolfo|last=Toe|date=1 July 2016|accessdate=14 October 2017}}</ref>. Η μητροπολιτική περιοχή του, που περιλαμβάνει το Καντόνι του Σαράγεβο, το [[Ίστοτσνο Σαράγιεβο|Ανατολικό Σαράγεβο]] και γειτονικούς δήμους έχει 555.210 κατοίκους. <ref name="bhas.ba">http://www.popis.gov.ba/popis2013/doc/RezultatiPopisa_BS.pdf</ref> Φωλιασμένο μέσα στην ευρύτερη κοιλάδα του Σαράγεβο της [[Βοσνία (περιοχή)|Βοσνίας]], περιβάλλεται από τις [[Δειναρικές Άλπεις]] και βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού Mίλιατσκα, στην καρδιά της [[Νοτιοανατολική Ευρώπη|Νοτιοανατολικής Ευρώπης]] και των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]].

Λόγω της μακράς και πλούσιας ιστορίας του θρησκευτικής και πολιτιστικής ποικιλομορφίας, το Σαράγεβο αποκαλείται συχνά "«Ιερουσαλήμ της Ευρώπης"» ή "«Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων"». Είναι η μόνη μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη που διαθέτει τζαμί, καθολική εκκλησία, ορθόδοξη εκκλησία και συναγωγή στην ίδια γειτονιά .<ref>{{cite book |title= Bosnia: A Short History [Paperback] |last= Malcolm |first= Noel |authorlink= |year= 1996 |publisher= NYU Press |location= London |isbn= 978-0-8147-5561-7 |pages= 107, 364 |url= }}</ref> Περιφερειακό εκπαιδευτικό κέντρο, η πόλη φιλοξενεί επίσης τον πρώτο θεσμό τριτοβάθμιας εκπαίδευσης των Βαλκανίων με τη μορφή ενός Ισλαμικού πολυτεχνείου, που ονομάζεται ''Saraybosna Osmanlı Medrese'', σήμερα τμήμα του Πανεπιστημίου του Σεράγεβο.<ref>{{cite web|last=Agency|first=Anadolu|title=Saraybosna'da 476 yıldır yaşayan medrese! (Sarajevo Celebrates 476 Years of its Medresa!)|url=http://www.haber7.com/balkanlar/haber/974831-saraybosnada-476-yildir-yasayan-medrese|publisher=Haber7|accessdate=11 November 2013}}</ref><ref>{{cite web |title=Things to do in Sarajevo |url=https://gezipgordum.com/saraybosna-gezilecek-yerler/ |publisher=Gezip Gördüm |accessdate=11 November 2013}}</ref>

Αν και ο οικισμός στην περιοχή χρονολογείται από την προϊστορική εποχή, η σύγχρονη πόλη δημιουργήθηκε ως [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικό]] οχυρό το 15ου αιώνα.<ref>Valerijan, Žujo; Imamović, Mustafa; Ćurovac, Muhamed. ''Sarajevo''.</ref> Το Σαράγεβο έχει προσελκύσει τη διεθνή προσοχή αρκετές φορές καθ ' όλη την ιστορία του. Το 1885 ήταν η πρώτη πόλη στην Ευρώπη και η δεύτερη στον κόσμο με δίκτυο ηλεκτρικού τραμ που διέσχιζε την πόλη, μετά το [[Σαν Φρανσίσκο]].<ref name="amazon1">{{cite book |title=Lonely Planet: Best Cities in the World |publisher=Lonely Planet |isbn=1-74104-731-5 }}</ref> Το 1914 υπήρξε ο τόπος της [[Δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας|δολοφονίας του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας]], που προκάλεσε τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], μετά τον οποίο η πόλη γνώρισε μια περίοδο στασιμότητας ως τμήμα του [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας|Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας]]. Η ίδρυση της [[Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης|Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης]] στη [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας|Δεύτερη Γιουγκοσλαβία]] οδήγησε σε μαζική επέκταση του Σαράγεβο, πρωτεύουσας της δημοκρατίας, που φιλοξένησε τους [[Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1984|Χειμερινούς Ολυμπιακούς του 1984]]. Για 1.425 ημέρες, από τον Απρίλιο του 1992 έως τον Φεβρουάριο του 1996, η πόλη υπέστη τη μακρύτερη πολιορκία πρωτεύουσας στην ιστορία του σύγχρονου πολέμου, κατά τον [[Πόλεμος της Βοσνίας|Πόλεμο της Βοσνίας]] και τη [[διάλυση της Γιουγκοσλαβίας]]. <ref>{{cite news |url=http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/europe/article575571.ece |title=The New Siege of Sarajevo |last=Connelly |first=Charlie |date=8 October 2005 |work=The Times |location=UK |accessdate=10 May 2010}}</ref>

Το Σαράγεβο είναι εκσλαβισμένη λέξη με βάση το ''σαράι'', την [[Τουρκική γλώσσα|Τουρκική]] λέξη για το ''ανάκτορο''<ref>{{cite web|url=https://translate.google.com/#tr/en/saray|title=Google Translate|publisher=|accessdate=25 September 2014}}</ref> Η κατάληξη ''εβο'' μπορεί να προέρχεται από τον όρο ''σαράι οβασί'' που πρωτοεμφανίζεται το 1455,<ref>{{cite book | url = https://books.google.com/books?id=kkQQAAAAIAAJ | language = Serbo-Croatian | title = Bosanski pašaluk: postanak i upravna podjela | author = Hazim Šabanović | publisher = Naučno društvo NR Bosne i Hercegovine | year = 1959 | id = UDC 94(497.6)"14/17" | pages = 28–37 | accessdate =11 September 2012}}</ref> και σημαίνει "«τα πεδία γύρω από το ανάκτορο"» ή απλώς "«πεδία του ανακτόρου"».<ref>{{cite web|url=https://translate.google.com/#tr/en/Saray%20Ovas%C4%B1|title=Google Translate|publisher=|accessdate=25 September 2014}}</ref>

Το Σαράγεβο είχε πολλά προσωνύμια. Το παλαιότερο είναι ''Σεχέρ'', που είναι ο όρος που χρησιμοποίησε ο Ισα-Μπεγκ Ισάκοβιτς για να περιγράψει την πόλη που επρόκειτο να χτίσει. Πρόκειται για μια τουρκική λέξη που σημαίνει μια ανώτερη πόλη βασικής σημασίας (''σεχίρ''), που με τη σειρά της προέρχεται από την [[Περσική γλώσσα|Περσική]]: شهر ''σαχρ'' (πόλη). Καθώς αναπτύχθηκε το Σεράγεβο, πολλά προσωνύμια προέκυψαν από συγκρίσεις με άλλες πόλεις του ισλαμικού κόσμου, όπως "«Δαμασκός του Βορρά"». Το δημοφιλέστερο από αυτά ήταν "«Ευρωπαϊκή Ιερουσαλήμ"».

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μια πιο σωστή μετάφραση του ''σαράι'' είναι κυβερνητικό γραφείο ή κατοικία. ''Σαράι'' είναι συνηθισμένη λέξη στα τουρκικά για ένα ανάκτορο ή ένα αρχοντικό (από την περσική λέξη سرای ''σαράι'', που σημαίνει "«κατοικία, ανάκτορο"»).

About Sarajevo – Official Sarajevo statistics|date=6 September 2015|publisher=sarajevo.ba}}</ref>.Η ίδια η κοιλάδα αποτελούσε άλλοτε μια τεράστια έκταση πράσινου, αλλά έδωσε τη θέση της στην αστική επέκταση και ανάπτυξη των πόλεων στην εποχή μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πόλη περιβάλλεται από έντονα δασωμένους λόφους και πέντε μεγάλα βουνά. Η υψηλότερη από τις γύρω κορυφές είναι η Tρεσκάβιτσα στα 2,088 μέτρα, στη συνέχεια το βουνό [[Μπιελάσνιτσα]] στα 2.067 μέτρα, το [[Τζαχορίνα]] στα 1.913 μέτρα, το Tρέμπεβιτς στα 1.627 μέτρα και 1.502 μέτρα το [[Ίγκμαν]], που είναι το χαμηλότερο. Τα τελευταία τέσσερα είναι επίσης γνωστά ως Ολυμπιακά Όρη του Σεράγεβο (λόγω των [[Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1984| Χειμερινών Ολυμπιακών του 1984]]). Η ίδια η πόλη έχει ανάλογο ποσοστό λοφώδους εδάφους, όπως αποδεικνύεται από τους πολλούς έντονα κεκλιμένους δρόμους και τις κατοικίες που φαίνεται να σκαρφαλώνουν στις πλαγιές.

Ο ποταμός Mίλιατσκα είναι ένα από τα κύρια γεωγραφικά χαρακτηριστικά της πόλης. Διαρρέει την πόλη από τα ανατολικά μέσω του κέντρου του Σαράγεβο προς το δυτικό τμήμα της πόλης, όπου τελικά συναντά τον ποταμό [[Μπόσνα (ποταμός)|Μπόσνα]]. Ο ποταμός Mίλιατσκα είναι ο "«Πποταμός του Σαράγεβο"», με τις πηγές του (''Βρέλο Μίλατσκε'') 2 χιλιόμετρα νότια της πόλης Πάλε<ref>{{cite web|url=http://draganmocevic.com/vrelo-miljacke-sramota-za-turizam-republike-srpske-i-bih/#.VeuXgHtzqf4|title=Vrelo Miljacke – sramota za turizam RS i BiH|date=23 December 2013|publisher=draganmocevic.com}}</ref> στους πρόποδες του όρους [[Τζαχορίνα]], αρκετά χιλιόμετρα ανατολικά του κέντρου του Σαράγεβο. Οι πηγές του Μπόσνα, ''Βρέλο Μπόσνε'' κοντά στο Iλιτζα (δυτικό Σαράγεβο), είναι ένα ακόμη φυσικό αξιοθέατο και ένας δημοφιλής προορισμός για τους κατοίκους του Σεράγεβο και άλλους τουρίστες. Αρκετοί μικρότεροι ποταμοί και ρέματα όπως ο Κόσεβσκι Πότοκ διαρρέουν επίσης την πόλη και τα περίχωρά της.

Το Σαράγεβο βρίσκεται κοντά στο κέντρο της τριγωνικής Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Η κυρίως πόλη του Σαράγεβο αποτελείται από τέσσερις δήμους: ''Centar'' (Κέντρο), ''Novi Grad'' (Νέα Πόλη), ''Novo Sarajevo'' (Νέο Σαράγεβο) και ''Stari Grad'' {Παληά Πόλη), ενώ η Μητροπολιτική περιοχή του Σαράγεβο (περιοχή του Μείζονος Σαράγιεβο) περιλαμβάνει αυτούς και τους γειτονικούς δήμους Iλιτζα, Χάτζιτσι, Βόγκοστσα και Iλιγιας (πριν από τον πόλεμο και τη νέα διοικητικη διαίρεση (που επιβλήθηκε με τη συμφωνία του Ντέιτον), η Μητρόπολη του Σράγεβο αποτελείτο επίσης, εκτός από τους προαναφερθέντες, και από τρις δήμους, σήμερα διαιρεμένους μεταξύ της [[Ομοσπονδία Βοσνίας και Ερζεγοβίνης|Ομοσπονδία Βοσνίας και Ερζεγοβίνης]] και της [[Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας|Σερβικής Δημοκρατίας]] - Τρνόβο, Λουκάβιτσα και Πάλε. Η πόλη έχει μια αστική περιοχή 1.041,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το ''Veliki Park'' (Μεγάλο Πάρκο) είναι η μεγαλύτερη περιοχή πρασίνου στο κέντρο του Σεράγεβο. Περιβάλλεται από τους δρόμους ''Titova, Koševo, Džidžikovac, Tina Ujevića'' και ''Trampina'' και στο χαμηλότερο τμήμα του υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο στα Παιδιά του Σαράγεβο.

Ο επόμενος σημαντικός πολιτισμός στο Σαράγεβο ήταν οι [[Ιλλυρία|Ιλλυριοί]]. Οι αρχαίοι, που θεωρούσαν πατρίδα τους το μεγαλύτερο μέρος των Δυτικών Βαλκανίων, είχαν αρκετούς σημαντικούς οικισμούς στην περιοχή, κυρίως γύρω από τον ποταμό Mίλιατσκα και την κοιλάδα του Σαράγεβο. Οι Ιλλυριοί στην περιοχή του Σεράγεβο ανήκαν στους Δαισιτάτες, τον τελευταίο λαό της Ιλλυρίας στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, που αντιστάθηκε στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαϊκή]] κατάκτηση. Η ήττα τους από το μετέπειτα [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίο]] αυτοκράτορα [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριο]] το 9 μ.Χ. σηματοδοτεί την έναρξη της ρωμαϊκής κυριαρχίας στην περιοχή. Οι Ρωμαίοι δεν εποίκισαν ποτέ την περιοχή της σημερινής Βοσνίας, αλλά η ρωμαϊκή αποικία ''Aquae Sulphurae'' βρισκόταν κοντά στην κορυφή της σημερινής Iλιτζα και ήταν ο σημαντικότερος οικισμός της εποχής<ref>[http://www.aneks8komisija.com.ba/main.php?id_struct=50&lang=4&action=view&id=2498 II&nbsp;– PROCEDURE PRIOR TO DECISION] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070927010007/http://www.aneks8komisija.com.ba/main.php?id_struct=50&lang=4&action=view&id=2498 |date=27 September 2007 }}. "Roman remains at Ilidža, the archaeological site, Bosnia and Herzegovina Commission to Preserve National Monuments, Retrieved on 3 August 2006.</ref>. Μετά τους Ρωμαίους στην περιοχή οι εγκαταστάθηκαν οι [[Γότθοι]], ακολουθούμενοι από τους [[Σλάβοι|Σλάβους]] τον 7ο αιώνα.<ref name=Brit>"Sarajevo", ''New Britannica,'' volume 10, edition 15 (1989). {{ISBN|0-85229-493-X}}.</ref>

Οι πρώτες αναφορές για τη Βοσνία περιγράφουν μια [[Βοσνία (περιοχή)|μικρή περιοχή]], που ήταν βασικά η κοιλάδα του ποταμού [[Μπόσνα (ποταμός)|Μπόσνα]], που εκτεινόταν από τη σημερινή Ζένιτσα μέχρι το Σαράγεβο. Το 12ο αιώνα, όταν η Βοσνία έγινε υποτελής της [[Ουγγαρία]]ς, ο πληθυσμός αποτελείτο κυρίως από μέλη της Βοσνιακής Εκκλησίας. Η περιοχή του σημερινού Σαράγεβο ήταν τμήμα της βοσνιακής επαρχίας ''Βρχμπόσνα'', κοντά στο παραδοσιακό κέντρο του βασιλείου. Αν και υπήρχε ένας οικισμός με το όνομα Βρχμπόσνα, η ακριβής θέση του Σαράγεβο της εποχής είναι υπό συζήτηση. Κατά το Μέσο Μεσαίωνα (1000 - 1250) διάφορα έγγραφα αναφέρονται σε ένα τόπο στην περιοχή ονόματι "«Tόρνικ"». Καθ΄ όλες τις ενδείξεις, το Tornik ήταν μια πολύ μικρή αγορά, που περιβαλλόταν από ένα αναλογικά μικρό χωριό, που δεν θεωρείτο πολύ σημαντική από τους εμπόρους της [[Ντούμπροβνικ|Ραγούσας]]. Ακόμα και το τοπικό φρούριο του Χόντιτζεντ το υπερασπίζονταν μόλις δύο δωδεκάδες άνδρες όταν έπεσε στους Τούρκους.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι η Βρχμπόσνα ήταν μεγάλος οικισμός, που βρισκόταν στη μέση του σύγχρονου Σαράγεβο. [[Αγία Έδρα|Παπικά]] έγγραφα δείχνουν ότι το 1238 χτίστηκε στην πόλη ένας ναός αφιερωμένος στον [[Απόστολος Παύλος|Άγιο Παύλο]]. Οι μαθητές των σημαντικών αγίων [[Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος|Κύριλλου και Μεθόδιου]] σταμάτησαν στην περιοχή, ιδρύοντας εκκλησία στο Βρέλο Μπόσνε. Είτε η πόλη βρισκόταν ή όχι στο σημερινό Σαράγεβο, τα έγγραφα επιβεβαιώνουν τη σημασία αυτής και της περιοχής. Ίσως υπήρχε ένα χωριό περίχωρα της ίδιας της πόλης, κοντά στη σημερινή πόλη Ιλιτζα, μία από τις πιο ελκυστικές περιοχές για κατοίκηση την περιοχή, που είχε κατοικηθεί σημαντικά σε όλες σχεδόν τις περιόδους της ιστορίας της. Η Βρχμπόσνα ήταν μια σλαβική ακρόπολη από το 1263 μέχρι την κατάληψή της από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] το 1429<ref>[http://www.bartleby.com/65/sa/Sarajevo.html "Sarajevo"], ''[[Columbia Encyclopedia]]'', edition 6, Retrieved on 3 August 2006 {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20060829204950/http://www.bartleby.com/65/sa/Sarajevo.html |date=29 August 2006 }}</ref>. Δεδομένης της σημασίας του Αγίου Πέτρου, θα ήταν πιθανώς ένας πολύ σημαντικός καθεδρικός ναός, αλλά η ακριβής του θέση είναι άγνωστη. Μερικοί έχουν υποστηρίξει ότι βρισκόταν στη σημερινή συνοικία του Σαράγεβο Σκεντέριγια, καθώς λέγεται ότι κατά την ανοικοδόμηση στα τέλη του 19ου αιώνα βρέθηκαν κίονες ρωμαϊκού ρυθμού που χρονολογούνται από το 12ο αιώνα.

Το Σαράγεβο ιδρύθηκε από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] τη δεκαετία του 1450 με την κατάκτηση της περιοχής, με το 1461 να χρησιμοποιείται ως ημερομηνία ίδρυσης της πόλης. Ο πρώτος οθωμανικός κυβερνήτης της [[Εγιαλέτι της Βοσνίας|Βοσνίας]], Ισά-Μπεγκ Ισάκοβιτς, μετέτρεψε το σύμπλεγμα χωριών σε πόλη και πρωτεύουσα του κράτους, οικοδομώντας μια σειρά βασικών κτιρίων, όπως ένα τζαμί, μια κλειστή αγορά, ένα δημόσιο λουτρό, έναν ξενώνα και φυσικά το κάστρο του κυβερνήτη ("«Σαράι"») που έδωσε στην πόλη το σημερινό του όνομα. Το τζαμί ονομάστηκε "«Τσάρεβα Τζαμίγια"» ( Τζαμί του Αυτοκράτορα) προς τιμή του Σουλτάνου [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ Β΄]]. Με την ανοικοδόμηση το Σαράγεβο γρήγορα κατέστη η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής. Ο οικισμός καθιερώθηκε ως πόλη, που ονομάστηκε ''Μπόσνα-Σαράι'', γύρω από την ακρόπολη το 1461. Το όνομα Σαράγεβο προέρχεται από το τουρκικό ''σαράι οβασί'', που σημαίνει ''το πεδίο γύρω από το σαράι''.

Μετά την απέλαση των Εβραίων από την Ισπανία στα τέλη του 15ου αιώνα και την πρόσκληση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για μετεγκατάσταση του πληθυσμού τους, έφτασαν στο Σαράγεβο [[Σεφαρδίτες|Σεφαρδίτες Εβραίοι] ], που με την πάροδο του χρόνου θα έκαναν την πόλη ηγετικό κέντρο του Σεφαρδίτικου πολιτισμού και της [[Ισπανοεβραϊκή γλώσσα|γλώσσας Λαντίνο]]. Αν και σχετικά μικρή σε μέγεθος, μια εβραϊκή συνοικία θα αναπτυσσόταν σε αρκετά τετράγωνα στη Μπαστσάρσιγια.

Υπό ηγέτες όπως ο δεύτερος κυβερνήτης Γαζή Χουσρέβ Μπεγκ, το Σαράγεβο αναπτύχθηκε με ταχύ ρυθμό. Ο Χουσρέβ έδωσε σε μεγάλο βαθμό στην πόλη το σχήμα της, καθώς το μεγαλύτερο τμήμα της σημερινής Παλιάς Πόλη χτίστηκε επί της διοίκησής του. Το Σαεράγεβο έγινε γνωστό για τη μεγάλη αγορά και τα πολλά τζαμιά του, που μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα αριθμούσαν πάνω από 100. Στην κορύφωση της ακμής της αυτοκρατορίας, το Σαράγεβο ήταν η μεγαλύτερη και σημαντικότερη οθωμανική πόλη στα Βαλκάνια μετά την [[Κωνσταντινούπολη]]. Το 1660 ο πληθυσμός της εκτιμάται ότι ξεπερνούσε τις 80.000. Αντίθετα το [[Βελιγράδι]] το 1838 είχε 12.963 κατοίκους και το [[Ζάγκρεμπ]] το 1851 είχε 14.000. Οταν άλλαξε η πολιτική κατάσταση το Σαράγεβο έγινε πεδίο πολεμικών συγκρούσεων.

Η κατοχή από την Αυστροουγγαρία της Βοσνία και Ερζεγοβίνης έγινε το 1878 στο πλαίσιο της [[Συνθήκη του Βερολίνου (1878)|Συνθήκης του Βερολίνου]] και η πλήρης προσάρτηση ακολούθησε το 1908, εξοργίζοντας τους Σέρβους. Το Σαράγεβο εκβιομηχανίστηκε από την Αυστροουγγαρία, που χρησιμοποίησε την πόλη ως περιοχή δοκιμών για νέες εφευρέσεις όπως το τραμ, οι οποίες δημιουργήθηκε εκεί το 1885 πριν λειτουργήσει αργότερα στη Βιέννη. Αρχιτέκτονες και μηχανικοί που επιθυμούσαν να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση του Σαράγεβο ως σύγχρονης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας έσπευσαν στην πόλη. Μια πυρκαγιά που έκαψε ένα μεγάλο μέρος του κέντρου της πόλης (''τσάρσιγια'') άφησε περισσότερο χώρο για ανάπλαση. Το αποτέλεσμα ήταν η πόλη να έχει ένα μοναδικό συνδυασμό της σωζώμενης αγοράς της οθωμανικής πόλης και της σύγχρονης δυτικής αρχιτεκτονικής. Το Σαράγεβο έχει επίσης μερικά παραδείγματα [[Ζετσεσιονισμός|Ζετσεσιονιστικού]] και [[Μαυριτανοί|Ψευδομαυριτανικού]] ρυθμού, που χρονολογούνται από αυτήν την περίοδο.

Η αυστροουγγρική περίοδος ήταν μεγάλης ανάπτυξης για την πόλη, καθώς η Δυτική δύναμη αναβάθμισε το νέο της απόκτημα στα πρότυπα της [[Βικτωριανή εποχή|Βικτωριανής εποχής]]. Στα χρόνια αυτά κατασκευάστηκαν διάφορα εργοστάσια και άλλα κτίρια<ref>{{cite web|url=http://www.bhtourism.ba/eng/history_city.wbsp?wbf_mjesto=;1;|title=BH Tourism – History|publisher=}}</ref>και ένας μεγάλος αριθμός ιδρυμάτων τόσο δυτικοποιήθηκαν όσο και εκσυγχρονίσθηκαν. Για πρώτη φορά στην ιστορία ο πληθυσμός του Σαράγιεβο άρχισε να γράφει στη [[Λατινικό αλφάβητο|Λατινική γραφή]]<ref name=Brit /><ref>FICE (International Federation of Educative Communities) Congress 2006. [http://www.fice-congress2006.org/french/index.php?option=com_content&task=view&id=33&Itemid=6 Sarajevo&nbsp;– History.]{{dead link|date=February 2016}} Congress in Sarajevo. Retrieved on 3 August 2006.</ref>. Για πρώτη φορά η πόλη επεκτάθηκε σημαντικά εκτός των παραδοσιακών συνόρων της. Μεγάλο μέρος του σύγχρονου κεντρικού δήμου της πόλης (''Centar'') κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Κατά το γεγονός, που πυροδότησε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, [[ο [[ΔολοφονίαΦραγκίσκος του Αρχιδούκα Φραγκίσκου ΦερδινάνδουΦερδινάνδος της Αυστρίας|ο Αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάνδος της Αυστρίας]] [[Δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας|δολοφονήθηκε]]ε μαζί με τη σύζυγό του Σοφία, Δούκισσα του Χόχενμπεργκ, στο Σαράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914 από έναν αυτοαποκαλούμενο Γιουγκοσλάβο, το [[Γκαβρίλο Πρίντσιπ]], μέλος της ''Νέας Βοσνίας'' (επαναστατική οργάνωση Βοσνίων, κυρίως, αλλά όχι μόνο, Σέρβων)<ref>{{cite web|url=http://www.history.com/this-day-in-history/archduke-franz-ferdinand-assassinated|title=Archduke Franz Ferdinand assassinated – Jun 28, 1914 – HISTORY.com|author=|date=|work=history.com}}</ref>. Αντιδρώντας πολλοί κάτοικοι του Σαράγεβο οργάνωσαν ταραχές εναντίον των Σέρβων, σκοτώνοντας δύο και καταστρέφοντας την περιουσία τους.