Ευγένιος Βούλγαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Кочев (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
GeneriosY (συζήτηση | συνεισφορές)
μ φωλεά αντί φωλέα
Γραμμή 11:
Στη συνέχεια ανέλαβε, το 1753, τη διεύθυνση της [[Αθωνιάδα Ακαδημία|Αθωνιάδας Ακαδημίας]], η οποία είχε ιδρυθεί από τη [[Μονή Βατοπεδίου]] τρία χρόνια νωρίτερα και στην οποία γίνονταν δεκτοί μοναχοί αλλά και λαϊκοί, παίρνοντας τη θέση του Αρχιμανδρίτη του Παναγίου Τάφου Αγάπιου, ο οποίος δεν είχε προλάβει όμως να διδάξει στη σχολή, καθώς είχε δολοφονηθεί ερχόμενος να αναλάβει τα καθήκοντα του, μετά την παραίτηση του πρώτου διευθυντή της [[Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης|Νεοφύτου του Καυσοκαλυβίτη]].<ref>[http://lyk-ekkl-athon.chal.sch.gr/Istoselides/index.htm#projects Επίσημος ιστότοπος Αθωνιάδας Εκκλησιασιαστικής Ακαδημίας]</ref> Εκεί δίδαξε λογική,εισαγωγή στη φιλοσοφία, μεταφυσική, αριθμητική, γεωμετρία, φυσική και κοσμογραφία χρησιμοποιώντας δικές του μεταφράσεις έργων Δυτικοευρωπαίων φιλοσόφων, μαθηματικών και φυσικών. Έξι χρόνια όμως αργότερα αναγκάστηκε να αποχωρήσει, καθώς αντίθετοι κύκλοι στην Ακαδημία και ιδιαίτερα η αντιζηλία του Πατριάρχη [[Κύριλλος Ε΄|Κυρίλλου Ε΄]] προκαλούσαν δυσχέρειες στο έργο του. Ο άλλοτε μαθητής του Ευγενίου Βούλγαρη και γνωστός λόγιος [[Ιώσηπος Μοισιόδαξ]], σχολάρχης στο Ιάσιο στα 1769 έγραφε:
<blockquote>
<div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;"> ''«Μιά βολή όμματος θλιβερά επ΄εκείνη τη πολυκροτουμένη Σχολή του Άθωνος, η συμφορά και η ερημία της οποίας, ώστε να ομιλήσω τοιουτοτρόπως, έτι και νύν αχνίζει ενώπιον ημών. [[Που ο κλεινός Ευγένιος]], που η πολυπληθής χορεία των μαθητών, ήτις εν χαρά της Ελλάδος πάσης συνεκρότει ένα Ελικώνα νέων Μουσών και μουσοτρόφων! Εφυγαδεύθη εκείνος, εφυγαδεύθη αυτή. [[Βροντή νεμέσεως]] επέπεσε και εσκόρπισε διδάσκοντας και διδασκομένους, και η οικοδομική εκείνη, υπέρ της οποίας ο τοσούτος θρούς εν τη βασιλευούση και εν εν τη λοιπή Ελλάδι, κατήντησε οίμοι! η κατοικία, η φωλέαφωλεά των κοράκων!»''
<ref>Γ. Σμυρνάκης, Το Άγιον Όρος σ.149</ref> </div>
</blockquote>