Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1946–1949): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τη λήξη του εμφυλίου επικράτησε η εκδοχή των νικητών, σύμφωνα με την οποία το ΕΑΜ ήταν απλώς το προκάλυμμα των κομμουνιστών για να καταλάβουν την εξουσία. Αφού το ΚΚΕ απέτυχε να πάρει την εξουσία ειρηνικά το 1944, το επιδίωξε με τη βία και με την υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης, γεγονός που οδήγησε στον Εμφύλιο. Τα χρησιμότερα στοιχεία αυτής της ιστοριογραφίας ήταν η δημοσίευση από το κράτος των απομνημονευμάτων μεγάλων στρατιωτικών ηγετών του κυβερνητικού στρατού. Κατά την ίδια ιστορική θεώρηση οι πρώτες αριστερές ιστορικές ερμηνείες του Εμφυλίου άρχισαν να εμφανίζονται στη δεκαετία του 1960. Η βασική γραμμή αυτής της ιστοριογραφίας ήταν ότι το ΕΑΜ ήταν μη-κομμουνιστική οργάνωση με ευρεία λαϊκή βάση που ζητούσε την απελευθέρωση από ξένες δυνάμεις και κοινωνική δικαιοσύνη. Το ΕΑΜ θα ερχόταν στην εξουσία με ειρηνικά μέσα αν δεν επενέβαιναν οι βρετανικές δυνάμεις που υποστηρίζονταν από την τοπική ολιγαρχία. Μετά την δικτατορία του 1967-1974, η αριστερή ιστοριογραφία σχεδόν εκτόπισε τις δεξιές ερμηνείες. Η νίκη του [[ΠΑΣΟΚ]] στις εκλογές του 1981 κατέστησε αυτή την αριστερή ιστοριογραφική εκδοχή σε κρατική ορθοδοξία, όπως αντίστοιχα είχε γίνει με την δεξιά ιστοριογραφία στη δεκαετία του 1950. Η αριστερή άποψη για τον εμφύλιο έγινε η κυρίαρχη στο δημόσιο διάλογο και στα σχολικά βιβλία. Αυτό δεν άλλαξε ούτε με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου. Στους τελευταίους μήνες του 1997 κυκλοφόρησε ένας σημαντικός αριθμός ιστορικών βιβλίων με έντονη προτίμηση προς την Αριστερά. Η σοβαρή ιστορική έρευνα εμποδιζόταν από την κακή κατάσταση των κρατικών αρχείων, τη μη διαθεσιμότητα των αρχείων του ΚΚΕ και τη μαζική καύση των ατομικών φακέλλων που τηρούσε η Αστυνομία το 1989. Εν τούτοις, μια αναθεωρητική τάση άρχισε να εμφανίζεται, η οποία εστιάζει περισσότερο στην εποχή της κατοχής, λαμβάνει υπόψη τους κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες, υιοθετεί την "εκ των κάτω" οπτική με έντονη τοπική τάση, τοποθετεί την ελληνική ιστορία σε ευρύτερη διεθνή συγκριτική προοπτική, και στηρίζεται στην προφορική ιστορία, τις τοπικές σπουδές και τις προσωπικές μνήμες για να αναπληρώσει την έλλειψη αρχειακού υλικού.<ref>[http://stathis.research.yale.edu/documents/kalyvasCORR.spr99.pdf Kalyvas Stathis, "The Greek Civil War in Retrospect", στο ''Correspondence: An International Review of Culture and Society,'' 4, σ.11]</ref>

 

 

== Δείτε επίσης ==