Λουδοβίκος Φαδρίκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές|9|11|2015}}{{πληροφορίες προσώπου}}

Ο '''Λουδοβίκος Φαντρίκ''' (''Luis ή Lluís Frederic d'Aragó'', ... - [[1382]])<ref>Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 455</ref><ref name=":0">Setton, Kenneth M. (1975) Volume III ... βλ. πηγές σελ. 211</ref> αναφέρεται και ''Λουδοβίκος Φαντρίκ ή Φρειδερίκος των Σαλώνων'' και ''Λουδοβίκος Φαντρίκ ή Φρειδερίκος της Αραγώνας'' αλλά και ''δον Φρειδερίκος Φαδρίγος''<ref name="Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446">Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446</ref>. Ήταν γιος του [[Ιάκωβος Φαντρίκ|Ιάκωβου Φαντρίκ]], [[Αυθεντία των Σαλώνων|Κόμης των Σαλώνων]] (1365–1380) και επίτροπος του [[Δουκάτο των Αθηνών|Δουκάτου των Αθηνών]] και των [[Δουκάτο Νέων Πατρών|Νέων Πατρών]] (1375-1381), κύριος του Ζυτουνίου και της Αίγινας από το 1380, κόμης της Μάλτας (1365-1381) και του Γκόζο.<ref name=":0" />

 

Το 1375, και αφού είχε προηγηθεί η απώλεια των Μεγάρων από τον [[Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι]], πεθαίνει ο γενικός επίτροπος [[Ματθαίος ντε Περάλτα]], τον οποίο δεν συμπαθούσαν οι συμπατριώτες του στο δουκάτο επειδή δεν προερχόταν από αυτούς αλλά είχε σταλεί από τον βασιλέα της Σικελίας. Αφού ξέσπασαν για λίγο ταραχές και διαφωνίες εξέλεξαν ομόφωνα, χωρίς να περιμένουν διαταγές από τη Σικελία, τον ''Λουδοβίκο Φαντρίκ'', ο οποίος καταγόταν από παλιά επιφανή οικογένεια των αποίκων. Ο βασιλέας της [[Φρειδερίκος Γ΄ της Σικελίας|Σικελίας Φρειδερίκου Γ΄]] αν και βρέθηκε προ τετελεσμένων τον αποδέχτηκε γιατί ήταν ικανός και στο παρελθόν είχε αποκαταστήσει την τάξη στις ελληνικές αποικίες.<ref>Setton, Kenneth M. (1975) Volume III ... βλ. πηγές σελ. 212</ref><ref>Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 434</ref><ref>Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 304-305</ref> Το 1377, μετά τον θάνατο του ''Φρειδερίκου'', έγινε επίσης αποδεκτός από τον νέο δούκα [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρο της Αραγωνίας]].

 

 

== Παραπομπές ==