Νομός Αχαΐας και Ήλιδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
εσωτερικός υπερσύνδεσμος |
||
Γραμμή 8:
Το χρονικό διάστημα [[1836]]-[[1845]] ίσχυε στο [[Βασίλειο της Ελλάδας]] η [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1836|διοικητική διαίρεση του 1836]], με την οποία καταργήθηκε το νομαρχιακό σύστημα, και ο Νομός είχε καταργηθεί και χωριστεί στις Διοικήσεις [[Διοίκηση Αχαΐας|Αχαΐας]] με έδρα την Πάτρα, [[Διοίκηση Κυλληνίας|Κυλληνίας]] με έδρα τα Καλάβρυτα, και [[Διοίκηση Ηλείας|Ηλείας]] με έδρα τον Πύργο<ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 67-73.</ref><ref>Η Διοίκηση Αχαΐας αποτελείτο από τις επαρχίες [[Επαρχία Παλαιών Πατρών|Παλαιών Πατρών]] και [[Επαρχία Αιγίου|Αιγίου]], η Διοίκηση Κυλληνίας αποτελείτο από την Επαρχία Καλαβρύτων και τμήμα της Επαρχίας Διποταμίας και η Διοίκηση Ηλείας από την [[Επαρχία Γαστούνης]] τμήμα της Επαρχίας Διποταμίας.</ref>.
Με την εφαρμογή της [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1845|διοικητικής διαίρεσης του 1845]], και την επανασύσταση των Νομών και των νομαρχιών, επανασυστάθηκε ο Νομός Αχαΐας και Ήλιδος στον οποίο η Επαρχία Κυναίθης μετονομάστηκε σε Επαρχία Καλαβρύτων<ref name="Louloudis 2010, p.38"/>. Στον ανασυσταμένο Νομό Αχαΐας και Ήλιδος με έδρα την Πάτρα, όπου τοποθετήθηκε και η έδρα του [[Κατάλογος νομαρχών Αχαΐας και Ήλιδος|Νομάρχη Αχαΐας και Ήλιδος]]<ref name="Louloudis 2010, p.38"/>, οι επαρχίας ήταν τέσσερις, η Επαρχία Πατρών με έδρα την Πάτρα, η Επαρχία Αιγιαλείας με έδρα το Αίγιο, η Επαρχία Καλαβρύτων με έδρα τα Καλάβρυτα και η Επαρχία Ηλείας με έδρα τον Πύργο<ref>Σταματάκης 1846, σελ. 26-40.</ref>.
Με την εφαρμογή της [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1899|διοικητικής διαίρεσης του 1845]] ο Νομός Αχαιοήλιδος διαιρέθηκε σε δύο επιμέρους Νομούς, το [[Νομός Αχαΐας|Νομό Αχαΐας]] και το [[Νομός Ηλείας|Νομό Ηλείας]]<ref name="Louloudis 2010, p.38"/>, με έδρες την Πάτρα και τον Πύργο αντίστοιχα. Ο Νομός Αχαΐας απαρτίστηκε από τις επαρχίες Πατρών, Αιγιαλείας και Καλαβρύτων και ο Νομός Ηλείας από την Επαρχία Ηλείας<ref name="Louloudis 2010, p.38"/><ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 112-118.</ref>.
| |||