Μάχη των Δολιανών και Βερβένων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Η μάχη |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 12:
| αρχηγός1 = [[Νικηταράς]]
| αρχηγός2 = [[Μπέης]] [[Μουσταφά Μπέης|Μουσταφά]]<br />[[Αγάς]] [[Μεχμέτ Σαλήχ]]<br />[[Ρεΐζ Εφέντης|Εφέντης]] [[Σιέχ Νετσίπ]]
| σθένος1 = 300 άντρες και στρατόπεδο Βέρβενων<ref>
| σθένος2 = 6.000 άντρες και 2 κανόνια<ref> ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΊΑ, Μεγάλες Μάχες, κεφάλαιο 2</ref>
| απώλειες1 = 2 νεκροί<br />12 τραυματίες<ref>Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Α', κεφ.ΙΓ.</ref>
| απώλειες2 = πάνω από 200 νεκροί <ref>
}}
Γραμμή 22:
== Η μάχη ==
[[Αρχείο:Nikitaras.jpg|thumb|right|190px|Ο [[Νικηταράς]] ονομάστηκε «τουρκοφάγος» διότι στη μάχη των Δολιανών σκότωσε πολλούς Τούρκους.]]
Στις 18 του Μάη έξι χιλιάδες Τούρκοι και δύο [[κανόνι]]α υπό τον Μουσταφά βγήκαν από την Τρίπολη με στόχο την διάλυση του στρατοπέδου στα Βέρβενα και χωρίστηκαν σε τρείς φάλαγγες.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΊΑ, Μεγάλες Μάχες, κεφάλαιο 2</ref> Η πρώτη φάλαγγα επιτέθηκε στα Δολιανά, η δεύτερη στα Βέρβενα και η τρίτη στο Δραγούνι. Ο [[Νικηταράς]] τότε έτρεξε με 150 ένοπλους στα Δολιανά όπου εκεί ενώθηκε με λίγους ακόμα πολεμιστές. Έτσι οι Έλληνες, όχι περισσότεροι από 300, οχυρώθηκαν σε 13 γερά σπίτια. Ξέσπασε μάχη κατά την οποία οι Έλληνες κατάφεραν, αν και κατά πολύ λιγότεροι να απωθήσουν τους Τούρκους.
== Η σημασία της μάχης ==
| |||