Μαρία των Βουρβόνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
πρσθ
πρσθ
Γραμμή 4:
Το 1330 παντρεύτηκε πρώτα στη [[Λευκωσία]] τον Γκυ των Λουζινιάν διάδοχο του [[Βασίλειο της Κύπρου|Βασιλείου της Κύπρου]] γιο του [[Ούγος Δ΄ της Κύπρου|Ούγου Δ΄]]. Με τον Γκυ απέκτησε ένα γιο, που τον ονόμασε [[Ούγος των Λουζινιαν|Ούγο]]. Ο Γκυ πέθανε το 1343, πριν από τον πατέρα του. Έτσι όταν το 1358 πέθανε ο πατέρας του, δημιουργήθηκε θέμα διαδοχής ανάμεσα στον γιο της Μαρίας, νόμιμο κληρονόμο του Στέμματος, και τον [[Πέτρος Α΄ της Κύπρου|Πέτρο]], νεότερο αδελφό του άντρα της.
 
Το 1346 ή 1347 εγκαταλείπει την Κύπρο και πηγαίνει στη [[Νάπολη]], όπου εκείτο 1347, παντρεύεται τον [[Ροβέρτος του Τάραντος|Ροβέρτο του Τάραντα]].<ref name=":0">Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 407</ref><ref name=":1">Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 285</ref> Ο Ροβέρτος της παραχώρησε εκτάσεις σε Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Καλαμάτα και άλλες στην Αχαΐα.<ref name=":0" /><ref name=":1" /> Το 1356 ο Ροβέρτος και η Μαρία εγκαθίστανται στο [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]], όπου ο Ροβέρτος είναι πρίγκηπάς του και την χρίζει διάδοχό του. Όταν πέθανε όμως ο Ροβέρτος, ο αδελφός του [[Φίλιππος Β' του Τάραντος]] ανακηρύχθηκε πρίγκιπας της Αχαΐας. Η Μαρία μαζί με τον γιο της Ούγο μάζεψαν στρατό, 12.000 άντρες από την [[Κύπρος|Κύπρο]] και την [[Προβηγκία]], και επιτέθηκαν και [[Πολιορκία της Πάτρας (1366)|πολιόρκησαν την Πάτρα]] όπου ο [[Ιωάννης Γ΄ Ατσαγιόλι|Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης Γ΄]] με την βοήθεια ενός νεαρού τότε ιερέα, τού [[Κάρολος Ζένος|Κάρολου Ζένου]], τους απώθησε και τους καταδίωξε έως τον [[Πύλος|Ζόγκλο]] (Πύλο)<ref>Λάμπρου-Μιλλερ, σελ 411</ref><ref name="trec">''Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι το 1821'', [[Στέφανος Θωμόπουλος]], επιμέλεια Βασίλη Λάζαρη, Αχαϊκές εκδόσεις, ISBN 9607960084</ref>. Η Μαρία έπειτα αγόρασε τη [[Βαρωνία της Βοστίτσας]] και τη [[Βαρωνία του Γερακίου]] (Nivelet)<ref>Λάμπρου-Μιλλερ, σελname=":0" 407</><ref name=":1" /> κατά άλλους και της [[Βαρωνία των Καλαμών|Καλαμάτας]]. Έμεινε εκεί έως το 1363, οπότε έφυγε από τη Βοστίτσα<ref name="trec"/> αφού πώλησε τις βαρωνίες της ''Βοστίτσας'' και του ''Γερακίου'' στον [[Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι]] και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Νάπολη.
 
Πέθανε στη Νάπολη το 1387 και είναι θαμμένη στην εκκλησία της Santa Chiara. Επειδή ο γιος της Ούγος των Λουζινιάν είχε πεθάνει χωρίς κληρονόμους το 1385, έκανε τον ανιψιό της, γιο του Πέτρου, [[Λουδοβίκος Β΄ του Μπουρμπόν]] μοναδικό κληρονόμο της.
Γραμμή 16:
* Troubat, O. 1987. [http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k183943/f5.image.langFR « La France et le royaume de Chypre au XIVe siècle: Marie de Bourbon, impératrice de Constantinople »]. ''Revue Historique'' 278. 3-22.
* [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/d/a/3/metadata-449-0000017.tkl&do=139762_01.pdf&lang=en&pageno=1&pagestart=1&width=421&height=639&maxpage=493 Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουΐλλιαμ Μίλλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910]
*(Αγγλικά) Miller, W. (1908) ''"[http://www.levantineheritage.com/pdf/Latins-in-the-Levant.pdf The Latins in the Levant.  A History of Frankish Greece (1204-1566)]''" (Cambridge and New York). [https://web.archive.org/web/20180617070646/http://www.levantineheritage.com/pdf/Latins-in-the-Levant.pdf Αρχειοθετήθηκε] 10/11/2017. Ανακτήθηκε 17/06/2017.
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|fr|Marie de Bourbon (morte en 1387)}}