Πανδούρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

πρώτος από τη Σελεύκεια της Κιλικίας και ο δεύτερος από πανδουριστές της αρχαία

Γεράσας της Ιορδανίας. Από τους επιτάφιους αυτούς συμπεραίνουμε ότι οι

τους της κλασσικής Ελλάδας, ούτε τόσο ασυμβίβαστοι με τη χριστιανική κοινωνία

της εποχής του Θεοδούλου. Δε θα ήταν παρακινδυνευμένο να υποθέσουμε ότι οι

θεάματος. Η άποψη αυτή πάντως παραμένει ακόμα υποθετική.

 

 

Τα θέματα που πρέπει να εξετασθούν

αριθμό 3. Η ανατολίτικη ετυμολογία της λέξης πιστοποιείται επίσης από τον H.G. Farmer που έχει γράψει το αντίστοιχο άρθρο στο “New Oxford History of Music”, τον F.W. Galpin (“The Music of the Sumerians and their Immediate Successors The Assyrians and Babylonias”) και τον Curt Sachs (“Storia degli Strumenti Musicali”). Περαιτέρω απόδειξη της σουμεριακή καταγωγής του

ονόματος αποτελούν σύγχρονα όργανα όπως το αρμενικό pandur, το γεωργιανό panturi, το τουρκικό ṭūnbūr[14], η

 

Η σύνδεση, τέλος, του οργάνου με

 

Ο Μάτρων αντίθετα αναφέρει ότι το

πασσαλόφιν κρέμασαν, ὅθι περ τετάνυστο σκινδαψὸς τετράχορδος ἀνηλακάτοιο γυναικός''».

Αν όντως το όργανο είναι τετράχορδο, αυτό είναι μία πολύ καλή απόδειξη ότι

ανήκει στα λαουτοειδή. Παρόλα αυτά η περιγραφή δε θεωρείται απόλυτα έγκυρη

επικυρώνουν την άποψη ότι το όργανο κατασκευάστηκε από τους Τρωγλοδύτες και

τους Πάρθους. Κατά το ρήτορα Αιλιανό[25] (NA XII44), το όργανο ήταν ινδικής καταγωγής το οποίο ανήκε στην οικογένεια των

Πλάρασας. Κατά τον 5^ο αι της χρονολογίας μας, η πόλη, εθεωρείτο ένα

από τα μεγαλύτερα παγανιστικά κέντρα και τέτοιο θα παραμείνει μέχρι τα τέλη της

ναός της Αφροδίτης θα μετατραπεί σε χριστιανική βασιλική, τερματίζοντας έτσι

την παγανιστική ιστορία της με αυτή την τυπικά χριστιανική τακτική.