Χιραγκάνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Προσθήκες προφοράς
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 106:
 
Τα μακρά [[φωνήεν|φωνήεντα]] γράφονται διπλά.
Το えい/ei  (και όλα τα σε eい)  γράφεται εϊ  και το ええ/ee γράφεται εε.
Το うう/uu  (και όλα τα σε uう) γράφεται ουου. Το おお/oo  γράφεται οο και το おう/ou  γράφεται οου
Το ああ/aa  γράφεται αα.
 
;Διπλά σύμφωνα.
Γραμμή 115:
 
Τα διπλά σύμφωνα γράφονται με διπλό σύμφωνο.
さっぽろ (Sapporo)  (Sapporo) → Σαππόρο.
To っし/sshi γράφεται σσι. Το っち/tchi ή cchi  γράφεται ττσι. Το っつ/ttsu ττσου. Το っちゅ/tchu ή cchu ττσ’ου. Επιπρόσθετα, Οι συλλαβές από b- (π.χ. っば/bba) γράφονται με μπμπ και οι από d- (π.χ. っで/de) γράφονται με ντντ.
 
;Συλλαβικός φθόγγος ん
Γραμμή 132:
;Μόριο へ.
 
Το へ  όταν χρησιμοποιείται ως μόριο προφέρεται e/ε.
 
'''Η συλλαβές σε -ai, -oi, -ei.'''
 
Ώστε να μη προκαλείται σύγχηση με τα ελληνικά δίψηφα φωνήεντα, τις συλλαβές που λήγουν σε -ai, -oi, -ei, τις αποδίδουμε με ϊ με διαλυτικά. Δηλαδή, -αϊ, -οϊ, -εϊ. Στο -ui συνήθως δε μπαίνουν διαλυτικά, επειδή συνήθως διαβάζεται πάντα /ui/. Άρα, αποδίδουμε -ουι.
 
==Οδηγός προφοράς==
Γραμμή 142 ⟶ 146 :
*Στα ιαπωνικά υπάρχει διάκριση ανάμεσα σε μακρό και βραχύ φωνήεν. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι που μας δείχνουν ότι ένα φωνήεν είναι μακρό. Είτε διπλογραφία του φωνήεντος (π.χ. juu). Είτε με την τοποθέτηση του σήματος της μακράς συλλαβής " ¯ " (π.χ. jū). Είτε με ένα "h" μετά το μακρό φωνήεν (π.χ. juh).
 
Προσοχή στον φθόγγο "ο" επειδή όταν είναι μακρά συλλαβή γράφεται ou, και μπορεί να διαβαστεί είτε ως ο μακρό (οο) είτε ως οου. Καλό θα ήταν να υποδεικνύεται πάντοτε αν μια συλλαβή είναι μακρά, γιατί ενδεχόμενη απουσία της μπορεί να προκαλέσει παρανόηση. Δυστυχώς, πολλές φορές η μακρά συλλαβή δε  σημειώνεται κατά την απόδοση των ιαπωνικών με [[λατινικό αλφάβητο|λατινικούς χαρακτήρες]].
 
Το μακρό φωνήεν υπολογίζεται ως δύο συλλαβές. Όταν μετά από σύμφωνο ακολουθεί "ya/υα", "yu/υου" ή "yo/υο" ( ゃ ゅ ょ) διαβάζεται όλο μαζί ως μια συλλαβή. Π.χ. Kyō-to/Κυό-ου-το (τρεις συλλαβές, όχι τέσσερις きょうと/Ky-ō-to/Κί-ο-ου-το). Ο φθόγγος "ν/n" μπορεί να είναι μέρος μιας συλλαβής (π.χ もの/mo-NO/μο-νο). Μπορεί όμως να αποτελεί και μόνος του μία συλλαβή (π.χ. しんとう/shi-n-tō/σιν'το-ου, 4 συλλαβές). Όταν μετά από ν ακολουθεί φωνήεν βάζουμε μια απόστροφο για να δείξουμε ότι είναι δύο συλλαβες. (Π.χ. shin'ai=shi-n-a-i (4 συλλαβές), αλλά shinai=shi-na-i( 3 συλλαβές). Το "g" προφέρεται πάντοτε ως "γκ". Το "j" προφέρεται πάντοτε ως "τζ". Το "z" προφέρεται πάντοτε ως "ζ". Το "s" προφέρεται πάντοτε ως "σ". Το "wa" προφέρεται όπως το "wa" στο "Washington". Αποδίδεται συχνά ως ουα, βα, ή γουα στα ελληνικά. Το "を/wo" προφέρεται απλά "ο". Αποδίδεται όμως στα ελληνικά και ως "ω" ή αν πρόκειται για αρχαίες λέξεις ως "γουο","ουο" "βο". Το "ち/chi" προφέρεται ως "τσι" και όχι ως "σι" ή "χι" Τα "tsu" και "chu" στα ιαπωνικά προφέρονται διαφορετικά. Στα ελληνικά όμως αποδίδονται και τα δύο απλά ως "τσου". Τα "sha", "shi", "shu" και "sho" προφέρονται ως "σα", "σι", "σου" και "σο" με το "σ" όμως να προφέρεται όπως το αγγλικό "sh" ή το γαλλικό "ch" ή το γερμανικό "sch". Το じ/ji και το ぢ/di προφέρονται και τα δύο ως τζι. Το ず/zu και το づ/du προφέρονται και τα δύο ως ζου.
Το μακρό φωνήεν υπολογίζεται ως μία συλλαβή με δύο μόρες (μόρα: μονάδα βαρύτητας συλλαβής, βλέπε: [https://en.m.wikipedia.org/wiki/Mora_(linguistics)#Japanese Mora]).
 
Όταν μετά από σύμφωνο ακολουθεί "ya/-ια", "yu/-ιου" ή "yo/-ιο" ( ゃ ゅ ょ) διαβάζεται όλο μαζί ως μια συλλαβή. Π.χ. Kyō-to/Κιό-ου-το (δύο συλλαβές με τρεις μόρες, όχι τρεις きょうと/Ky-ō-to/Κί-ο-ου-το). Ο φθόγγος "ν/n" μπορεί να είναι μέρος μιας συλλαβής (π.χ もの/mo-NO/μο-νο). Μπορεί όμως να αποτελεί και μόνος του μία συλλαβή (π.χ. しんとう/shi-n-tō/σιν'το-ου, 4 συλλαβές με 4 μόρες). Όταν μετά από ν ακολουθεί φωνήεν βάζουμε μια απόστροφο για να δείξουμε ότι είναι δύο συλλαβες. (Π.χ. shin'ai=shi-n-a-i (4 συλλαβές), αλλά shinai=shi-na-i( 3 συλλαβές).
 
Επίσης, απόστροφο βάζουμε στις συλλαβές σε -ι για να τις ξεχωρίζουμε από τα ημίφωνα (λ.χ. κι'α kia きあ από κια きゃ kya, νι'ου にう niu από το νιου にゅ nyu. Είθισται, ωστόσο, λόγω της ελληνικής απλογράφησης να παραλείπεται, όπως και τα μακρά φωνήεντα.
 
Το "g" προφέρεται πάντοτε ως "γκ". Το "j" προφέρεται πάντοτε ως "τζ" παχύ. Το "z" προφέρεται πάντοτε ως "ζ". Το "s" προφέρεται πάντοτε ως "σ". Το "wa" προφέρεται όπως το "wa" στο "Washington". Αποδίδεται συχνά ως ουα, βα, ή γουα στα ελληνικά. Το "を/wo" προφέρεται απλά "ο". Αποδίδεται όμως στα ελληνικά και ως "ω" ή αν πρόκειται για αρχαίες λέξεις ως "βο".
 
Το "ち/chi" προφέρεται ως "τσι" παχύ και όχι ως "σι" ή "χι". Τα "tsu" και "chu" στα ιαπωνικά προφέρονται διαφορετικά. Το πρώτο προφέρεται όπως το τσ στα ελληνικά, ενώ το δεύτερο περίπου όπως το ch στην αγγλική λέξη church (δηλαδή παχύ). Γι' αυτό στα ελληνικά αποδίδονται το πρώτο ως "τσου" και το δεύτερο ως "τσ'ου". Τα "sha", "shi", "shu" και "sho" προφέρονται ως "σ'α", "σι", "σ'ου" και "σ'ο" με το "σ" όμως να προφέρεται όπως το αγγλικό "sh" ή το γαλλικό "ch" ή το γερμανικό "sch" και μπαίνει απόστροφος για να ξεχωρίζουν από τα απλά sa/σα, su/σου και so/σο. Το じ/ji και το ぢ/di προφέρονται και τα δύο ως τζι με τζ- παχύ. Το ず/zu και το づ/du προφέρονται και τα δύο ως ζου.
 
Το διπλό σύμφωνο προφέρεται συγκοπτόμενο. Π.χ. το "Bukkyō" θα προφερθεί ως Μπουκ'κυοο. Όπως δηλαδή προφέρουμε τα "kc" στην αγγλική λέξη "bookcase". Μερικές φορές το διπλό "chi" αποδίδεται ως "tchi". Πολλές φορές το "n" μπροστά από "b" ή "p", αποδίδεται ως "m".
 
Το διπλό σύμφωνο προφέρεται συγκοπτόμενο. Π.χ. το "Bukkyō" θα προφερθεί ως Μπουκ'κυοο. Όπως δηλαδή προφέρουμε τα "kc" στην αγγλική λέξη "bookcase". Μερικές φορές το διπλό "chiu" αποδίδεται ως "tchiu/ου". ΠολλέςΗ φορέςπροφορά τοτου, "n" μπροστά από "b" ή "p"όμως, αποδίδεταιείναι ωςσαν "mου". Τομε "u"μη-στρογγυλοποιημένα αποδίδεταιτα ως "u/ου"χείλη. Η προφοράφωνητική του όμως είναι κάτι ανάμεσααξία στο κανονικόΔιεθνές "ου"Φωνητικό καιΑλφάβητο τοείναι γαλλικό "u", ή το γερμανικό "ü"[ɯ̟]. Μερικές φορές οι φθόγγοι "u" και "i" διαβάζονται ψιθυριστά. Πάντοτε όμως γραπτά αποδίδονται κανονικά. Τέλος, διαβάζουμε ότι βλέπουμε. Η προφορά των υπολοίπων γραμμάτων είναι όπως στα [[λατινικά]]. Το "e" διαβάζεται πάντοτε ως "ε". Τέλος, διαβάζουμε ότι βλέπουμε.
 
==Παραδείγματα εσφαλμένων αποδόσεων των ιαπωνικών με ελληνικούς χαρακτήρες==
Γραμμή 152 ⟶ 167 :
*Η ορθή προφορά της λέξης "カラオケ/karaoke" είναι κα-ρα-ο-κε (όχι κα-ρα-ο-ΚI).
*Ο πρώην Ιάπωνας πρωθυπουργός λεγόταν Κοϊζούμι Τζουν'ιτσιρόου (όχι Γιουνιχίρο).
*Η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας λέγεται Το-ου-κυόκιό-ου (όχι Τό-κι-ο).
*Ο ανώτερος στρατιωτικός κυβερνήτης κατά τον ιαπωνικό μεσαίωνα λεγόταν Σ'όουγκουν (όχι Σογκούν).
*Η μεγάλη πόλη της δυτικής Ιαπωνίας λέγεται ΟοσάκαΟόσακα (όχι Οζάκα).
 
==Δείτε επίσης==