Μέγαρο Δούκισσας της Πλακεντίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες κτιρίου}}
Το '''Μέγαρο της Δούκισσας της Πλακεντίας''', ή αλλιώς, «Βίλα Ιλίσσια» (Villa Ilissia), είναι συγκρτότημασυγκρότημα τριώντεσσάρων κτηρίων πουτο οποίο βρίσκεται επί της [[λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας|λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας]] 22 στην [[Αθήνα]]. ΣτεγάζειΚατασκευάστηκε απότην τοπερίοδο 19301840-1848 έωςσε σήμερασχέδια τοτου αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη, ως ιδιωτική κατοικία της [[ΒυζαντινόΔούκισσα και Χριστιανικότης ΜουσείοΠλακεντίας|ΒυζαντινόΔούκισσας και Χριστιανικότης ΜουσείοΠλακεντίας]], έναη απόοποία διέμεινε σε αυτό τα σημαντικότερατελευταία μουσείαέξι χρόνια της Ελλάδαςζωής της, έως το 1854. Αργότερα, το συγκρότημα στέγασε για τρία χρόνια τη Σχολή Ευελπίδων και στη συνέχεια άλλες στρατιωτικές υπηρεσίες.
 
Από το 1930 έως σήμερα, στεγάζει το [[Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο]].
Η Σοφί ντε Μαρμπουά, πιο γνωστή σήμερα σαν [[Δούκισσα της Πλακεντίας]], (''Sophie de Marbois, Duchesse de Plaisance'') γεννήθηκε στη [[Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.)|Φιλαδέλφεια]] των [[ΗΠΑ]] το [[1785]]. Είχε παντρευτεί τον Σαρλ Λεμπρέν, δούκα της [[Πλακεντία|Πλακεντίας]] (''Plaisance''), από τον οποίο απέκτησε τον τίτλο της [[Δούκας|δούκισσα]]ς.
 
== Η ανέγερση ==
Στα πρώτα χρόνια της διαμονής της στην Αθήνα, το πρώτο σπίτι, όπου εγκαταστάθηκε η Δούκισσα, ήταν στην οδό Πειραιώς, στο ύψος της τότε πλατείας Λουδοβίκου, κοντά στο σημερινό [[Μεταξουργείο]]. Στο σπίτι αυτό ζούσε η Δούκισσα με το [[ταρίχευση|ταριχευμένο]] πτώμα της μοναχοκόρης της Ελίζας, που είχε πεθάνει σ' ένα ταξίδι τους στη [[Βηρυτός|Βηρυτό]]. Ένα βράδυ του Δεκεμβρίου του [[1847]], εκδηλώθηκε μεγάλη πυρκαγιά στο αρχοντικό και η μολύβδινη [[λάρνακα]], όπου διατηρούσε η Δούκισσα το λείψανο της νεκρής κόρης της, αποτεφρώθηκε.
 
Η Σοφί ντε Μαρμπουά, πιο γνωστή σήμερα σαν [[Δούκισσα της Πλακεντίας]], (''Sophie de Marbois, Duchesse de Plaisance'') γεννήθηκε στη [[Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.)|Φιλαδέλφεια]] των [[ΗΠΑ]] το [[1785]]. Είχε παντρευτείΠαντρεύτηκε τον Σαρλ Λεμπρέν (Charles Lebrun), δούκαυπασπιτή του Ναπολέοντα και Δούκα της [[Πλακεντία|Πλακεντίας]] (''Piacenza ή Plaisance''), απόπόλη τοντης οποίοβόρειας απέκτησεΙταλίας). Ο γάμος τους όμως δεν ήταν επιτυχημένος κι έζησε επί χρόνια χωριστά από τον τίτλοσυζυγό της, [[Δούκας|δούκισσα]]ςμαζί με την κόρης της.
Ένα χρόνο μετά την καταστροφή του σπιτιού της οδού Πειραιώς, το [[1848]], η Δούκισσα της Πλακεντίας αναθέτει στο διάσημο αρχιτέκτονα της οθωνικής εποχής και στενό φίλο της [[Σταμάτης Κλεάνθης|Σταμάτιο Κλεάνθη]] (1802 - 1862) την ανέγερση του μεγάρου της στην τότε οδό Κηφισίας (και σήμερα λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας), που η Δούκισσα το ονόμασε "Βίλα Ιλίσια" (''Villa Ilissia''), γιατί γειτόνευε με τον [[Ιλισσός|Ιλισσό]], με θέα προς το αττικό λεκανοπέδιο και τις κορυφές του [[Λυκαβηττός|Λυκαβηττού]].
 
Στην Αθήνα η Δούκισσα εγκαταστάθηκε οριστικά το 1837, μετά τον πρόωρο θάνατο της κόρης της, και αγόρασε μεγάλες εκτάσεις. Μετά την καταστροφή του πρώτου σπιτιού της οδού Πειραιώς, η Δούκισσα της Πλακεντίας αναθέτει στο διάσημο αρχιτέκτονα [[Σταμάτης Κλεάνθης|Σταμάτη Κλεάνθη]], την ανέγερση του μεγάρου της στην τότε οδό Κηφισίας (και σήμερα λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας).
Το Μέγαρο αυτό της Δούκισσας, ένα από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονήματα της εποχής του Όθωνος, αποτελεί ένα από τα εξοχότερα έργα τέχνης του Κλεάνθη. Στο μέγαρο κατοίκησε η Δούκισσα της Πλακεντίας μέχρι το θάνατό της, το Μάιο του 1854. Έχει ταφεί σε αρχαιοπρεπή τάφο σε σχήμα ναΐσκου, σε σχέδια του Σταμάτη Κλεάνθη, σε μικρή απόσταση από το μοναστήρι της [[Πεντέλη|Πεντέλης]].
 
Η οικοδόμηση της Villa Ilissia ξεκίνησε το 1840, λίγο έξω από τα ανατολικά όρια της τότε μικρής πόλης, περίπου εξακόσια μέτρα μακριά από τα βασιλικά ανάκτορα (το σημερινό μέγαρο της Βουλής), που είχαν αρχίσει να κτίζονται το 1836 και ολοκληρήθηκαν το 1843. Το μέγαρό της η Δούκισσα ονόμασε "Βίλα Ιλίσια" (''Villa Ilissia''), γιατί γειτόνευε με τον [[Ιλισσός|Ιλισσό]] ποταμό. Κτίστηκε με θέα προς το αττικό λεκανοπέδιο και τον [[Λυκαβηττός|Λυκαβηττό]], σε μία ερημική τότε έκταση.
 
Η ανοικοδόμηση της Βίλας Ιλίσσια διήρκησε οκτώ χρόνια. Η Δούκισσα εγκαταστάθηκε σε αυτό με την ολοκλήρωσή της, το 1848.
 
== Περιγραφή ==
 
Το μέγαρο είναι ένα συγκρότημα τεσσάρων κτηρίων, κτισμένων γύρω από μία αυλή.
[[File:1821 - Byzantine Museum, Athens - The Villa - Photo by Giovanni Dall'Orto, Nov 12 2009.jpg|thumb|330px|Η αυλή με το σιντριβάνι και στο βάθος, το κεντρικό κήριο του συγκροτήματος. Φωτογραφία: Giovanni Dall'Orto, 2009.]]
 
Στο κέντρο της αυλής υπάρχει ένα σιντριβάνι και δύο ψηλά κυπαρίσσια. Η πρόσβαση προς την αυλή από την λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας γίνεται μέσω μίας μικρής στοάς, στο ισόγειο ενός διώροφου κτιρίου. Στην κορυφή του τόξου της μαρμάρινης καμάρας της εισόδου, είναι λαξευμένη η ονομασία του συγκροτήματος: ILISSIA.
 
Το κεντρικό κτήριο, η κατοικία της Δούκισσας, υψώνεται στο βάθος της αυλής. Είναι επενδεδυμένο εξωτερικά με λευκό μάρμαρο κι αποτελείται από δύο ορόφους και υπόγειο. Στη βόρεια πλευρά του κτιρίου, προς την αυλή, υπάρχουν και στους δύο ορόφους τοξοστοιχίες με επτά αψίδες. ενώ την εικόνα συμπλήρωναν οι δύο εξέχοντες γωνιακοί πύργοι, όπου βρίσκονται τα κλιμακοστάσια. Στη νότια πλευρά, η οποία κάποτε έβλεπε προς τον Ιλισσό, υπάρχει τοξοστοιχία με τρεις αψίδες στο κέντρο του ισογείου και τοξοστοιχία με εννιά αψίδες στον πάνω όροφο. Υπάρχουν λίγα διακοσμητικά στοιχεία, όπως τα ξύλινα φουρούσια της στέγης με τα ζωγραφισμένα ανθέμια. Υπάρχει ανάγλυφος διάκοσμος από σχηματοποιημένα σταυρόσχημα μοτίβα, που περιτρέχουν το κτήριο με την μορφή οριζόντιων ταινιών, μεταξύ ισογείου και πρώτου ορόφου.
 
Στα δεξιά κι αριστερά της αυλής, υπάρχουν δύο χαμηλά επιμήκη κτήρια, που προορίζονταν για βοηθητικές χρήσεις.
 
== Δείτε επίσης ==
Γραμμή 15 ⟶ 30 :
 
==Πηγές==
* [http://www.byzantinemuseum.gr/el/museum/villa_ilissia/ Βυζαντινό Μουσείο, VILA ILISSIA]
* Χρ. Εμ. Αγγελομάτης, ''"Τα Σπίτια της Δούκισσας της Πλακεντίας"'', ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, τεύχη 224, 225 & 226, Αθήνα 1936.
* Γιάννης Καιροφύλας, ''"Η Αθήνα και οι Αθηναίοι"'', τόμ. Α', Εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα 1983.
* Χριστιάνα Λυτ, ''"Στην Αθήνα του 1847 - 1848"'', Εκδόσεις ΕΡΜΗΣ, Αθήνα 1991.
* Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα", λήμμα "Πλακεντίας, δούκισσα της-", τόμ. 49, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα 1996.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://www.byzantinemuseum.gr/el/museum/villa_ilissia/ Βυζαντινό Μουσείο, VILA ILISSIA]
 
{{coord|37.9747|23.7448|type:landmark_region:GR|display=title}}