Γεώργιος Αθ. Γεωργιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γεώργιος Γεωργιάδης''' (1892 - 21 Μαΐου 1970) του Αθανασίου, ήταν [[Έλληνας]] νομικός, [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστής]], ηγετικό στέλεχος του [[ΣΕΚΕ]] και πολιτικός.

οΟ Γιώργος Γεωργιάδης γεννήθηκε στην [[Καρδαμύλη]] Μεσσηνίας το 1892, σπούδασε νομικά και άσκησε το λειτούργημα του εισαγγελέα στηνστη [[Θεσσαλονίκη]]. Από νεαρή ηλικία ασπάστηκε τις σοσιαλιστικές ιδέες και υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του [[ΣΕΚΕ]] (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος).<ref> Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄τόμος (2012)</ref> Στη συνέχεια παραιτήθηκε από εισαγγελέας, αφοσιώθηκε στο ΣΕΚΕ και λόγω της [[Μαρξισμός|μαρξιστικής]] του κατάρτισης του ήταν από τους θεωρητικούς της ηγεσίας του κόμματος.

Οι θέσεις του Γεωργιάδη ήταν μετριοπαθείς και ερχότανέρχονταν σε αντίθεση με αυτές της αριστερής πτέρυγας του ΣΕΚΕ, που επιθυμούσε την άμεση μπολσεβικοποίηση του κόμματος. Πάντως, συμφωνούσε κι αυτός με την καθολική γραμμή του κόμματος που ετάσσετο κατά της μικρασιατικής[[Μικρασιατική Εκστρατεία|Μικρασιατικής εκστρατείαςΕκστρατείας]].

Στις 19 Φεβρουαρίου 1922 συνήλθε η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΕΚΕ. Εκεί ο Γεωργιάδης μαζί με τους [[ΓιάννηςΓιάνης Κορδάτος|ΓιάννηΓιάνη Κορδάτο]] και [[Αβραάμ Μπεναρόγια]] υποστήριξαν τη γενικότερη αναθεώρηση της γραμμής του κόμματος. Συμμαχώντας μαζί με τους [[Νίκος Δημητράτος|Νίκο Δημητράτο]], [[Αριστοτέλης Σίδερης|Αριστοτέλη Σίδερη]] και [[Αλβέρτος Κουριέλ|Αλβέρτο Κουριέλ]] επέτυχαν να υιοθετήσει το κόμμα τη θέση της '''Μακράς νομίμου υπάρξεως''', σύμφωνα με την οποία:

"''Το Κόμμα διατρέχον ακόμη περίοδον οργανώσεως και προπαγάνδας, έχει ανάγκην μακράς νομίμου υπάρξεως''"<ref>Το ΚΚΕ. Επίσημα κείμενα, τόμος πρώτος, σελ.213</ref>. Στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ο Γεωργιάδης εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΕΚΕ.

Το κόμμα με αυτή τη θέση εγκατέλειπε προσωρινά τον επαναστατικό προσανατολισμό του. Η θέση αυτή προκάλεσε την αντίθεση πολλών μελών και στελεχών του κόμματος και γρήγορα τέθηκε ζήτημα αναθεώρησής της, πράγμα που έγινε στο 1ο Έκτακτο Συνέδριο το Νοέμβριο του 1922. Στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΕΚΕ.

Στο 3ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (26 Νοέμβρη - 3 Δεκέμβρη 1924) διαγράφηκε από το κόμμα μαζί με πολλά από τα ιδρυτικά του στελέχη (Ν. Δημητράτος, Α. Μπεναρόγια κ.α) σανως [[Οπορτουνισμός|'''ΟπορτουνιστέςΟπορτουνιστής''']] (καιροσκόποικαιροσκόπος με μικροαστική νοοτροπία). Ο [[Νίκος Ζαχαριάδης]], για τα μέλη της ιδρυτικής γενιάς του ΣΕΚΕ, αρκετά χρόνια αργότερα, έλεγε ότι "''δεν μπόρεσαν να αποβάλλουναποβάλουν τη μικροαστική νοοτροπία και να αποκτήσουν μπολσεβίκικη. Ο μπολσεβίκος δεν μπόρεσε να επικρατήσει του μικροαστού''".

Μετά από τη διαγραφή του από το ΣΕΚΕ ο Γεωργιάδης προσπάθησε μαζί με τους διαγραμμένους τουδιαγραφέντες συντρόφους να ιδρύσουν σοσιαλιστικό κόμμα. Όμως η κίνησή τους δεν τελεσφόρησε και στη συνέχεια εντάχθηκε στο [[Κόμμα Εθνικών Φιλελευθέρων]] με το οποίο εξελέγη βουλευτής Αθηνών το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1926|1926]].<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1822-1935.pdf Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935], Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 202 (αριθμ. 271) {{pdf}}</ref>