Οθωμανική Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 414:
Η παράδοση των οθωμανικών μικρογραφιών, ζωγραφισμένων για την εικονογράφηση χειρογράφων ή χρησιμοποιούμενων σε λευκώματα-αφιερώματα, επηρεάστηκε έντονα από την περσική καλλιτεχνική φόρμα, αν και περιελάμβανε και στοιχεία της [[Βυζαντινή τέχνη|βυζαντινής]] παράδοσης της εικονογράφησης και της ζωγραφικής. Το 15ο αιώνα ιδρύθηκε στο [[Τοπ Καπί|Ανάκτορο Τοπ Καπί]] το ''Νακασχανέ-ι-Ρουμ'', ενώ στις αρχές του επόμενου αιώνα προστέθηκε μια παρόμοια περσική ακαδημία, το ''Νακασχανέ-ι-Ιρανί''.
Η οθωμανική εικονογράφηση καλύπτει μη ανθρωπομορφική ζωγραφισμένη ή σχεδιασμένη διακοσμητική τέχνη σε βιβλία ή σε φύλλα σε ''μουρακά'' (λευκώματα), σε αντίθεση με τις ανθρωπομορφικές εικόνες της οθωμανικής μικρογραφίας. αποτελούσε μέρος της οθωμανικής βιβλιοτεχνίας, μαζί με την οθωμανική μικρογραφία (''τασουίρ''), την καλλιγραφία (
Η τέχνη της ύφανσης χαλιών ήταν ιδιαίτερα σημαντική στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, καθώς τα χαλιά είχαν τεράστια σημασία τόσο ως διακοσμητικά, πλούσια σε θρησκευτικούς και άλλους συμβολισμούς, όσο και για πρακτικούς λόγους, καθώς συνήθιζαν να αφαιρούν τα παπούτσια τους στα καθιστικά.<ref>Faroqhi, Suraiya (2005). Subjects of the Sultan: culture and daily life in the Ottoman Empire (New ed.). London: I.B. Tauris. p. 152. ISBN 1-85043-760-2.</ref>Η ύφανση τέτοιων χαλιών προήλθε από τους [[Νομάδες|νομαδικούς]] πολιτισμούς της Κεντρικής Ασίας (καθώς τα χαλιά είναι μια εύκολα μεταφερόμενη μορφή επίπλωσης) και τελικά εξαπλώθηκε στις μόνιμα εγκατεστημένες κοινωνίες της Μικράς Ασίας. Οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν χαλιά, χαλάκια και κιλίμια όχι μόνο στα δάπεδα των δωματίων, αλλά και κρεμασμένα στους τοίχους και τις πόρτες, όπου παρείχαν πρόσθετη μόνωση. Ήταν επίσης συνήθως δωρεές σε τζαμιά, που συχνά συγκέντρωναν μεγάλες συλλογές από αυτά. <ref>Faroqhi, Suraiya (2005). Subjects of the Sultan: culture and daily life in the Ottoman Empire (New ed.). London: I.B. Tauris. p. 153. ISBN 1-85043-760-2.</ref>
===Μουσική και παραστατικές τέχνες===
Η οθωμανική κλασική μουσική αποτελούσε σημαντικό μέρος της εκπαίδευσης της οθωμανικής ελίτ. μερικοί Οθωμανοί σουλτάνοι ήταν οι ίδιοι ταλαντούχοι μουσικοί και συνθέτες, όπως ο [[Σελίμ Γ΄]], των οποίων οι συνθέσεις συχνά εκτελούνται ακόμα και σήμερα. Η Οθωμανική κλασική μουσική προέκυψε σε μεγάλο βαθμό από το συγκερασμό της [[Βυζαντινή μουσική|Βυζαντινής]], της Αρμενικής, της Αραβικής και της Περσικής μουσικής. Συνθετικά οργανώνεται γύρω από [[Ρυθμός|ρυθμικές]] μονάδες, που ονομάζονται ''ουσούλ'' και είναι κάπως παρόμοιες με το [[Μέτρο (μουσική)|μέτρο]] της Δυτικής μουσικής, και [[Μελωδία|μελωδικές]] μονάδες, που ονομάζονται ''μακάμ'' και έχουν κάποια ομοιότητα με τους δυτικούς [[Τρόπος (μουσική)|μουσικούς τρόπους]].
Τα όργανα που χρησιμοποιούνται είναι ένα μείγμα οργάνων της Μικράς Ασίας και της Κεντρικής Ασίας (σαζ, [[μπαγλαμάς]], [[κεμεντζές]]), άλλων της Μέσης Ανατολής ([[ούτι]], [[ταμπουράς]], [[κανονάκι]], νέι) και - αργότερα στην παράδοση - δυτικών οργάνων ([[βιολί]] και [[πιάνο]]). Εξαιτίας ενός γεωγραφικού και πολιτιστικού διαχωρισμού μεταξύ της πρωτεύουσας και των άλλων περιοχών, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία προέκυψαν δύο ευδιάκριτα στυλ μουσικής: η οθωμανική κλασική μουσική και η λαϊκή μουσική. Στις επαρχίες δημιουργήθηκαν διάφορα είδη λαϊκής μουσικής. Οι κυριότερες περιοχές με τα διακεκριμένα μουσικά τους στυλ ήταν: η Βαλκανική-Θρακική, η Βορειοανατολική ([[Λαζοί]]), το Αιγαίο, η Κεντρική Ανατολική, η Ανατολική Μικρά Ασία και η [[Καυκασία]]. Μερικά από τα ξεχωριστά στυλ ήταν: η μουσική των [[Γενίτσαροι|γενιτσάρων]], η μουσική των [[Ρομά]], ο [[χορός οριεντάλ]] και η τουρκική λαϊκή μουσική.
Το παραδοσιακό [[θέατρο σκιών]], ο [[καραγκιόζης]], ήταν διαδεδομένο σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία και περιλάμβανε χαρακτήρες που εκπροσωπούσαν όλες τις μεγάλες εθνοτικές και κοινωνικές ομάδες της<ref>Karagöz and Hacivat, a Turkish shadow play". All About Turkey. 20 November 2006. Retrieved 20 August 2012.</ref><ref>Emin Şenyer. "Karagoz, Traditional Turkish Shadow Theatre". Karagoz.net. Retrieved 11 February 2013.</ref> Παιζόταν από ένα μόνο κραγκιοζοπαίχτη, που εκφωνούσε όλους τους ρόλους και συνοδευόταν από [[ντέφι]]. Η προέλευσή του είναι αδιευκρίνιστη, ίσως από παλαιότερη αιγυπτιακή παράδοση, πιθανώς από ασιατική πηγή.
== Χρονολόγιο ==
| |||