Δήμος Αλαγωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Jm (συζήτηση | συνεισφορές) |
Jm (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 36:
|}
===1835 Δημιουργία δήμου Αλαγωνίας===
Το 1835 Με το Β.Δ. της 9ης (21) Απριλίου το οποίο δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερία της Κυβερνήσεως, ορίστηκαν επακριβώς τα όρια των Νομών και έγινε η διαίρεση των Επαρχιών σε Δήμους. [3].
Γραμμή 42 ⟶ 44 :
Με το Διάταγμα αυτό στην Επαρχία Καλαμών δημιουργήθηκαν οκτώ Δήμοι (έναντι εννέα (9) που προέβλεπε η εισήγηση του Υπουργείου Εσωτερικών). Συγκεκριμένα δημιουργήθηκαν οι Δήμοι Αβίας, Κυτριών, Γερήνιας, Καλαμών, Αμφείας και Αλάγωνίας. Στον Δήμο Αλαγωνίας εντάχθηκε και ο Δήμος Κουτσάβης που περιελάμβανε η εισήγηση του Υπουργείου Εσωτερικών και απαρτιζόταν από τα χωριά Κουτσαβά Λαδά, Κουτσαβά Καρβέλι και Τσερνίτσα.
===1836 Επίσημη ονομασία του δήμου Αλαγωνίας και των χωριών του===
Το Β. Δ. της 20ης Ιουνίου (2 Ιουλίου) 1836 το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α. 28 / 21-6-1836 «περί Διοικητικού Οργανισμού», εισήγαγε το σύστημα των περιφερειακών Διοικήσεων και Υποδιοικήσεων με παράλληλη κατάργηση των Νομαρχών και Επάρχων χωρίς όμως να μεταβληθούν τα όρια του κάθε νομού.
Στο Νομό Μεσσηνίας σχηματίστηκαν τρεις Διοικήσεις:
α) Διοίκηση Τριφυλίας η οποία περιείχε τις Επαρχίες Ολυμπίας και Τριφυλίας με έδρα την Κυπαρισσία .Η επαρχία Ολυμπίας αποτέλεσε Υποδιοίκηση ενταγμένη στην εν λόγω Διοίκηση.
β) Διοίκηση Πυλίας η οποία περιείχε την Επαρχία Μεθώνης με έδρα την Πύλο.
γ) Διοίκηση Μεσσηνίας η οποία περιείχε:
τις Επαρχίες Καλαμών και Μεσσηνίας (Μεσσήνης) με έδρα τις Καλάμαις (Καλαμάτα). Η Επαρχία Μεσσηνίας αποτέλεσε Υποδιοίκηση ενταγμένη στην εν λόγω Διοίκηση.
Τα δύο αυτά διατάγματα τέθηκαν σε εφαρμογή, μετά την δημοσίευση του Γενικού Πίνακα των Δήμων του Κράτους, στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως ΦΕΚ / Α. 80 / 28–12-1836.
Με τα Διατάγματα αυτά τα Πισινά Χωριά εντάχθηκαν στην Διοίκηση Μεσσηνίας και αποτέλεσαν ανεξάρτητο Δήμο στον οποίον η Υπηρεσία Ονοματοθεσίας έδωσε την ονομασία Δήμος Αλαγωνίας. Ο νεοσύστατος Δήμος ήταν Β΄ τάξεως, με πληθυσμό 2.442 κατοίκους. Απαρτιζόταν από τα χωριά. Τσερνίτσα, Κουτσαβά Καρβέλι, Κουτσαβά Λαδά, 2 Μοναστήρια, Σίτσοβα, Μεγάλη Αναστάσοβα, και Μικρή Αναστάσοβα. Έδρα του Δήμου καθορίστηκε η Σίτσοβα.
Αυτή είναι η πρώτη επίσημη καταγραφή των ονομάτων του Δήμου και των Χωριών του.
===1838 Η Διοίκηση Πυλίας εντάχθηκε στη Διοίκηση Μεσσηνίας===
Με το νόμο της 22ας Ιουνίου (4 Ιουλίου) 1838 ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α. 24 / 23-6-1838 «περί μεταρρυθμίσεως των Διοικήσεων» καθορίζεται ότι "Η Διοίκηση Μεσσηνίας περιέχει τις Επαρχίες Καλαμών, Μεσσήνης (πρώην Μεσσηνίας) και Μεθώνης, με έδρα τις Καλάμαις". Η Διοίκηση Πυλίας της επαρχίας Μεθώνης καταργήθηκε και εντάχθηκε ως Υποδιοίκηση με έδρα την Πύλο στη Διοίκηση Μεσσηνίας.
===1841 Η έδρα του Δήμου μεταφέρθηκε στην Τζερνίτζα===
Με το Β.Δ. της 22ας Ιαν. (3ης Φεβ.) 1841 «περί Διατηρήσεως των Δήμων της Επαρχίας Καλαμών», ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ/Α5 /3-3-1841, ο Δήμος Αλαγωνίας διατήρησε τη σύσταση, τα όρια και την τάξη του, με πληθυσμό 2.916 κατοίκους. Η έδρα όμως του Δήμου μεταφέρθηκε στην Τζερνίτζα.
==1845 Προσδιορισμός των εδρών Νομαρχών και Επάρχων==
Με το νόμο ΚΕ της 5ης Δεκ.1845 ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α. 32 / 8-12-1845 «περί Διοικητικής Διαιρέσεως του Κράτους», καταργήθηκε το σύστημα των Διοικήσεων και Υποδιοικήσεων και επανήλθε το Νομαρχιακό και Επαρχιακό σύστημα. Ο νομός Μεσσηνίας διατήρησε τα όρια τη σύσταση και τη διαίρεση, όπως είχαν καθοριστεί με τα διατάγματα του 1833 και 1835. Με το άρθρο 2 του προαναφερόμενου νόμου η Επαρχία Μεθώνης μετονομάσθηκε σε Επαρχία Πυλίας.
Με το Β.Δ. της 5ης Δεκ. 1845 (άρθρο 8), «περί προσδιορισμού των εδρών Νομαρχών και Επάρχων» το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ/Α34/ 20-12-1845. Ορίσθηκαν ως έδρες: του Νομάρχη Μεσσηνίας αι Καλάμαι, του Επάρχου Τριφυλίας η Κυπαρισία, του Επάρχου Ολυμπίας η Ανδρίτζαινα και του Επάρχου Πυλίας το Νεόκαστρον.
===1863 Πρωτεύουσα του Δήμου η Σίτσοβα===
Με το από 13 Μαρτίου 1863 Θέσπισμα της προσωρινής Κυβέρνησης το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.23 / 26-6-1863, η πρωτεύουσα του Δήμου Αλαγωνίας μετατέθηκε από την Τσερνίτσα στην Σίτσοβα.
===1870 Καθορίσθηκε το έμβλημα της Σφραγίδας του Δήμου===
Με το Β.Δ. της 11ης Οκτ. 1870 το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.43 / 29-12-1870 καθορίσθηκε το έμβλημα της Σφραγίδας του Δήμου Αλαγωνίας ως ακολούθως η του δήμου Αλαγωνίας εν τω μέσω μεν «Άρτεμιν.» γύρωθεν δε τας λέξεις «Δήμος Αλαγωνίας.».
===1874 Πρωτεύουσα του Δήμου η Τσερνίτσα===
Με το Β.Δ. της 23ης Δεκ. 1874 «περί μεταθέσεως της πρωτευούσης του Δήμου Αλαγωνίας» το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α. 9 / 14-2-1875 , η πρωτεύουσα του Δήμου Αλαγωνίας, μετατέθηκε από την Σίτσοβα στην Τσερνίτσα. Το διάταγμα αυτό εκδόθηκε αφού ελήφθησαν υπόψη οι από 30-4-1872 και 17-11-1873 πράξεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αλαγωνίας και του Επαρχιακού συμβουλίου Καλαμών αντίστοιχα.
===1879 Πρωτεύουσα του Δήμου η Σίτσοβα===
Με το Β.Δ. της 4ης Ιαν. 1879 « περί μεταθέσεως της πρωτευούσης του Δήμου Αλαγωνίας.» το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.75 / 26-11-1879, η πρωτεύουσα του Δήμου Αλαγωνίας, μετατέθηκε από την Τσερνίτσα στην Σίτσοβα. Το διάταγμα αυτό εκδόθηκε αφού ελήφθησαν υπόψη οι από 16-10-1877 και 13-12-1878 πράξεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αλαγωνίας και του Επαρχιακού συμβουλίου Καλαμών αντίστοιχα.
===1879 Διαίρεση του νομού Μεσσηνίας σε Μεσσηνίας και Τριφυλίας===
Με το νόμο ΒΧΔ της 6ης Ιουλ. 1899 « περί Διοικητικής Διαιρέσεως του Κράτους» ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.136 / 8-7-1899, ο Νομός Μεσσηνίας διαιρέθηκε σε δύο ανεξάρτητους Νομούς:
α). Τον Νομό Μεσσηνίας, ο οποίος περιελάμβανε τις Επαρχίες Καλαμών, Μεσσήνης και Πυλίας, με έδρα τις Καλάμαις.
β. ) Τον Νομό Τριφυλίας ο οποίος περιελάμβανε τις Επαρχίες Τριφυλίας και Ολυμπίας, με έδρα την Κυπαρισσία.
1907 Πρωτεύουσα του Δήμου η Τσερνίτσα
Με το Β.Δ. της 24ης Νοεμ.1907 «περί μεταθέσεως της πρωτευούσης του Δήμου Αλαγωνίας» το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.246 / 5-12-1907, η πρωτεύουσα του Δήμου Αλαγωνίας, μετατέθηκε από την Σίτσοβα στην Τσερνίτσα. Το διάταγμα αυτό εκδόθηκε μετά από εισήγηση του υπουργού εσωτερικών αφού έλαβε υπόψη του, την από 14 7-1907, ομόφωνη και πλήρως τεκμηριωμένη γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία δημοσιεύτηκε στο ίδιο ΦΕΚ.
===1909 Κατάργηση νομού Τριφυλίας===
Με το νόμο ΓΥΛΔ (3434) της 1ης Δεκ. 1909 «περί Διοικητικής διαιρέσεως του Κράτους» ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.282 / 4-12-1909, ο Νομός Τριφυλίας καταργήθηκε και η περιφέρειά του επανήλθε στο Νομό Μεσσηνίας.
===1912 Διάλυση του δήμου Αλαγωνίας===
Το έτος 1912 με Βασιλικό Διάταγμα «περί αναγνωρίσεως των Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Μεσσηνίας» που δημοσιεύθηκε αυθημερόν στο Φ.Ε.Κ / Α.262 / 31-8-1912 ο Δήμος Αλαγωνίας διαλύθηκε και τα Χωρία από τα οποία απαρτιζόταν, (Καρβέλι, Λαδά, Μεγάλη Αναστάσοβα, Μικρή Αναστάσοβα, Σίτσοβα και Τσερνίτσα) αποτέλεσαν αυτοτελείς Κοινότητες της Επαρχίας Καλαμών του Νομού Μεσσηνίας.
Στον όμορο Δήμο Καλαμών λόγω της αλματώδους ανάπτυξης του τα πράγματα εξελίχτηκαν κάπως διαφορετικά.
α) Προσαρτήθηκαν .οι συνοικίες:
Αβραμιού (πρώην Δήμου Καλαμών), Παραλία Καλαμών, Καλύβια, Πλεύνα και οι Μονές Αγίου Κωνσταντίνου, Προφήτη Ηλία και Βελανιδιάς.
β) Αποσπάσθηκαν και αποτέλεσαν ξεχωριστές αυθύπαρκτες Κοινότητες της επαρχίας Καλαμών οι παρακάτω συνοικισμοί.
(1) Κοινότητα Ασπρόχωμα (Ασπροχώματος), με την προσάρτηση των συνοικισμών. Καλάμι, Κατσίκοβο και Χάνια Κουμουνδούρου (του πρώην Δήμου Θουρίας).
(2) Κοινότητα Γιάννιτσα (Γιάννιτσας), με την προσάρτηση των συνοικισμών. Αράχωβα και ή Μονή της Δημιόβης.
(3) Κοινότητα Λαίϊκα (Λαιΐκων) με την προσάρτηση των συνοικισμών Κατσαρέϊκα και Κουταλά (του πρώην ΔήμουΑμφείας).
===1927 Μετονομασία των χωριών που είχαν Σλάβικα ονόματα===
Το έτος 1927 αποφασίστηκε η μετονομασία των χωριών που είχαν Σλάβικα ονόματα. Έτσι τα Χωριά του πρώην Δήμου Αλαγωνίας με Διάταγμα το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α . 306 /22-12-1927 μετονομάστηκαν: η Σίτσοβα σε Αλαγονία6, η Τσερνίτσα σε Αρτεμισία, η Μεγάλη Αναστάσοβα σε Νέδουσα και η Μικρή Αναστάσοβα σε Πηγαί. Για τα χωριά Καρβέλι και Λαδά δεν υπήρχε πρόβλημα γιατί το πρόθεμα Κουτσαβά είχε ήδη καταργηθεί.
Με τον αναγκαστικό νόμο 1937 της 30ης Αυγ. 1939 « περί Μεταρρυθμίσεως των ορίων των Νομών Μεσσηνίας και Ηλείας .», ο οποίος αρχικά δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.355 / 2-9-1939 και στη συνέχεια αναδημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ / Α.395 / 18-9-1939 επειδή υπήρχαν σφάλματα στην πρώτη δημοσίευση, η Επαρχία Ολυμπίας αποσπάσθηκε από το Νομό Μεσσηνίας και εντάχθηκε διοικητικά στο Νομό Ηλείας. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι Κοινότητες. Αγίου Σώστη, Αμπελιώνας, Νέδας, Πετραλώνων, Πέτρας, Σκληρού, και Στασίμου οι οποίες αποσπάσθηκαν από την Επαρχία Ολυμπίας και εντάχθηκαν στην Επαρχία Τριφυλίας της Μεσσηνίας.
Με το Β.Δ . της 18ης Μαΐου 1956 «περί μετονομασίας Συνοικισμών, Κοινοτήτων κλπ., ο Συνοικισμός Χανάκια του Καρβελίου, ο οποίος με παλαιότερο διάταγμα είχε αποσπασθεί από την Γιάννιτσα και είχε ενταχθεί στο Καρβέλι, μετονομάστηκε σε Κάτω Καρβέλιον (Καρβέλι).
Με το Β.Δ. 76 της 11ης Νοεμβρίου 1959 «περί μετονομασίας Συνοικισμών, Κοινοτήτων και Πόλεων.», το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ. / Α. 16 / 19-2-1960. Η πόλις των Καλαμών (Καλάμαι) μετονομάστηκε σε «Καλαμάτα.» και ο ομώνυμος δήμος «Δήμος Καλαμάτας.»
===1999 Σχέδιο Καποδίστριας===
Με το Νόμο 2539 / 1997 (Σχέδιο Καποδίστριας) «Συγκρότηση Τοπικής Αυτοδιοίκησης» οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ./ Α.244 / 4-12-1997. Οι Επαρχίες ως μονάδες της διοικητικής διαίρεσης της χώρας καταργήθηκαν από 1-1-1999, χωρίς αυτό να έχει καμία συνέπεια στην διάρθρωση και λειτουργία των υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης . Παράλληλα έγινε συνένωση των υπαρχόντων Δήμων και κοινοτήτων σε μεγαλύτερους Δήμους και κοινότητες με σκοπό τη βελτιστοποίηση της δημόσιας διοίκησης στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης .
Στο Νομό Μεσσηνίας δημιουργήθηκαν είκοσι εννέα (29) Δήμοι και δύο (2) κοινότητες .
Ένας από τους είκοσι εννέα Καποδιστριακούς Δήμους που συγκροτήθηκαν ήταν και αυτός της Καλαμάτας με έδρα τον οικισμό Καλαμάτα ο οποίος αποτελείτο από τον τέως Δήμο Καλαμάτας και τις κοινότητες που φαίνονται στο παρακάτω πιστό αντίγραφο του σχετικού νόμου , ως Δημοτικά -Τοπικά Διαμερίσματα .:
" 36.15 . Δήμος Καλαμάτας αποτελούμενος από το το δήμο Καλαμάτας και τις κοινότητες : 1. Ασπροχώματος , 2. Αντικαλάμου , 3. Αρτεμισίας , 4. Ασπροχώματος , 5. Βέργας , 6. Ελαιοχωρίου , 7. Καρβελίου , 8. Λαδά , 9. Λαιϊκων , 10 . Μικράς Μαντίνειας , 11. Νεδούσης , 12. Πηγών , 13. Σπερχογίας , οι οποίοι καταργούνται."
Ο Νεοσύστατος Καποδιστριακός Δήμος για την ορθολογικότερη κατανομή των πόρων του αλλά και για την αντιμετώπιση τυχών προβλημάτων, κατάταξε τα δημοτικά του διαμερίσματα σε 4 ενότητες , ανάλογα με την γεωγραφική τους θέση ως εξής :
α) Η πόλη της Καλαμάτας.
β) Στα Πεδινά, Δυτικά της Πόλης.
Πρόκειται για τοπικά διαμερίσματα που βρίσκονται γύρω από τους οδικούς άξονες που συνδέουν την Καλαμάτα με τη Μεσσήνη (δυτικά) και με τη Μεγαλόπολη (βορειοδυτικά), που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν έντονη οικιστική ανάπτυξη, και ο χαρακτήρας τους είναι κατά βάση αστικός, λόγω της μικρής απόστασής τους από την Καλαμάτα. Τα διαμερίσματα αυτά είναι: Τα Ακοβίτικα, το Ασπρόχωμα, τα Λαίϊκα, ο Αντικάλαμος και η Σπερχογία.
γ) Στο Μυχό του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Πρόκειται για τοπικά διαμερίσματα που βρίσκονται στην ανατολική πλευρά του Δήμου και στη βορειοανατολική πλευρά του Μεσσηνιακού κόλπου. Εντάσσονται στη Μεσσηνιακή Μάνη, όμως έχουν φυσιογνωμία αστική και τουριστική . Τα διαμερίσματα αυτά είναι : Η Βέργα και η Μικρή Μαντίνεια .
δ) Στις Πλαγιές του Ταϋγέτου.
Πρόκειται για τοπικά διαμερίσματα που «φιλοξενούνται» στη βορειοδυτική πλευρά του ορεινού όγκου του Ταϋγέτου και διαθέτουν ιδιαίτερη φυσική ομορφιά και παραδοσιακό χαρακτήρα. Οι οικισμοί αυτοί προσεγγίζονται από τον οδικό άξονα Καλαμάτας-Σπάρτης και είναι: Το Ελαιοχώρι, το Καρβέλι, το Λαδά, η Νέδουσα, η Αρτεμισία, η Πηγές και η Αλαγονία.
2010 Πρόγραμμα Καλλικράτης
Ο Νόμος αυτός ίσχυσε μέχρι το τέλος του 2010 οπότε και αντικαταστάθηκε από το νόμο 3852 / 2010 « Νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης Διοίκησης , Πρόγραμμα Καλλικράτης .» , ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ./Α.87 / 7-6-2010.
Με το άρθρο 6 του ανωτέρω νόμου καθιερώθηκε ο θεσμός των αποκεντρωμένων Διοικήσεων και το Ελληνικό Κράτος διαιρέθηκε σε επτά (7) Διοικήσεις :
α.Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής με έδρα την Αθήνα.
β.Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας με έδρα τη Λάρισα.
γ.Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου - Δυτικής Μακεδονίας με έδρα τα Ιωάννινα.
δ.Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου με έδρα την Πάτρα.
ε. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου με έδρα τον Πειραιά.
στ. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης με έδρα το Ηράκλειο.
ζ. Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Με το άρθρο τρία (3) του ιδίου νόμου καθιερώθηκε σε κάθε αποκεντρωμένη Διοίκηση η σύσταση και συγκρότηση περιφερειών.
Στην αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, η οποία μας αφορά, συστάθηκαν και συγκροτήθηκαν οι περιφέρειες:
α.Η περιφέρεια Ιονίων Νήσων η οποία περιλαμβάνει τους Νομούς Ζακύνθου, Κέρκυρας, Κεφαλληνίας και Λευκάδας. Έδρα της περιφέρειας Ιονίων νήσων ορίστηκε η Κέρκυρα.
β.Η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας η οποία περιλαμβάνει τους Νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας και Ηλείας. Έδρα της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ορίστηκε η Πάτρα.
γ.Η περιφέρεια Πελοποννήσου, η οποία περιλαμβάνει τους Νομούς Αργολίδος, Αρκαδίας, Κορινθίας, Λακωνίας και Μεσσηνίας. Έδρα της περιφέρειας Πελοποννήσου ορίστηκε η Τρίπολη.
Κάθε νομός αποτελεί και περιφερειακή ενότητα και κάθε πρωτεύουσα νομού είναι έδρα της αντίστοιχης περιφερειακής ενότητας.
Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 36 του ιδίου νόμου, στο Νομό Μεσσηνίας συστήθηκαν οι παρακάτω έξι (6) Δήμοι με παράλληλη κατάργηση όλων των παλαιών, οι οποίοι μετονομάστηκαν σε Δημοτικές Ενότητες:
α. Δήμος Καλαμάτας με έδρα την Καλαμάτα, αποτελούμενος από τις Δημοτικές Ενότητες: 1) Άριος 2) Αρφαρών 3)Θουρίας και 4) Καλαμάτας.
β. Δήμος Μεσσήνης με έδρα τη Μεσσήνη.
γ. Δήμος Πύλου – Νέστορος με έδρα την Πύλο.
δ. Δήμος Τριφυλίας με έδρα την Κυπαρισσία.
ε. Δήμος Οιχαλίας με έδρα το Μελιγαλά.
στ. Δήμος Δυτικής Μάνης με έδρα την Καρδαμύλη.
==Έδρα του δήμου==
| |||