Φώτης Ματσάκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Φώτης Ματσάκας ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] Αντιστασιακός και οπερατέρ και [[φωτογράφος]] του [[Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας|Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας]] κατά τη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946–1949|Εμφυλίου Πολέμου]].

Ο Φώτης Ματσάκας γεννήθηκε το [[1925]] στη [[Θεσσαλονίκη]]. Οι γονείς του Παναγιώτης και Σοφία είχαν έρθει πρόσφυγες από την [[Προύσα]] και εγκαταστάθηκαν στην Άνω Πόλη (Κουλέ Καφέ) της Θεσσαλονίκης. Κατάφεραν σχετικά σύντομα να ορθοποδήσουν καθώς ο Παναγιώγης Ματσάκας είχε καλό μορφωτικό επίπεδο και ήταν πολύ καλός ξυλουργός - μάστορας σε ξύλινες γυριστές σκάλες. Η σύζυγος του Σοφία ήταν καπνεργάτρια.

Ο Φώτης Ματσάκας μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε από τα μαθητικά του χρόνια πολύπλευρο ταλέντο, με ευρύ πεδίο ενδιαφερόντων και σπούδασε ηλεκτρολόγος στην τεχνική σχολή «Ευκλείδης». Στην περίοδο της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχής]] εργάστηκε σε οικοδομές, στην κατασκευή δρόμων, σε λατομεία.<ref>{{Cite news|url=https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9216872|title=rizospastis.gr - Στο Αρχείο του ΚΚΕ το φωτογραφικό αρχείο του Φώτη Ματσάκα|last=Epochi|first=rizospastis.gr {{!}} Synchroni|work=ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ|accessdate=2018-07-30}}</ref>

Στα τέλη του [[1943]] στρατολογήθηκε στην αντίσταση γράφοντας συνθήματα, μοιράζοντας προκηρύξεις κ.α από τις γραμμές της [[Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων|ΕΠΟΝ]]. Πρωτοπήρε μέρος σε συνεδρίαση της ΕΠΟΝ στη συνοικία [[Τσινάρι]] Θεσσαλονίκης.

Τον Αύγουστο του [[1944]] έγινε μέλος του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]]. Στη συνέχεια επειδή το σπίτι του χρησιμοποιήθηκε για παράνομη δουλειά (γιάφκα τύπου) δεν είχε φανερή δράση, εμφανίζονταν ως αποστασιοποιημένος. Όταν ξεκίνησε η δράση της [[Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών|ΟΠΛΑ]] πήρε μέρος σε επιχειρήσεις της για την τιμωρία συνεργατών των [[Ναζισμός|ναζί]]. Aπό τον [[Ιούνιος|Ιούνη]] [[1944]] πήρε μέρος στον εφεδρικό [[ΕΛΑΣ]] ως διμοιρίτης στο 2ο Λόχο του Εφεδρικού Συντάγματος Θεσσαλονίκης, ενώ με την [[Απελευθέρωση της Ελλάδας (1944)|απελευθέρωση]] μεταφέρθηκε στην [[Εθνική Πολιτοφυλακή (Ελλάδα)|Εθνική Πολιτοφυλακή]] στο 8ο Τμήμα της, το [[Νοέμβριος|Νοέμβρη]] 1944. Μέχρι το [[1945]] ζούσε στο Κουλέ Καφέ. Μετά τη [[συμφωνία της Βάρκιζας]], πέρασε στην παρανομία και κρυβόταν ώσπου διέφυγε στο εξωτερικό.

Ήταν καταδιωκόμενος για τη δράση του με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Τις τελευταίες 3 μέρες πριν διαφύγει από την Θεσσαλονίκη κοιμόταν μέσα στο [[Εβραϊκό Νεκροταφείο Θεσσαλονίκης|εβραϊκό νεκροταφείο]] της πόλης. Δικάστηκε από στρατοδικείο ερήμην σε θάνατο. Μετά τη διαφυγή του από τη Θεσσαλονίκη, στις 6 Απρίλη 1945 μέσω [[Γευγελή|Γευγελής]] κατάφυγε στο [[Τέτοβο]] και από εκεί στο [[Μπούλκες]] της [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλαβίας]] όπως και χιλιάδες άλλοι καταδιωκόμενοι αγωνιστές. Στο Μπούλκες ήταν μέλος στη 14η ΚΟΒ του ΚΚΕ. Τον Ιούνη [[1946]] πήρε μέρος στη νεολαιίστικη ταξιαρχία ΕΛΑΣ. Τον Ιούνη 1947 ταξίδεψε για την [[Πράγα]] όπου πήρε μέρος στο φεστιβάλ της [[Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών|ΠΟΔΝ]]. Με την επιστροφή του στο Μπούλκες εντάχθηκε στην ΚΟ του Καλλιτεχνικού Τμήματος. Από το Σεπτέμβρη [[1947]] και ως το Γενάρη [[1948]], πήρε μέρος στην Εργατική Ταξιαρχία (στα έργα ανοικοδόμησης) που δούλευε στοτου χωριόχωριού Τόριζα της [[Βοϊβοντίνα|Βοϊβοντίνας]]. Επέστρεψε στο Μπούλκες και εργάστηκε σε εργοστάσιο παραγωγής σχοινιών και σπάγκων.

Στη συνέχεια κατέβηκε στην [[Ελλάδα]] και εντάχθηκε στο [[Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας|ΔΣΕ]] από τις 19 Νοεμβρίου 1948. Εντάχθηκε στο επιτελείο του Γενικού Αρχηγείου στον τομέα της διαφώτισης, όπου αρχικά ήταν σε καλλιτεχνικό συνεργείο και εν συνεχεία αξιοποιήθηκαν οι τεχνικές του γνώσεις , εργάστηκε στο τυπογραφείο. Αργότερα εντάχθηκε στο κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ όπου γρήγορα έμαθε την τέχνη του οπερατέρ. Στο ΔΣΕ ο Φώτης Ματσάκας πήρε το βαθμό του Ανθυπολοχαγού πολιτικού Επιτρόπου. Στο ΔΣΕ ήταν μέλος στην κομματική οργάνωση της Κεντρικής Διαφώτισης. Μαζί με τους [[Μάνος Ζαχαρίας|Μάνο Ζαχαρία]], Απόστολο Μουσούρη, [[Γιώργος Σεβαστίκογλου|Γιώργη Σεβαστίκογλου]], τον Φαέθωνα και τον Βλαδίμηρο (που αργότερα σκοτώθηκε), αποτέλεσαν το κινηματογραφικό-φωτογραφικό συνεργείο του Δ.Σ.Ε.<ref>{{Cite web|url=http://eteriafotografizontas.blogspot.com/2012/02/blog-post.html|title=πολιτιστικη εταιρεια "ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ": Σεκάνς του κινηματογραφικού συνεργείου του ΔΣΕ|date=2.8.13|website=πολιτιστικη εταιρεια "ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ"|accessdate=2018-07-30}}</ref><ref>{{Cite news|url=https://www.902.gr/eidisi/politismos/116215/simantiki-ekdilosi-gia-kinimatografiko-synergeio-kai-toys-fotografoys-toy|title=Σημαντική εκδήλωση για το κινηματογραφικό συνεργείο και τους φωτογράφους του ΔΣΕ (VIDEO)|last=902.gr|work=902.gr|date=2016-12-08|language=el|accessdate=2018-07-30}}</ref>

Στην πολιτική προσφυγιά συνέχισε να είναι μέλος του Κόμματος. Την περίοδο [[1963]]- [[1964]] ήταν μέλος γραφείου στην ΚΟΒ-32 της 13ης Πολιτείας στην [[Τασκένδη]] και μέχρι το 1966 Γραμματέας της.

Στα καλλιτεχνικά συνεργεία του ΔΣΕ ο Φώτης πρωτογνώρισε και τη μετέπειτα (από το Δεκέμβρη [[1949]]) σύζυγο του Έλλη Καραπέτσα από τη [[Νάουσα]]. Η Έλλη Καραπέτσα εντάχθηκε εθελοντικά στον ΔΣΕ μετά τη [[μάχη της Νάουσας]]. Νωρίτερα ο φαντάρος αδερφός της στην απόπειρά του να λιποταχτήσει και να περάσει με τον ΔΣΕ πιάστηκε και εκτελέστηκε στην πλατεία της Νάουσας. Η Έλλη Ματσάκα, πήρε μέρος σε μάχιμα τμήματα όπου και τραυματίστηκε στη σπονδυλική στήλη, αλλά και στο θεατρικό συνεργείο του ΔΣΕ<ref>{{Cite news|url=http://www.haniotika-nea.gr/110397-manos-zaxarias-o-taksidiwtis-tis-mnimis/|title=Μάνος Ζαχαρίας, ο ταξιδιώτης της μνήμης|work=Χανιώτικα Νέα|date=2012-11-07|language=el-GR|accessdate=2018-07-30}}</ref>.

Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, αφού πέρασαν αρχικά στην [[Αλβανία]] όπως και χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες ο Φώτης και η Έλλη Ματσάκα εγκαταστάθηκαν στην Τασκένδη της [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετικής Ένωσης]].

Αρχικά ο Φώτης Ματσάκας εργάστηκε σε εργοστάσιο, ενώ στη συνέχεια φοίτησε σε στρατιωτική σχολή όπου διακρίθηκε αποφοιτώντας πρώτος από τους 60 και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός πεζικού. Αλλά συνέχισε ως οπερατέρ. Αρχικά σε κινηματογραφικές παραγωγές και στην συνέχεια ως οπερατέρ και σκηνοθέτης στην τηλεόραση της [[Ουζμπεκιστάν|Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν]]. Στα σχεδόν 27 χρόνια που εργάστηκε στη Σοβιετική Ένωση πήρε μέρος στην παραγωγή 32 ταινιών ως οπερατέρ. Ενώ σκηνοθέτησε και 4 μικρού μήκους ταινίες. Κατά την εργασία του στην τηλεόραση της Τασκένδης ως επικεφαλής των συνεργείων λήψης (γενικός οπερατέρ) πήρε μέρος σε περισσότερες από 1.100 αποστολές. Σε πολλές αποστολές κάλυψε κεντρικά θέματα της Σοβιετικής τηλεόρασης όπως περιοδείες του [[Λεονίντ Μπρέζνιεφ]], την επίσκεψη του [[Φιντέλ Κάστρο]] κ.α.

Επαναπατρίστηκαν το Δεκέμβρη [[1976]]. Ο Φώτης Ματσάκας δίδαξε σε σχολή κινηματογράφου για μια διετία και στη συνέχεια εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής σε επιχείρηση εμπορίας φυτοφαρμάκων όπου οι χημικοί παράγοντες επηρέασαν την υγεία του. Πέθανε από καρκίνο το [[1995]] σε ηλικία 70 ετών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε στη [[Βέροια]].<ref>{{Cite web|url=http://arxeio.kke.gr/document/156|title=Φώτης Ματσάκας (ψευδώνυμο Δούκας Χάρης)