Βασίλειο της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 7150975 από τον 46.103.154.125 (Συζήτηση) λημμα αναφέρεται στα σύμβολα του βασιλείου Ετικέτα: Αναίρεση |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: μεγάλη αφαίρεση |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|06|2012}}
{{coord|38.3011|23.7411|type:country|format=dms|display=title}}
[[Αρχείο:Επέκταση Ελλάδας 1832-1947.svg|thumb|250px|Βασίλειον της Ελλάδος 1832-1947]]
Το '''Βασίλειο της Ελλάδας''' υπήρξε κράτος που αναγνωρίσθηκε με το [[Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1832)|Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1832]] από τις [[Μεγάλες Δυνάμεις]] ([[Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας|Ηνωμένο Βασίλειο]], [[Ιουλιανή Μοναρχία|Γαλλία]] και [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσία]]). Αποτέλεσε το πρώτο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, έπειτα από την πτώση της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]], ενώ είχε προηγηθεί η δημιουργία της [[Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος|Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδας]]. Τα εδάφη του νέου αυτού κράτους υπήρξαν οι απελευθερωμένες περιοχές από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] μετά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]] και την μετέπειτα παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων.
Η [[Ελλάδα]] αναφερόταν ως ''Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος'' όλο το διάστημα της [[Ιστορία της νεότερης Ελλάδας|νεότερης ιστορίας της]], κατά το οποίο το πολίτευμα της χώρας ήταν [[Βασιλευομένη Δημοκρατία]], δηλαδή από το 1832 μέχρι το 1924, οπότε και εγκαθιδρύθηκε η [[
== Οίκος του Βίττελσμπαχ (1832–1862) ==
Οι Έλληνες είχαν ξεσηκωθεί ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1821, που οδήγησε σε μια προσπάθεια που διάρκεσε μέχρι το 1829. Η Ελλάδα από το 1828 ήταν κάτω από την ηγεσία του
=== Επανάσταση της 3 Σεπτεμβρίου 1843 ===
{{κύριο|Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου}}
Από το 1843, η δημόσια δυσαρέσκεια για τον Όθωνα και τη
== Οίκος του Γκλύξμπουργκ (1863–1974) ==
Αφότου καθαιρέθηκε ο βασιλιάς το 1862, ο δεκαεπτάχρονος πρίγκιπας Γουλιέλμος της Δανίας εκλέχτηκε στο θρόνο ως συνταγματικός μονάρχης, γνωστός ως [[Γεώργιος
Τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ διαδέχθηκε ο γιος του, ο βασιλιάς [[Κωνσταντίνος Α' της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Α΄]], ο οποίος είχε διακριθεί ως στρατιωτικός αρχηγός στις προσπάθειες της Ελλάδας να επεκτείνει το έδαφος της. Εκπαιδεύτηκε στη Γερμανία, και παντρεύτηκε την Σοφία τη κόρη του Κάιζερ. Ο Κωνσταντίνος θεωρήθηκε ως γερμανόφιλος, σε αντίθεση με τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]] ο οποίος υποστήριζε την Αντάντ. Περαιτέρω για να υποστηρίξει την άποψη του έκανε προσπάθειες να κρατήσει την Ελλάδα ουδέτερη στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|πρώτο παγκόσμιο πόλεμο]]. Οι δυνάμεις της Αντάντ υποστήριξαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο και μετά από μια περίοδο, γνωστή ως εθνικό σχίσμα, όπου οι χωριστές κυβερνήσεις καθιερώθηκαν στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η Ελλάδα μπήκε στην Αντάντ και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του, του [[Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας|Αλέξανδρου]] το 1917. Η Ελλάδα ανταμείφθηκε για την υποστήριξή της στον πόλεμο με εδάφη στη Μικρά Ασία συμπεριλαμβανομένης της Σμύρνης. Ο βασιλιάς Αλέξανδρος πέθανε το 1920 από ένα δάγκωμα πιθήκου και ο πατέρας του επέστρεψε ως βασιλιάς. Μετά από τον καταστρεπτικό ελληνοτουρκικό πόλεμο (1919-1922), ο βασιλιάς Κωνσταντίνος καθαιρέθηκε πάλι και πέθανε εξόριστος στη Σικελία. Το βασιλιά Κωνσταντίνο διαδέχθηκε τώρα ο μεγαλύτερος του γιος, ο βασιλιάς [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεώργιος Β’]], ο οποίος άφησε τη χώρα το 1924 όταν δηλώθηκε η [[Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία]]. Το 1935 ένα στρατιωτικό χτύπημα που ηγήθηκε από τον στρατηγό [[Γεώργιος Κονδύλης|Γεώργιο Κονδύλη]] κατάργησε τη Δημοκρατία, και οργάνωσε ένα δημοψήφισμα που ενέκρινε την αποκατάσταση της μοναρχίας. Ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επέστρεψε στη χώρα, όπου στη συνέχεια υποστήριξε το δικτατορικό καθεστώς του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]]. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα το 1941, διέφυγε με την κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1946 και βασίλεψε μέχρι το θάνατό του το 1947. Τον βασιλιά Γεώργιο διαδέχθηκε ο μικρός αδελφός του, βασιλιάς [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Παύλος]] που βασίλεψε από το 1947 μέχρι το θάνατό του το 1964. Ο γιος του, βασιλιάς [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Β’]] ήταν βασιλιάς έως ότου εξορίστηκε μετά από ένα αποτυχημένο αντίθετο χτύπημα ενάντια στη στρατιωτική χούντα τον Δεκέμβριο του 1967. Η δικτατορία διόρισε τον Αντιστράτηγο Γ. Ζωϊτάκη ως αντιβασιλέα και οργάνωσε δημοψήφισμα το 1973, το οποίο με 78% οδήγησε στην κατάργηση της μοναρχίας. Ο [[Γεώργιος Παπαδόπουλος]] έγινε ο νέος [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρόεδρος της Ελλάδας]] την 1η Ιουνίου 1973. Η κυριαρχία της στρατιωτικής χούντας τελειώνει αποτελεσματικά το επόμενο έτος αλλά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’ δεν αποκαταστάθηκε στο θρόνο. Το θέμα αποκατάστασής του τέθηκε σε ένα άλλο δημοψήφισμα τον Δεκέμβριο του 1974, όπου 69% των Ελλήνων ψήφισε για την τελική κατάργηση της μοναρχίας.
== Δείτε επίσης ==
|