Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 29:
Ο πρώτος ναός του Νεκροταφείου είναι αυτός του Αγίου Λαζάρου, ο οποίος ανεγέρθηκε το [[1840]] και ανακατασκευάστηκε το [[1859]]. Ο ναός των Αγίων Θεοδώρων κτίστηκε το διάστημα [[1899]]-[[1901]]. Το [[1928]] κτίστηκε ο [[Καθολική Εκκλησία|καθολικός]] ναός του Αγίου Καρόλου με δαπάνη της [[Οικογένεια Φιξ|οικογένειας Φιξ]].
 
== Γλυπτά και λοιπά έργα τέχνης==
Ο συνολικός αριθμός γλυπτών που βρίσκονται στο νεκροταφείο είναι 768.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.23</ref>
Στο νεκροταφείο φιλοξενούνται ταφικά μνημεία σχεδιασμένα από διάσημους γλύπτες όπως οι [[Γιαννούλης Χαλεπάς]], [[Ιωάννης Βιτσάρης ]], [[Δημήτριος Φιλιππότης]], [[Γεώργιος Μπονάνος]], [[Νικόλαος Γεωργαντής]], [[Δημήτρης Αρμακόλας]], [[Κοσμάς Ξενάκης]], [[Κώστας Βαλσάμης]], [[Μιχάλης Τόμπρος]] κ.ά.<ref>Στέλιος Λυδάκης, ''Η Νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία – Τυπολογία'', εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα 1981.</ref>Με τον κανονισμό του 1934 προβλέπεται πως όσοι φτιάχνουν τάφους οικογενειακούς στη ζώνη πολυτελείας να διαμορφώνουν καλλιτεχνικά τους τάφους αυτούς με έργα όχι μικρότερης αξίας των 100.000 δραχμών. Αν δεν γίνει αυτό εντός τριετίας ανακαλείται η χορήγηση του τάφου, του επιστρέφεται το ποσό που έδωσε μειωμένο κατά 10% και ο χώρος επιστρέφει στον δήμο για μελλοντική νέα χρήση.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.60</ref>
Η Κοιμωμένη του Τήνιου Γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά στον τάφο της Σοφίας Αφεντάκη (πέθανε στα 1878) έγινε αντικειμενο διαμάχης μεταξύ του ανιψιού της νεκρής αντιστράτηγου Μ. Χατζημιχάλη, και του δήμου. Ο Χατζημιχάλης θέλησε να το μετακινήσει και να το πουλήσει σε Αμερικανούς. Ο Χατημιχάλης αξίωνε ότι η Κοιμωμένη δεν ανήκε στον Χαλεπά, ούτε στο Α΄Νεκροταφείο, αλλά στον νόμιμο δικαιούχο της ταφικής έκτασης. Το 1951 με απόφαση του υπουργειου πολιτισμού η Κοιμωμένη είναι το πρώτο γλυπτό του Α' Νεκροταφείου που κρίθηκε διατηρητεό. Το 1952 επί δημαρχίας Νικολόπουλου κρίνεται αναγκαία η κατασκευή υαλοφράγματος για την προστασία του γλυπτού.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.79-80</ref>
 
==Εύρεση αρχαιοτήτων==
Το 1937 βρέθηκε επιτύμβιο του 2ου αι. μ.Χ στον λόφο αριστερά της εισόδου κάτω από υφιστάμενο τάφο όταν ιδιώτες ήθελαν να τον βαθύνουν περισσέτο.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.60</ref>