Σκαθάρι (αυτοκίνητο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| successor = [[Volkswagen Golf]] (1974)<br />[[Volkswagen Jetta]] (1979)<br />[[Volkswagen New Beetle]]<br />[[Volkswagen Beetle (20111997)|Volkswagen Beetle (A5)]]<br />Volkswagen Gol (στη [[Βραζιλία]], από το 1980)

Ο Έρβιν Κομέντα σχεδίασε ένα καμπυλωτό και ιδιαίτερα [[Αεροδυναμική|αεροδυναμικό]] αμάξωμα, που αν και ήταν πολύ μαζεμένο, μπορούσε να μεταφέρει 4 ενήλικα άτομα με άνεση. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο αεροδυναμικός συντελεστής του αρχικού μοντέλου ήταν ''Cd 0,41'' - ένα νούμερο πραγματικά εντυπωσιακό εν έτει [[1938]], όταν και ξεκίνησε η παραγωγή των πρώτων αντιτύπων της τελικής μορφής του Σκαραβαίου, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι 0,41 ήταν και ο Cd της [[Volkswagen Golf#1η γενιά (MkI)|πρώτης γενιάς του Golf]], που κυκλοφόρησε το [[1974]].<ref>[http://www.maggiolinoweb.it/technique.html#cx Volkswagen Beetle technique/ The Cd of the Beetle.]</ref>

Τον Αύγουστο του [[1938]], ενώ το εργοστάσιο δεν είχε ακόμα πάρει την τελική του μορφή, τυπικά ξεκίνησε η παραγωγή του μοντέλου και τα πρώτα αντίτυπα εμφανίστηκαν στην αγορά στις αρχές του [[1939]], αλλά δενμόλις 210 πρόφτασαν τότε να κατασκευαστούν πολλά, λόγω της έκρηξης του Β' Π.Π.

Ως αποτέλεσμα, η παραγωγή του εργοστασίου μετατράπηκε σε πολεμική, κατασκευάζοντας τα πολεμικά αυτά οχήματα, μαζί και το '''Volkswagen Type 82E''', το οποίο ουσιαστικά ήταν η στρατιωτική εκδοχή του Σκαθαριού. Υπάρχει μια εσφαλμένη εντύπωση ότι η παραγωγή της πολιτικής έκδοσης είχε διακοπεί κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. Στην πραγματικότητα, μεταξύαπό τον Σεπτέμβριο του [[19381939]] καιέως τουτο [[1945]], κατασκευάστηκαν και 620 αυτοκίνητα για πολιτική χρήση, αλλά τα περισσότερα για κάποιους προνομιούχους της Ναζιστικής ελίτ. Για το ευρύ κοινό, ωστόσο, οι προκαταβολές και τα βιβλιάρια για την αγορά ενός αυτοκινήτου κατάντησαν φάρσα. Η επίσημη κοστολόγηση με 990 [[Γερμανικό μάρκο|γερμανικά μάρκα]] δεν κάλυπτε τα έξοδα παραγωγής και η τιμή πώλησης το [[1946]], όταν πραγματικά έγινε διαθέσιμο στο ευρύ κοινό, ξεκίνησε στα 5.000 μάρκα.

Το αρχικό μοντέλο του [[1938]] έφερε κινητήρα 995 cm³ και ισχύος 25 hp. Με την επαναφορά του ονόματος Volkswagen, το [[1945]], απέκτησε κινητήρα 1.131 cm³ και ισχύος 30 hp, παίρνοντας έτσι την εμπορική ονομασία '''VW 1100''' στην [[Ευρώπη]]. Σταδιακά, οι κυβισμοί του κινητήρα αυξάνονταν: το [[1954]] αυξήθηκε στα 1.192 cm³ και η ισχύς στους 36 hp, και μετονομάστηκε σε '''VW 1200''', το οποίο έλαβε μια αύξηση της ισχύος στους 40 hp το [[1960]]. Το [[1965]], για την σεζόν του [[1966]], προστέθηκε ως προαιρετική επιλογή και ένας κινητήρας 1.285 cm³ με ισχύ 50 hp, έκδοση που ονομάστηκε '''VW 1300'''. Το [[1966]], για την σεζόν του [[1967]], προστέθηκε και μια ακόμα ισχυρότερη προαιρετική επιλογή, ένας κινητήρας 1.493 cm³ με ισχύ 53 hp στις 4.200 rpm, έκδοση που ονομάστηκε '''VW 1500'''. Ο κινητήρας αυτός καθιερώθηκε τότε ως στάνταρ για τα μοντέλα εξαγωγής στις [[ΗΠΑ]].

Με την έναρξη της σεζόν του [[1970]], τα μοντέλα εξαγωγής στη [[Βόρεια Αμερική]] έλαβαν μια αύξηση του κυβισμού του κινητήρα, από τα 1.493 cm³ στα 1.584 cm³ και η ισχύς έφτασε τους 57 hp. Την σεζόν του [[1971]], σε όλα τα Σκαθάρια, ο προαιρετικός κινητήρας των 1.5 λίτρων αντικαταστάθηκε από έναν κινητήρα 1.6 λίτρων, ισχύος 60 hp (45 kW; 61 PS). Το στάνταρ Beetle μετονομάστηκε σε '''VW 1300''', ενώ όταν έφερε τον κινητήρα 1.6 λίτρων ονομαζόταν επίσημα '''1300 S''', προκειμένου να μην προκληθεί σύγχυση με το Volkswagen Type 3, που είχε ήδη ονομαστεί επίσημα VW 1500 και VW 1600. Η εμπορική ονομασία του Σκαραβαίου έγινε τότε '''1302 / 1302 S''' και ειδικά στη Βόρεια Αμερική το 1302 πωλήθηκε ως '''Super Beetle'''. Το [[1972]], όλα τα Σκαθάρια απέκτησαν ένα νέο και 4-άκτινο τιμόνι, από [[πλαστικό]], για βελτίωση της ασφάλειας, καθώς και ένα υψηλότερο κατά 4,0 εκατοστά πίσω [[παρμπρίζ]]. Την σεζόν του [[1973]], το 1302 μετονομάστηκε σε '''1303''' και απέκτησε ένα μεγαλύτερο και καμπυλωτό μπροστινό [[παρμπρίζ]], σε αντίθεση με το παλαιότερο επίπεδο, και πιο ογκώδη πίσω φώτα, που έγιναν τότε γνωστά ως «η αισθητική του ελέφαντα».

TοΤο [[1948]], ο Βίλχελμ Κάρμαν, ιδιοκτήτης της εταιρείας μετατροπών '''Karmann''', αγόρασε ένα κοινό Σκαθάρι και πραγματοποίησε μια δοκιμαστική μετατροπή του σε 4-θέσιο [[Καμπριολέ|κάμπριο]]. Ακολούθησε μια επιτυχής παρουσίαση του δημιουργήματος στην ίδια την Volkswagen, στην έδρα της εταιρείας στο [[Βόλφσμπουργκ]], ελήφθη η σχετική έγκριση από την φίρμα και το [[1949]] ξεκίνησε η παραγωγή του, από τον οίκο Karmann.

Το κάμπριο ήταν πολύ πιο ακριβό από το απλό Σκαθάρι και, κατά τη διάρκεια της παραγωγής του, ακολούθησε αυστηρά όλες τις μηχανικές και αισθητικές αναβαθμίσεις του συμβατικού μοντέλου. Μετά τη διακοπή της ευρωπαϊκής παραγωγής του «κανονικού» Σκαραβαίου, που έλαβε χώρα στις 19 Ιανουαρίου [[1978]], εμφανίστηκε πλήθος άρθρων στο Τύπο αυτοκινήτου ότι μέσα στο ίδιο έτος θα έληγε και η παραγωγή του κάμπριο. Προς μεγάλη έκπληξη, ωστόσο, το Σκαθάρι καμπριολέ συνεχίστηκε και το [[1979]], αλλά σύντομα ανακοινώθηκε επίσημα ότι η παραγωγή του θα έληγε οριστικά στις 31 Ιουλίου [[1979]]. Μόλις διαδόθηκε αυτή η πληροφορία, ακολούθησε ένας καταιγισμός από χιλιάδες επείγουσες παραγγελίες στον οίκο Karmann και μάλιστα από μεγάλο αριθμό χωρών παγκοσμίως, με αποτέλεσμα μία ακόμα παράταση, με σκοπό να καλυφθεί η έξτρα ζήτηση της τελευταίας στιγμής. Το τελευταίο επίσημο Σκαθάρι καμπριολέ Karmann κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 10 Ιανουαρίου [[1980]] (αν και όλη η τελική σειρά των κάμπριο, ακόμα και το τελευταίο αντίτυπο, παρήχθησαν ως μοντέλα [[1979]]) και κατέληξε απευθείας στο μουσείο του οίκου Karmann, ενώ είχε τις εξής προδιαγραφές: