Βικιπαίδεια

Δημήτρης Μητροπάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμματικές και συντακτικές διορθώσεις
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Δημήτρης Μητροπάνος''' (Τρίκαλα, [[2 Απριλίου]] [[1948]] – Αθήνα, [[17 Απριλίου]] [[2012]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] τραγουδιστής. Ερμήνευσε χαρακτηριστικά τραγούδια σημαντικών στιχουργών και συνθετών. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους και σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές όλων των εποχών.
 
== Βιογραφία ==
=== Πρώτα χρόνια ===
Γεννήθηκε στην Αγία MονήΜονή, μια συνοικία των [[Τρίκαλα|Τρικάλων]] - από την οποία καταγόταν η μητέρα του - στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|Εμφύλιο Πόλεμο]], όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στην [[Ρουμανία]]. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της [[Καρδίτσα]]ς, το [[Καππά Καρδίτσας|Καππά]].<ref>[http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=74 Δημήτρης Μητροπάνος<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref> Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειάς του. Πρώτα ως σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του και ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, μετέβη στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό AχαρνώνΑχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο, άρχισε να εργάζεται ως τραγουδιστής. Χαρακτηριστικά τον φώναζαν από μικρό βλαχάκι, λόγω και της καταγωγής του από την Θεσσαλία.
 
Παράλληλα, οργανώθηκε στη Νεολαία των [[Γρηγόρης Λαμπράκης|Λαμπράκηδων]], καθώς είχε ήδη πολιτικοποιηθεί από νωρίς, δεχόμενος μάλιστα απειλές ότι δε θα τον άφηναν να σπουδάσει λόγω των [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερών]] του καταβολών.
Γραμμή 13:
Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του [[Γρηγόρης Μπιθικώτσης|Γρηγόρη Μπιθικώτση]], τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την «Κολούμπια''»''. Εκεί ο [[Τάκης Λαμπρόπουλος]] του γνώρισε τον [[Γιώργος Ζαμπέτας|Γιώργο Ζαμπέτα]], δίπλα στον οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Όπως έχει δηλώσει, «''ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα''»{{εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=07/09/2009}}. Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται, τυχαία, για πρώτη φόρα με τον [[Μίκης Θεοδωράκης|Μίκη Θεοδωράκη]] και ερμηνεύει, στη θέση άλλου καλλιτέχνη που τότε ασθενούσε, μέρη από τη «[[Ρωμιοσύνη]]» και το «[[Άξιον Εστί]]» σε μια σειρά συναυλιών στην [[Ελλάδα]] και την [[Κύπρος|Κύπρο]].
 
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι "«Θεσσαλονίκη"». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού "«Χαμένη Πασχαλιά"», το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντα]] και δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Σημαντική ήταν η συνεργασία του με τη δισκογραφική εταιρεία ''ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ'', με την οποία έκανε μια δεύτερη μεγάλη καριέρα.<ref>"Εφημερίδα των Συντακτών", φύλλο Μεγάλης [[Τρίτη]]ς, [[7 Απριλίου]] [[2015]], σελ. 28, "''Media''", "''Μεγάλο Σάββατο με Μητροπάνο''"</ref>
 
Στην πορεία που χάραξε στο δρόμο του λαϊκού έντεχνου, το 1972 υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης [[Δήμος Μούτσης]] και ο ποιητής-στιχουργός [[Μάνος Ελευθερίου]] κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την [[Πετρή Σαλπέα]], σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο [[Ωδείο Ηρώδου του Αττικού|Ηρώδειο]] με την [[Δήμητρα Γαλάνη]] και την σοπράνο [[Τζούλια Σουγλάκου]] για δυο μουσικές βραδιές στα πλαίσια του [[Φεστιβάλ Αθηνών]]. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του [[Γιώργος Κατσαρός|Γιώργου Κατσαρού]] και «Τα συναξάριαΣυναξάρια» του [[Γιώργος Χατζηνάσιος|Γιώργου Χατζηνάσιου]], έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.
 
Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. [[Γιώργος Ζαμπέτας]], [[Μίκης Θεοδωράκης]], [[Δήμος Μούτσης]], [[Απόστολος Καλδάρας]], [[Λάκης Παπαδόπουλος]], [[Μάριος Τόκας]], [[Σπύρος Παπαβασιλείου]], [[Τάκης Μουσαφίρης]] ("«Εμείς οιΟι δυο"Δυο» κ.α.), [[Χρήστος Νικολόπουλος]] ("«Πάρε Αποφάσεις"» σε στίχους [[Λευτέρης Παπαδόπουλος|Λευτέρη Παπαδόπουλου]]), [[Γιάννης Σπανός]] ("«Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό"») ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και τα τέλη της [[Δεκαετία 1980|δεκαετίας του 1980]].
 
Η συμμετοχή του σε δίσκους των [[Λάκης Παπαδόπουλος|Λάκη Παπαδόπουλου]] (με το τραγούδι "«Για ναΝα σΣ' εκδικηθώ"Εκδικηθώ») και [[Νίκος Πορτοκάλογλου|Νίκου Πορτοκάλογλου]] ("«Κλείνω κιΚι έρχομαι"Έρχομαι») αναδεικνύουν εκείνη την εποχή την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του και προαναγγέλλουν μια στροφή στον τρόπο ερμηνείας του, που θα οδηγήσει σε μια σειρά από δίσκους που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού. Οι συνεργασίες με τον [[Μάριος Τόκας|Μάριο Τόκα]] και το Φίλιππο Γράψα ("«Η εθνικήΕθνική μαςΜας μοναξιά"Μοναξιά» το 1992 και "«Παρέα μεΜ' ένανΈναν ήλιο"Ήλιο» το 1994) συνδυάζουν τη λαϊκή υφή και συναίσθημα με τη πιο βαθιά έννοια στίχων και τη χρησιμοποίηση λέξεων πιο επιτηδευμένων. Παράλληλα, η απήχηση των τραγουδιών στην κοινωνία και η εμπορική επιτυχία αναδεικνύουν αυτές τις δημιουργίες ως εργαλεία αλλά και συμπτώματα της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας. Από το 1992 και μετά την συνεργασία του με τον Μάριο Τόκα ο Μητροπάνος καθιερώνεται στο Πάνθεον των Ελλήνων τραγουδιστών.
 
Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον [[Θάνος Μικρούτσικος|Θάνο Μικρούτσικο]] το 1996, στον δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, [[Λίνα Νικολακοπούλου|Λίνας Νικολακοπούλου]] και Γιώργου Κακουλίδη, αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο "«έντεχνες"» διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού. Μετά το 1996 και την πιο επιτυχημένη του συνεργασία στην Ελληνική Δισκογραφία, ο Μητροπάνος αναγνωρίζεται ως η Εθνική Φωνή της Ελλάδας!
 
Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τις τελευταίες δουλειές του Θεσσαλού αοιδού, ξεχωρίζει το "«Πες μουΜου τΤ' αληθινάΑληθινά σου"Σου» σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους [[Ελεάνα Βραχάλη|Ελεάνας Βραχάλη]] και Νίκου Μωραΐτη, αλλά και η ζωντανή ηχογράφηση "«Υπάρχει καιΚαι τοΤο ζεϊμπέκικο"Ζεϊμπέκικο», από το πρόγραμμα - ωδή στον εθνικό χορό της Ελλάδας, μαζί με τους Θέμη Αδαμαντίδη και Δημήτρη Μπάση, καθώς επίσης και ο δίσκος "«Στη Διαπασών"», ο οποίος περιέχει 12 λαϊκά τραγούδια και μια μπλουζ μπαλάντα. Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζει το τραγούδι "«Η εκδρομή"Εκδρομή» του [[Γιάννης Μηλιώκας|Γιάννη Μηλιώκα]], το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.▼
Από το 1992 και μετά την συνεργασία του με τον Μάριο Τόκα ο Μητροπάνος καθιερώνεται στο Πάνθεον των Ελλήνων τραγουδιστών.Μέτα το 1996 και την πιο επιτυχημένη του συνεργασία στην Ελληνική Δισκογραφία ο Μητροπάνος αναγνωρίζεται ως η Εθνική Φωνή της Ελλάδας!
 
Τελευταίες δισκογραφικές δουλειές του Δημήτρη Μητροπάνου, ήταν η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβριος 2009), αποτελούμενη από 2 CD με τον τίτλο "«Τα τραγούδιαΤραγούδια τηςΤης ζωήςΖωής μου"Μου», και ο δίσκος "«Εδώ Είμαστε"» με τραγούδια του [[Σταμάτης Κραουνάκης|Σταμάτη Κραουνάκη]] σε στίχους του ίδιου, της [[Λίνα Νικολακοπούλου|Λίνας Νικολακοπούλου]], του [[Μάνος Ελευθερίου|Μάνου Ελευθερίου]], του [[Λάκης Λαζόπουλος|Λάκη Λαζόπουλου]] και ένα ποίημα του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]].▼
▲Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τις τελευταίες δουλειές του Θεσσαλού αοιδού, ξεχωρίζει το "Πες μου τ' αληθινά σου" σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους [[Ελεάνα Βραχάλη|Ελεάνας Βραχάλη]] και Νίκου Μωραΐτη, αλλά και η ζωντανή ηχογράφηση "Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο", από το πρόγραμμα - ωδή στον εθνικό χορό της Ελλάδας μαζί με τους Θέμη Αδαμαντίδη και Δημήτρη Μπάση, καθώς επίσης και ο δίσκος "Στη Διαπασών", ο οποίος περιέχει 12 λαϊκά τραγούδια και μια μπλουζ μπαλάντα. Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζει το τραγούδι "Η εκδρομή" του [[Γιάννης Μηλιώκας|Γιάννη Μηλιώκα]], το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
 
Τον Ιούνιο του 2012 κυκλοφορεί το άλμπουμ-αφιέρωμα στο συνθέτη [[Μάριος Τόκας | Μάριο Τόκα]] με τίτλο "«Ήλιος Κόκκινος"», στο οποίο συμμετέχει μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Μητροπάνος με τρία τραγούδια ("«Της μοναξιάςΜοναξιάς οιΟι σκλάβοι"Σκλάβοι», "«Γράψε μουΜου κάτι"Κάτι», "«Υπάρχουν κάτιΚάτι μελωδίες"Μελωδίες»). Τα τραγούδια αυτά σε μουσική του Τόκα είναι και τα τελευταία που ηχογράφησε ο Δημήτρης Μητροπάνος και μάλιστα λίγες μέρες πριν το θάνατό του. Μεγάλες, διαχρονικές του επιτυχίες ήταν τα τραγούδια "«Σ' αναζητώΑναζητώ στηΣτη Σαλονίκη"», "«Πάντα γελαστοί"Γελαστοί», "«Ρόζα"», "«Τα λαδάδικα"Λαδάδικα». Υπήρξε φίλαθλος του [[ΟΣΦΠ]], διατηρώντας άριστες σχέσεις με τους φιλάθλους όλων των ομάδων.▼
▲Τελευταίες δισκογραφικές δουλειές του Δημήτρη Μητροπάνου, ήταν η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβριος 2009), αποτελούμενη από 2 CD με τον τίτλο "Τα τραγούδια της ζωής μου", και ο δίσκος "Εδώ Είμαστε" με τραγούδια του [[Σταμάτης Κραουνάκης|Σταμάτη Κραουνάκη]] σε στίχους του ίδιου, της [[Λίνα Νικολακοπούλου|Λίνας Νικολακοπούλου]], του [[Μάνος Ελευθερίου|Μάνου Ελευθερίου]], του [[Λάκης Λαζόπουλος|Λάκη Λαζόπουλου]] και ένα ποίημα του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]].
 
▲Τον Ιούνιο του 2012 κυκλοφορεί το άλμπουμ-αφιέρωμα στο συνθέτη [[Μάριος Τόκας | Μάριο Τόκα]] με τίτλο "Ήλιος Κόκκινος", στο οποίο συμμετέχει μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Μητροπάνος με τρία τραγούδια ("Της μοναξιάς οι σκλάβοι", "Γράψε μου κάτι", "Υπάρχουν κάτι μελωδίες"). Τα τραγούδια αυτά σε μουσική του Τόκα είναι και τα τελευταία που ηχογράφησε ο Δημήτρης Μητροπάνος και μάλιστα λίγες μέρες πριν το θάνατό του. Μεγάλες, διαχρονικές του επιτυχίες ήταν τα τραγούδια "Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη", "Πάντα γελαστοί", "Ρόζα", "Τα λαδάδικα". Υπήρξε φίλαθλος του [[ΟΣΦΠ]].
 
Σε όλα τα χρόνια της μεγάλης του πορείας στο Ελληνικό τραγούδι ο κορυφαίος τραγουδιστής πραγματοποίησε πολυάριθμες περιοδείες στις ΗΠΑ, σε χώρες της Ασίας, στη Νότιο Αφρική, τη Σουηδία, την Γερμανία, τη Ρωσία και σε πολλές ακόμα χώρες, με μεγάλη επιτυχία.
Γραμμή 37 ⟶ 35 :
Στις 17 Απριλίου του 2012 ο Δημήτρης Μητροπάνος, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ''Υγεία'' με οξύ διαρροϊκό σύνδρομο και εμετούς. Εκεί εμφάνισε πνευμονικό οίδημα και μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 11:00 το πρωί. Τα [[Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης]] με έκτακτες μετατροπές των προγραμμάτων τους απέτισαν φόρο τιμής μεταδίδοντας τραγούδια και βιντεοσκοπήσεις των επιτυχέστερων ερμηνειών του<ref>[http://www.iefimerida.gr/node/46324 Οι αξέχαστες ερμηνείες του Δημήτρη Μητροπάνου]</ref> καθώς και δηλώσεις πολλών που συνεργάστηκαν μαζί του.
 
Η κηδεία του τελέστηκε στις 19 Απριλίου 2012 στο [[Α' Νεκροταφείο Αθηνών]], ενώ η σορός του βρισκόταν από νωρίς το πρωί στο παρεκκλήσι του νεκροταφείου (Άγιος Λάζαρος), όπου παρευρέθηκαν για έναν τελευταίο αποχαιρετισμό φίλοι, συγγενείς αλλά και χιλιάδες απλού κόσμου (45 χιλιάδες κόσμου). Πέθανε σε ηλικία 64 ετών. Ήταν παντρεμένος με τη Βένια Μητροπάνου, με την οποία απέκτησε δυο κόρες.
 
== Δισκογραφία ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Δημήτρης_Μητροπάνος"