Κολλίνες Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Κολλίνες''', πρώην '''Άνω Κολλίνες''', είναι ορεινό χωριό του [[Δήμος Τρίπολης|δήμου Τριπόλεως]] στο [[Νομός Αρκαδίας|νομό Αρκαδίας]], στην πρώην [[Επαρχία Μαντινείας|Επαρχία Μαντινείας]]<ref>[http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/kolines.htm Arcadia website, του Πανεπιστημίου Πατρών]</ref>. Βρίσκεται σε υψόμετρο 780 μέτρα κι απέχει περίπου 40 χλμ από την [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]] και την [[Σπάρτη]]. Βρίσκεται στα σύνορα των πρώην νομών Αρκαδίας και Λακωνίας και των όρεων του [[Ταΰγετος|Ταΰγετου]] και [[Πάρνωνας|Πάρνωνα]] χτισμένο στις παρυφές του [[Μαίναλο|Μαινάλου]] <ref name="pap2"/>, συνορεύει με τα χωριά [[Αγία Βαρβάρα Αρκαδίας|Αγία Βαρβάρα]], [[Βλαχοκερασιά Αρκαδίας|Βλαχοκερασιά]], [[Καλτεζές Αρκαδίας|Καλτεζές]] και [[Πελλάνα Αρκαδίας|Πελλάνα]]<ref name="pap2"/>. Το χωριό έχει ταχυδρομείο, Αγροτικόαγροτικό ιατρείο, και αστυνομία<ref name="pap3"/>, ενώ γίνονται και δύο πανηγύρια, ένα στις 9 Μαΐου (του Αγίου Χριστοφόρου), και ένα στις 8 Σεπτεμβρίου (της Παναγίας).<ref name="pap3"/>.

Κατά την αρχαιότητα η περιοχή ανήκε στην αρχαία Σκυρίτιδα, στην περιοχή έχουν βρεθεί τμήματα αρχαίας οδού μήκους 160 μέτρων και αγάλματίδια.<ref name="pap3">Παπαγιαννόπουλος, σελ. 12</ref>.

Οι Κολλίνες άγνωστο ακριβώς πότε δημιουργήθηκε το χωριό, πιστεύεται ότι οι κάτοικοί του μετοίκησαν εδώ από τον κοντινό εγκαταλελειμμένο, κατά την Α΄ Τουρκοκρατία, οικισμό [[Κλειβίτσα Αρκαδίας|Κλειβίτσα]].<ref name="pap1">Παπαγιαννόπουλος, σελ. 10</ref>. Πιστεύετι ότι οι πρώτοι κάτοικοι επέλεξαν την τοποθεσία λόγω του πυκνού δάσους και δυσπρόσιτου της περιοχής που με τους γύρω λόφους τους έκρυβε από τις επιθέσεις πειρατών κι άλλων λαών αλλά ευνοούσε και την κτηνοτροφία.<ref name="pap1"/>. Μία παράδοση αναφέρει ότι κτίστηκε στην Α΄ τουρκοκρατία κι μία άλλη, νωρίτερα, κατά την Φραγκοκρατία.<ref name="pap1"/>.

Κατά την τουρκοκρατία το χωριό βρισκόταν σε διάφορες διαμάχες με τα γειτονικά χωριά, συχνά έφταναν στον οθωμανό δικαστή, Καδής, που έφταναν και σε συμπλοκές<ref name="pap3"/>. Κατά την Γερμανική κατοχή και το 1944 οι Γερμανοί έκαψαν το σχολείο και ογδόντα σπίτια για αντίποινα σε επίθεση ανταρτών, άλλα σαράντα διασώθηκαν μισοκαμένα.<ref name="pap5"/>.

Από κατοίκους των Κολλινών δημιουργήθηκαν οι Κάτω Κολλίνες, σήμερα [[Αγία Βαρβάρα Αρκαδίας|Αγία Βαρβάρα]].<ref name="pap3"/>.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την ονομασία των Κολλινών. Μία εκδοχή λέει ότι το όνομα προέρχεται από τους γηλόφους της περιοχής που οι Φράγκοι ονόμαζαν Κολλίνες.<ref name="pap1"/>. Άλλη εκδοχή λέει ότι το όνομα προέρχεται από τον πρώτο οικιστή που λεγόταν Κολλίνος, μάλιστα διασώζεται και το σπίτι του σήμερα ιδιοκτησίας άλλης οικογένειας.<ref name="pap1"/>. Τρίτη εκδοχή μιλάει για την Κολλίνα, σύζυγο του Νικολίνα όπου προέρχεται και το όνομα Κολλίνα, που ήταν η πρώτη κάτοικος του με τα παιδιά της όταν το χωριό της η Κλειβίτσα καταστράφηκε σε μία επιδρομή και σκοτώθηκε και ο άντρας της.<ref name="pap2">Παπαγιαννόπουλος, σελ. 11</ref>. Άλλη μία εκδοχή μας λέει ότι προέρχεται από το παλιό χωριό, την Κλειβίτσα, όπου αναφέρεται και σαν "Πόρτα Κολλίνα".<ref name="pap2"/>.

Κατά την τουρκοκρατία οι κάτοικοι έκλεγαν για έναν χρόνο δύο δημογέροντες διά βοής στον πλάτανο της πλατείας του χωριού.<ref name="pap3"/>. Διοικητικά ανήκαν στο [[Βιαλέτι του Μυστρά]] .<ref name="pap3"/>.

Μετά την [[Ελληνική επανάσταση του 1821|απελευθέρωση]] και το 1835 οι Κολλίνες υπήχθησαν στον Νομό Αρκαδίας, στην επαρχία Μαντινείας και στον [[Δήμος Καλτεζούντος|Δήμο Καλτεζούντος]].<ref name="pap4">Παπαγιαννόπουλος, σελ. 13</ref>. Το 1914 όταν και καταργήθηκαν οι δήμοι έγινε ανεξάρτητη κοινότητα.<ref name="pap4"/>.

Κατά την τουρκοκρατία στο χωριό λειτουργούσε σχολείο με δάσκαλους ιερείς όπου φοιτούσαν και τα παιδιά των Κάτω Κολλίνων, άγνωστο από πότε λειτουργούσε, έχει διασωθεί κατάλογος των μαθητών του 1811.<ref name="pap5">Παπαγιαννόπουλος, σελ. 24</ref>. Κατά την επανάσταση διακόπηκε η λειτουργία του για λίγο καιρό για να λειτουργήσει πάλι επί Καποδίστρια σε εκκλησία του χωριού.<ref name="pap5"/>. Αργότερα λειτούργησε σχολαρχείο και κτίστηκε σχολείο όπου το 1944 το έκαψαν οι Γερμανοί.<ref name="pap5"/>.

Στη λαϊκή παράδοση οι Κολλίνες (Άνω και Κάτω) είχαν στοιχειό που κάποτε έδωσε μάχη στον [[Ευρώτας|Ευρώτα]] με άλλα δύο γειτονικών χωριών και τα νίκησε.<ref name="pap3"/>.