Σταμνά Αιτωλοακαρνανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Σταμνά''' είναι το μεγαλύτερο σε έκταση και το δεύτερο σε πληθυσμό [[Δημοτικό διαμέρισμα Σταμνάς|δημοτικό διαμέρισμα]] της Δημοτικής Ενότητας [[Δήμος Αιτωλικού|Αιτωλικού]], του Καλλικρατικού Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου. Αποτελείται από το κυρίως χωριό, το οποίο βρίσκεται χτισμένο πάνω σε επίμηκες λόφο σε υψόμετρο 160 μ., σε απόσταση 14 χιλ. από το Αιτωλικό και 25 χιλ. από το ΜεσολλόγγιΜεσολόγγι και τους οικισμούς Κεφαλόβρυσο Σταμνάς και Σιδηροδρομικός Σταθμός Σταμνάς, μαζί με τους οποίους ο πληθυσμός του φτάνει περίπου τους 800 κατοίκους. Από το χωριό διέρχεται η Ιόνια Οδός με τρια σημεία εισόδου και εξόδου, καθώς επίσης και η επαρχιακή οδός Μεσολογγίου-Αγρινίου μέσω Αγγελοκάστρου.

Η Σταμνά είναι ιστορικό χωριό, ο πρώτος οικισμός εμφανίστηκε ήδη στα προεπαναστατικά χρόνια και είναι γνωστή η μάχη στην περιοχή με τους Τούρκους στα Ορλωφικά γεγονότα στα τέλη του 18ου αι., διατηρεί σε μεγάλο βαθμό αρκετά παραδοσιακά στοιχεία, στα κτίσματασπίτια, στα έθιμα και στις συνήθειες των κατοίκων. Η ιστορία της περιοχής φτάνει μέχρι τα [[μυκηναϊκός πολιτισμός|μυκηναϊκά χρόνια]] κι αυτό μαρτυρούν τα πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα της ανασκαφής που έγινε στη θέση Κεφαλόβρυσος Σταμνάς και Σταθμός Σταμνάς. Το όνομα του χωριού οφείλεται σε εργαστήρια κατασκευής αγγείων (στάμνες) που λειτούργησαν κατά την αρχαιότητα και βρέθηκαν στην περιοχή.

Επισκεπτόμενος κάποιος το χωριό, θα συναντήσει πολλά παλιά και όμορφα σπίτια, το κτήριο του Δημοτικού Σχολείου χτισμένο το 1907, Αγροτικό Ιατρείο, φαρμακείο, καφενεία, ταβέρνες και οπωροπαντοπωλεία, καθώς και τη Δανειστική Βιβλιοθήκη η οποία ιδρύθηκε και λειτουργεί από το 1976 στο κτήριο της Κοινότητας, Αγροτικό Ιατρείο, φαρμακείο, καφενεία, ταβέρνες και οπωροπαντοπωλεία. Από το χωριό διέρχεται η παλιά σιδηροδρομική γραμμή [[Κρυονέρι Αιτωλοακαρνανίας|Κρυονέρι]]-[[Αγρίνιο]], η οποία έπαψε να λειτουργεί το 1969. Κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό στη θέση "25" τον Απρίλιο του 1944 Ελασίτες αντιστασιακοί της περιοχής ανατίναξαν διερχόμενη αμαξοστοιχία με πολεμικά εφόδια των Γερμανών και κατά την μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκαν Γερμανοί στρατιώτες. Με αφορμή αυτό το γεγονός με εντολή της Γερμανικής Φρουράς του Αγρινίου, οι Ταγματασφαλίτες συνεργάτες των κατακτητών εκτέλεσαν στην Αγία Τριάδα Αγρινίου τους 120 πατριώτες από τους οποίους τρεις απαγχονίστηκαν στην πλατεία του Αγρινίου.

Επίσης τόπος αναψυχής για τους ντόπιους είναι η Αγι-Αγάθη, σε υψόμετρο περίπου 500 μ. απέναντι ακριβώς από το χωριό και σε απόσταση μόλις 4 χιλιόμετρα από την παραλία του χωριού. Το μοναστήρι ιδρύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από το μοναχό Πανάρετο Παλαμά, ο οποίος νωρίτερα είχε αναμορφώσει τη γνωστή μονή της Αγίας Ελεούσας στην Κλεισούρα (και αυτή εντός των ορίων του πάλαι ποτέ Δήμου Ωλενείας). Στο χώρο αυτό, κάθε χρόνο 21 – 23 Αυγούστου συντελείται ένα από τα πιο γνωστά Πανηγύρια της Αιτωλίας, το Πανηγύρι της Αγι-Αγάθης, όπου Σταμνιώτες και Αιτωλικιώτες υπό τους ήχους του [[ζουρνάς|ζουρνά]] και της [[πίπιζα]]ς, ανταμώνουν σε μια ιστορική αναπαράσταση των γεγονότων του 1824.

Λίγο ψηλότερα, από την κορυφή «Ψηλή Παναγία», παρότι το υψόμετρο δεν είναι πολύ μεγάλο (604 μ.), μπορεί κανείς να θαυμάσει την υπέροχη θέα σε όλη σχεδόν την επαρχία [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]], τις κορυφογραμμές της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης στο Ιόνιο Πέλαγος, το όρος [[Παναιτωλικό]], τα [[Ακαρνανικά όρη]] και τα [[Όρη Βάλτου]]. Στην ίδια πλαγιά του Αρακύνθου μέσα σε πανέμορφο δάσος βρίσκεται και η Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμενα, η οποία ήκμασε κατά τον 15 αι. όπου σε υφιστάμενο υπόγειο αποθηκευτικό χώρο η Παράδοσή μας θέλει να έχει λειτουργήσει Κρυφό Σχολειό.

Πλούσια η [[χλωρίδα]] με όλα τα είδη που συναντά κανείς στην Αιτωλική γη, θαμνώδης κυρίως η βλάστηση, ενώ κυριαρχεί παντού η [[ελιά]], ο [[σκίνος|σχίνος]], το [[πουρνάρι]] και το [[πεύκο]]. Και η [[πανίδα]] δεν υστερεί, αφού καταφέρνουν και επιβιώνουν η [[αλεπού]], το [[κουνάβι]], ο [[ασβός]], ο [[σκαντζόχοιρος]], ενώ παλιότερα μπορούσε κανείς να δει [[λαγός|λαγούς]], [[βίδρα|βίδρες]] κ.λ.π. Επίσης η περιοχή θεωρείται από τους καλύτερους κυνηγότοπους πουλιών στην(όσα Ελλάδαέχουν καιαπομείνει) γιστην αυτό κατά την κυνηγετική περίοδο, κατακλύζεται από κυνηγούς με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον αριθμό των θηραμάτων και για τη φύσηΕλλάδα.