Χιόνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Pavlidou (συζήτηση | συνεισφορές)
γραμματική διόρθωση: από "την θεά Άρτεμις" (λάθος), σε "την θεά Άρτεμιν" (λόγια μορφή της νεοελληνικής κλίσης)
Γραμμή 4:
# Θυγατέρα του [[Βορέας|Βορέου]] και της [[Ωρείθυια|Ωρειθυίας]] (της κόρης του βασιλιά των Αθηνών [[Ερεχθέας|Ερεχθέως]]). Αδέλφια της Χιόνης ήταν ο [[Ζήτης]], ο [[Καλάις|Κάλαϊς]] και η [[Κλεοπάτρα (Βορέα)|Κλεοπάτρα]]. Η Χιόνη αυτή γέννησε ένα παιδί θεού, τον [[Εύμολπος (μυθολογία)|Εύμολπο]] από το [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|θεό Ποσειδώνα]], και για να το κρύψει (από φόβο να μην το μάθει ο [[Βορέας|πατέρας]] της), το πέταξε στη [[θάλασσα]]. Παρόλα αυτά ο [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνας]] έσωσε το παιδί και το μεγάλωσε.
# Θυγατέρα του [[Αρκτούρος (μυθολογία)|Αρκτούρου]] που την άρπαξε ο [[Βορέας]], με τον οποίο απέκτησαν τρεις γιους, που έγιναν ιερείς του [[Απόλλων|θεού Απόλλων]]α στη χώρα των [[Υπερβόρειοι|Υπερβορέων]].
# Στις ''«Μεταμορφώσεις»'' του Ρωμαίου ποιητή [[Οβίδιος|Οβιδίου]] (ΧΙ 339) η Χιόνη ήταν η πανέμορφη κόρη του [[Δαιδαλίων]]α. Με δύο [[Δώδεκα θεοί του Ολύμπου|θεούς]], το [[Απόλλων|θεό Απόλλωνα]] και το [[Ερμής (μυθολογία)|θεό Ερμή]], κοιμήθηκε την ίδια [[νύχτα]] και έκαναν παιδιά μαζί της. Με τον [[Απόλλων]] γέννησε το [[Φιλάμμωνας|Φιλάμμωνα]], ο οποίος μετέπειτα έγινε βασιλιάς και μουσικός στη [[Νομός Φωκίδας|Φωκίδα]] και με τον [[Ερμής (μυθολογία)|Ερμή]] (κατά μία εκδοχή) τον [[Αυτόλυκος (μυθολογία)|Αυτόλυκο]], ο οποίος είχε την ικανότητα να μεταμορφώνει ό,τι κλέβει. Έχοντας κάνει δύο [[Δώδεκα θεοί του Ολύμπου|θεούς]] να την ερωτευτούν μέσα σε μία μέρα, η Χιόνη μην μπορώντας να κρύψει την υπερηφάνειά της, άρχισε να καυχιέται για την ομορφιά και τα γυναικεία της προσόντα, τολμώντας να πει ότι είναι ομορφότερη από τη [[Άρτεμις|θεά ΆρτεμιςΆρτεμιν]]. Ακούγοντάς το αυτό η [[Άρτεμις|θεά]], έστειλε τα [[Βέλος (όπλο)|βέλη]] της να της πάρουν τη ζωή.
== Πηγές ==
* Emmy Patsi-Garin: ''Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας'', εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 705
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Χιόνη"