Ιωάννης Βουλπιώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Βουλπιώτης έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διείσδυση του γερμανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα. Το 1938 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με τις ιδιότητες του εκπροσώπου της Siemens και της Telefunken<ref>{{cite journal|author=Γιάννης Μπαζός|title=Προικισμένος τυχοδιώκτης: Ναζιστής προπολεμικά, γκεσταπίτης στην Κατοχή, θεμελιωτής της διαπλοκής μεταπολεμικά|journal=Hot Doc History, ό.π.|date=28 Μαΐου 2017|page=σελ. 33}}</ref>{{efn|Κατά το [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπόλεμο]], μέχρι και το 1938, χρονιά του θανάτου του, αντιπρόσωπος της Telefunken στην Ελλάδα υπήρξε ο Αλέξανδρος Ζαχαρίου. Ο ίδιος είχε και την αντιπροσωπεία της Siemens μέχρι το 1931. Το 1939 οι δυο εταιρείες απέκτησαν και πάλι κοινή εκπροσώπηση στην Ελλάδα. Βλ. {{cite book|author=Μαρία Δημητριάδου-Λουμάκη|title=Η γερμανική οικονομική και πολιτική διείσδυση στην Ελλάδα τη δεκαετία 1920-1930|others=Διδακτορική διατριβή|publisher=[[Πάντειο Πανεπιστήμιο]] |location=Αθήνα|year=2010|pages=262-263|url=http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/26738#page/1/mode/2up|doi=10.12681/eadd/26738}} }} και έδρασε προς την κατεύθυνση σύναψης συμβάσεων για μεγάλες προμήθειες από το Ελληνικό Δημόσιο. Στην Κατοχή ανέλαβε τη γενική διεύθυνση της νεοϊδρυθείσας Ανώνυμου Ελληνικής Ραδιοφωνικής Εταιρείας (''ΑΕΡΕ'', που υπήρξε ο προπομπός του [[ΕΙΡ]] και της [[ΕΡΤ]]), την οποία μετέτρεψε σε προπαγανδιστικό όργανο του [[Τρίτο Ράιχ|Τρίτου Ράιχ]].<ref>Κουσουρής (2014), σελ. 60.</ref> Υπήρξε ένας από τους βασικούς παράγοντες, μαζί με τον πρώην δικτάτορα [[Θεόδωρος Πάγκαλος (στρατιωτικός)|Θεόδωρο Πάγκαλο]] και τον [[Στυλιανός Γονατάς|Στυλιανό Γονατά]], που κινήθηκαν παρασκηνιακά για τη διεύρυνση των μηχανισμών καταστολής του ελληνικού δοσιλογικού κράτους και τη συγκρότηση των [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]].<ref>Κουσουρής (2014), σελ. 63.</ref> Σε αυτό το πλαίσιο, η δράση του Βουλπιώτη συμπλέχτηκε το 1943 με την κρίση στην οργάνωση του [[ΕΔΕΣ]] στην Αθήνα και τη δημιουργία του λεγόμενου ''«προδοτικού» ΕΔΕΣ Αθηνών'',{{efn|Η διάσπαση της οργάνωσης προκλήθηκε στο πλαίσιο και της προσπάθειας της δοσιλογικής Κυβέρνησης του Ράλλη, του Στ. Γονατά και του Θ. Πάγκαλου, να στρατολογήσουν άνδρες και αξιωματικούς του ΕΔΕΣ στα Τάγματα Ασφαλείας. Βλ. {{cite book|author=Μενέλαος Χαραλαμπίδης|title=Η εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα|publisher=Αλεξάνδρεια|year=2012|location=Αθήνα|page=230-232|isbn=978-960-221-562-3}} }} ο οποίος αποκηρύχτηκε από το αρχηγό [[Ναπολέων Ζέρβας|Ναπολέοντα Ζέρβα]].<ref>{{cite journal|author=Αγγελική Λάζου|title=''O πράκτορας των Γερμανών Βουλπιώτης'' και οι σχέσεις του με τον ΕΔΕΣ Αθηνών|journal=Hot Doc History, ό.π.|date=28 Μαΐου 2017|page=σελ. 42}}</ref> Το επίσημο όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΔΕΣ, η εφημερίδα ''Δημοκρατική Σημαία'', κατήγγηλε τον Βουλπιώτη ως «σύνδεσμο των Γερμανών» με την «προδοτική [[Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943|Κυβέρνησι]]» του [[Ιωάννης Ράλλης|Ιωάννη Ράλλη]].<ref>Βλ. ''Δημοκρατική Σημαία'', περ. Β΄, αρ. φύλ. 4 (26 Νοεμβρίου 1943), σελ. 1· στο: Λάζου (2017), σελ. 43.</ref> Ο ίδιος ο Ζέρβας, σε επιστολές του προς μέλη της οργάνωσης, έγραφε ότι ο Βουλπιώτης ήταν «καθαρά Γκεσταπίτης» και καλούσε να πάψει κάθε επαφή μαζί του και με την Κυβέρνηση του Ράλλη, «με τον Κατακτητήν και τους Προδότας».<ref>Βλ. τα πλήρη κείμενα των επιστολών του Ζέρβα, όπως παρατίθενται στο: {{cite book|author=Ιωάννης Σ. Παπαφλωράτος|title=ΕΔΕΣ. Άγνωστες πτυχές από την ιστορία της οργάνωσης|pages=107-108|publisher=Eκδόσεις Περισκόπιο (Οι μονογραφίες του περιοδικού “Στρατωτική Ιστορία”, αρ. 34)|location=Αθήνα|year=2007|isbn=978-960-6740-20-6}}</ref>