Νίκολα Πάσιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 39:
 
====Η προσπάθεια δολοφονίας του Ιβανταν====
Ο πρώην πυροσβέστης Τζούρα Κνιέζεβιτς, που είχε καταδικαστεί σε θάνατο, προσπάθησε να δολοφονήσει τον πρώην βασιλιά Μίλαν τον Ιούνιο του 1899 (Σερβικά: Ивандањски атентат). Το ίδιο βράδυ ο Μίλαν δήλωσε ότι το Ριζοσπαστικό Κόμμα προσπάθησε να τον σκοτώσει και όλοι οι επικεφαλής του Ριζοσπαστικού Κόμματος συνελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένου του Πάσιτς, που είχε μόλις απελευθερωθεί από τη φυλακή από την προηγούμενη ποινή του. Οι κατηγορίες του Μίλαν κατά των Ριζοσπαστών ήταν αβάσιμες και ακόμη και η Αυστροουγγαρία, ο σημαντικότερος σύμμαχός του, παραδέχτηκε ότι το Ριζοσπαστικό Κόμμα δεν συμμετείχε, παρά την επιμονή του Μίλαν ότι ''τουλάχιστον'' ο Νίκολα Πάσιτς και ο Kόστα Ταουσάνοβιτς έπρεπε να καταδικαστούν σε θάνατο. Η Αυστροουγγαρία φοβόταν ότι η εκτέλεση του ρωσόφιλου Πάσιτς θα ανάγκαζε τη Ρωσία να παρέμβει, εγκαταλείποντας μια συμφωνία του 1897 να διατηρηθεί το [[status- quo]] της Σερβίας σ. Έστειλε ειδικός απεσταλμένος από τη Βιέννη στο Μίλαν για να τον προειδοποιήσει ότι η Αυστρία θα αποκήρυυττε τη δυναστεία των Ομπρένοβιτς εάν εκτελείτο ο Πάσιτς. Ο διακεκριμένος Σέρβος ιστορικός Σλόμπονταν Γιοβάνοβιτς ισχυρίστηκε αργότερα ότι η δολοφονία θα σχεδιαζόταν έτσι ώστε ο Μίλαν να μπορέσει να απαλλαγεί από το Ριζοσπαστικό Κόμμα.
 
Φυλακισμένος και χωρίς να γνωρίζει την παρέμβαση της Αυστροουγγαρίας, ο Πάσιτς ομολόγησε ότι το Ριζοσπαστικό Κόμμα δεν ήταν πιστο στη δυναστεία, πράγμα που πιθανώς έσωσε πολλούς ανθρώπους από τη φυλακή. Στο πλαίσιο της συμφωνίας που επετεύχθη με τον υπουργό Εσωτερικών Τζόρτζε Γκέντσιτς, η κυβέρνηση επίσημα κράτησε αποστάσεις από τη δήλωση, οπότε φαινόταν ότι ο Πάσιτς φέρθηκε με δειλία και υπέκυψε στην πίεση. Ο Πάσιτς καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια, αλλά απελευθερώθηκε αμέσως. Αυτό προκάλεσε μελλοντικά σύγκρουση στο Ριζοσπαστικό Κόμμα, καθώς τα νεότερα μέλη θεωρούσαν τον Πάσιτς δειλό και προδότη και αποχώρησαν από το κόμμα. Το υπόλοιπο της βασιλείας του Αλεξάνδρου ο Πάσιτς αποσύρθηκε από την πολιτική. Αν και ο νεαρός μονάρχης αντιπαθούσε τον Πάσιτς, τον καλούσε συχνά για διαβουλεύσεις, αλλά εκείνος απέφευγε να δίνει συμβουλές και επέμενε ότι δεν ασχολείται πλέον με την πολιτική.