Μιθριδάτης Ε΄ του Πόντου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Mithridates V of Pontus" |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
'''Ο Μιθριδάτης Ε΄ ο Ευεργέτης''' ([[fl.]] τον 2ο αι. π.Χ., βασίλευσε: 150-120 π.Χ.), γνωστός και ως'' Μιθριδάτης Ε΄ του Πόντου'',<ref>Erciyas, ''Wealth, aristocracy and royal propaganda under the Hellenistic kingdom of the Mithradatids in the Central Black Sea Region in Turkey''
Ο Μιθριδάτης Ε΄ είχε [[Μακεδονία (ελληνικό γεωγραφικό διαμέρισμα)|Μακεδόνική]] και [[Πέρσες|Περσική]] καταγωγή. Ήταν γιος του βασιλιά [[Φαρνάκης Α΄ του Πόντου|Φαρνάκη Α΄ του Πόντου]] και της βασίλισσας [[Νύσσα του Πόντου|Νύσσας]], ενώ η αδελφή του ήταν [[Νύσσα της Καππαδοκίας]]. Η μητέρα του πιστεύεται ότι πέθανε στην γέννα είτε αυτουνού είτε της αδελφής του. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βασίλειο του Πόντου. Ο Μιθριδάτης Ε΄ διαδέχθηκε το πατρική του θεία [[Λαοδίκη (αδελφή-σύζυγος του Μιθριδάτη Δ΄ του Πόντου)|Λαοδίκη]] και τον πατρικό του θείο [[Μιθριδάτης Δ΄ του Πόντου|Μιθριδάτη Δ΄ του Πόντου]]<ref>Justin, ''Epitome of Pompeius Trogus'', xxxviii. 5</ref> στον ποντιακό θρόνο, αλλά οι συνθήκες της διαδοχής είναι αβέβαιες.
Γραμμή 7:
Για τις υπηρεσίες του σε αυτή την περίσταση, ο Μιθριδάτης Ε΄ βραβεύτηκε από τον Ρωμαίο ύπατο [[Μάνιος Ακουίλλιος|Μάνιο Ακουίλλιο]] με την επαρχία της [[Φρυγία|Φρυγίας]]. Ωστόσο, οι πράξεις του Ρωμαίου υπάτου ανακαλέσθηκαν από την [[Ρωμαϊκή σύγκλητος|Ρωμαϊκή Γερουσία]], με την αιτιολογία της δωροδοκίας, αλλά φαίνεται ότι διατήρησε την κατοχή της Φρυγία μέχρι τον θάνατό του.<ref>Justin, xxxvii. 1; Appian, 12, 56, 57; Orosius, Adversus Paganos, v. 10; Eutropius, Breviarium, iv. 20</ref> Ο Μιθριδάτης Ε΄, επίσης, αύξησε την δύναμη του [[Βασίλειο του Πόντου|Βασιλείου του Πόντου]] παντρεύοντας το πρωτότοκο παιδί του, την κόρη του [[Λαοδίκη της Καππαδοκίας]] με τον βασιλιά [[Αριαράθης Στ΄ της Καππαδοκίας|Αριαράθη ΣΤ΄ της Καππαδοκίας]].<ref>{{Cite book|title=The Poison King: The Life and Legend of Mithradates, Rome's Deadliest Enemy|first=Adrienne|last=Mayor|publisher=Princeton University Press|date=2010|chapter=Education of a Young Hero}}</ref> Το τέλος της βασιλείας του μπορεί μόνο να εκτιμηθεί στο περίπου με βάση δηλώσεις σχετικά με την διαδοχή του από τον γιο του, τον Μιθριδάτη ΣΤ΄, η οποία τοποθετείται στο έτος 120 π.Χ., σηματοδοτώντας το τέλος της βασιλείας του Μιθριδάτη Ε΄.
Ο Μιθριδάτης Ε΄ δολοφονήθηκε περίπου το 120 π.Χ. στη [[Σινώπη]], δηλητηριασμένος από άγνωστα άτομα σε ένα πλούσιο συμπόσιο που οργάνωσε.<ref>Mayor, ''The Poison King: the life and legend of Mithradates, Rome’s deadliest enemy''
Ο Μιθριδάτης Ε΄, ήταν μεγάλος ευεργέτης του ελληνικού πολιτισμού, το οποίο φαίνεται στα νομίσματα που επιβίωσαν και στις τιμητικές επιγραφές που δηλώνουν τις δωρεές στην [[Αθήνα]] και στην [[Δήλος|Δήλο]], και αφιέρωνε στον θεό [[Απόλλων|Απόλλωνα]] μεγάλη λατρεία. Μια δίγλωσση επιγραφή αφιερωμένη σε αυτόν εμφανίζεται στα [[Μουσεία Καπιτωλίου]] στη [[Ρώμη]].<ref>Erciyas, ''Wealth, aristocracy and royal propaganda under the Hellenistic kingdom of the Mithradatids in the Central Black Sea Region in Turkey''
Ο Μιθριδάτης Ε΄ παντρεύτηκε την Ελληνίδα πριγκίπισσα των Σελευκιδών [[Λαοδίκη ΣΤ΄ της Συρίας|Λαοδίκη ΣΤ΄]], που ήταν κόρη του [[Αντίοχος Δ΄ Επιφανής|Αντιόχου Δ΄ του Επιφανούς]] και της [[Λαοδίκη Δ΄ της Συρίας|Λαοδίκης Δ΄]].<ref>{{Cite web|url=http://www.livius.org/la-ld/laodice/laodice_vi.html|title=Laodice VI - Livius|last=|first=|date=|website=www.livius.org|publisher=|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=29
Η Λαοδίκη έκανε με τον Μιθριδάτης Ε΄ εφτά παιδιά: την [[Λαοδίκη της Καππαδοκίας]], τον [[Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ|Μιθριδάτη ΣΤ΄ του Πόντου]], τον [[Μιθριδάτης Χρηστός|Μιθριδάτη Χρηστό]], την [[Λαοδίκη (αδελφή-σύζυγος του Μιθριδάτη Δ΄ του Πόντου)|Λαοδίκη]], την Νύσσα, την Ρωξάνη και την Στατίρη. Η Ρωξάνη και η Στατίρη εξωθήθηκαν να αυτοκτονήσουν με δηλητήριο μετά την πτώση του Βασιλείου του Πόντου το 63 π.Χ. Η Νυσσα πιάστηκε αιχμάλωτη από τους Ρωμαίους και το αναγκάστηκε να βαδίσει στου θριάμβους δύο Ρωμαίων στρατηγών.
| |||