Μανόλης Τριανταφυλλίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sarri.greek (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 5:
 
==Βιογραφία==
Ο πατέρας του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Αλέξανδρος, ήταν από την [[Κοζάνη]]<ref>[http://ins.web.auth.gr/mt/biografikastoixeia.html Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη), Βιογραφικά στοιχεία]</ref> με απώτερη καταγωγή από το [[Ξηρολίβαδο Ημαθίας]]<ref>[http://www.vlahoi.gr/index.asp?RFRM=http://www.vlahoi.gr/2007/imer-2007.htm Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βέροιας, Περιεχόμενα Ημερολογίου 2007]</ref>. Η καταγωγή της μητέρας του, Ιουλίας το γένος [[Οικογένεια Ροδοκανάκη|Ροδοκανάκη]], ήταν από τη [[Χίος|Χίο]]<ref>Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Επιλογή από το έργο του, επιμ. Ξ.Α. Κοκόλης, Θεσσαλονίκη, 1982, σ.ια΄</ref>. Ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης, αποφοιτά από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο. Η κλίση που είχε στα μαθηματικά ήταν η αιτία να γραφτεί αρχικά στη φυσικομαθηματική σχολή, για να αλλάξει εντελώς κατεύθυνση μετά από ένα χρόνο και να στραφεί στη φιλοσοφική σχολή και τις συναφείς θεωρητικές σπουδές<ref>Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Επιλογή από το έργο του, επιμ. Ξ.Α. Κοκόλης, Θεσσαλονίκη, 1982, σ.ιγ'</ref>. Κατόπιν μετέβη στη [[Γερμανία]], προκειμένου να ακολουθήσει παιδαγωγικές σπουδές. Εντέλει τον έλκυσε η [[Γλωσσολογία]], για την οποία εκπόνησε διδακτορική διατριβή υπό την εποπτεία του [[Καρλ Κρουμπάχερ]]<ref>Ρένα Σταυρίδη-Πατρικίου 1999, ό.π.</ref><ref>Λέει ο Τριανταφυλλίδης, «Καθώς θυμάμαι μάλιστα, ο Κρουμπάχερ με απέτρεψε από την παιδαγωγική, λέγοντάς μου ότι: ''Όταν βλέπουμε να έρχεται κανείς εδώ από το Βερολίνο για να σπουδάσει παιδαγωγική, τον θεωρούμε αποτυχημένο επιστήμονα. Το σωστό είναι, πρώτα να καταγίνεται κανείς με μιαν επιστήμη, και ύστερα να ασχοληθεί με την παιδαγωγική''.»Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Επιλογή από το έργο του, επιμ. Ξ.Α. Κοκόλης, Θεσσαλονίκη, 1982, σ.ιζ</ref>.Ή διδακτορική του διατριβή '''Studien zu den Lehnwortern der mittelgriechischen Vulgarliteratur''' ('''Μελέτες για τις δάνειες λέξεις της δημώδους ελληνικής μεσαιωνικής φιλολογίας''')τυπώθηκε στο Μαρβούργο το [[1909]].<ref>Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Επιλογή από το έργο του, επιμ. Ξ.Α. Κοκόλης, Θεσσαλονίκη, 1982, σ.κβ'</ref>
 
Πριν ακόμη επιστρέψει στην Ελλάδα, καταπιάστηκε με τη δημιουργία του Εκπαιδευτικού Ομίλου, που κατόρθωσε να προβάλλει τη [[δημοτική γλώσσα]] ως σύμβολο μιας γλωσσικής επανάστασης με [[πολιτική|πολιτικές]] προεκτάσεις. Το [[1917]] ο Τριανταφυλλίδης μαζί με τον [[Αλέξανδρος Δελμούζος|Δελμούζο]] ορίζονται από την κυβέρνηση Βενιζέλου ''Ανώτεροι επόπτες τής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως'', θέσεις θεσπισμένες ειδικά για αυτούς, και σε συνεργασία με τον [[Δημήτριος Γληνός|Γληνό]], γενικό γραμματέα τού υπουργείου Παιδείας, ορίζονται υπεύθυνοι των γλωσσικών προγραμμάτων για το δημοτικό σχολείο<ref>Βλ. Μ. Τριανταφυλλίδη, ''Δημοτικισμός και αντίδραση,'' Θεσσαλονίκη 1960: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, σελ. 4· Ε. Κριαρά, ''Λόγιοι και δημοτικισμός,'' Αθήνα 1987: Εκδοτική Αθηνών, σελ. 102-103.</ref>. Αποτέλεσμα της εργασίας τους ήταν η έκδοση των πρώτων σχολικών αναγνωστικών στη δημοτική<ref>Βλ. Ηλίας Δήμος, ''[http://www.elemedu.upatras.gr/eriande/synedria/synedrio2/praktika/dimou.htm Τα ψηλά βουνά]''.</ref>, μια μεταρρύθμιση που θα διακοπεί βίαια το [[1920]], μετά την πτώση της κυβέρνησης Βενιζέλου με προτροπή μάλιστα της σχετικής Επιτροπείας της [[Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1921|κυβέρνησης Γούναρη]] στην έκθεσή της «να πεταχτούν τα βιβλία έξω από τα σχολεία και να καούν στην πυρά»<ref>Βλ. Όλγας Σέλλα, [http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_11_16/03/2008_262682Η μεταρρύθμιση κρατάει εδώ και 170 χρόνια] εφ. ''Καθημερινή'' 16-03-2008: [...]«να εκβληθώσι πάραυτα εκ των σχολείων και καώσι [...] τα έργα ψεύδους και κακοβούλου προθέσεως»[...].</ref>.