Νίκολα Πάσιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 73:
Ηδη από τις 5 Ιουλίου 1914 ο γηραιός Βασιλιάς Πέτρος Α΄ είχε αναθέσει τα καθήκοντά του στο διάδοχό του Αλέξανδρο, καθιστώντας τον αντιβασιλέα του. Σε αντίθεση με τον Πέτρο ο Αλέξανδρος δεν ήταν δημοκρατικό πνεύμα αλλά μάλλον δικτατορικό και αντιπαθούσε προσωπικά τον Πάσιτς και τη συζήτηση περί δημοκρατίας. Οι ανοιχτές διαμάχες άρχισαν πολύ σύντομα, όταν από τα μέλη της [[Συνθήκη του Λονδίνου (1915)|Συνθήκης του Λονδίνου]] προτάθηκε στη Σερβία να επεκταθεί στα περισσότερα εθνοτικά Σερβικά εδάφη προς τα δυτικά, συμπεριλαμβανομένου ενός τμήματος της Αδριατικής ακτής και ορισμένων Αλβανικών εδαφών στη βόρεια Αλβανία. Σε αντάλλαγμα η Σερβία θα άφηνε τμήμα της Μακεδονίας του Βαρδάρη στη Βουλγαρία, έτσι ώστε η τελευταία να εισέλθει στον πόλεμο στην πλευρά της [[Τριπλή Συνεννόηση|Αντάντ]]. Τόσο ο Πάσιτς όσο και ο αντιβασιλέας Αλέξανδρος ήταν αντίθετοι σε αυτό, θεωρώντας το προδοσία θυσιών των Κροατών, των Σλοβένων και των Σέρβων κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, καθώς είχαν ήδη αρχίσει οι διαπραγματεύσεις για το μελλοντικό Νοτιοσλαβικό κράτος. Ωστόσο ο Πάσιτς και ο Βασιλιάς Πέτρος δεν ήταν προσωπικά ένθερμοι για τη γιουγκοσλαβική ιδέα σε αντίθεση με τον αντιβασιλέα που προωθούσε το ζήτημα της δημιουργίας όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κράτους. Η Σερβία απέρριψε την προσχώρηση στη Συνθήκη και δέχθηκε επίθεση από την Αυστροουγγαρία, τη Γερμανία και τη Βουλγαρία. Η κυβέρνηση και ο στρατός υποχώρησαν προς τα νότια προς την Ελλάδα, αλλά αποκόπηκαν από τις Βουλγαρικές δυνάμεις και αναγκάστηκαν να περάσουν από την Αλβανία και στη συνέχεια στην [[Κέρκυρα]], όπου το 1917 υπεγράφη η [[Διακήρυξη της Κέρκυρας|ομώνυμη Διακήρυξη]], προετοιμάζοντας το έδαφος για το μελλοντικό Νοτιοσλαβικό κράτος της [[Γιουγκοσλαβία]]ς.
===Δημιουργία του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων===
Το [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας|Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων]] (ΣΚΣ) ανακηρύχθηκε επισήμως την 1η Δεκεμβρίου 1918 και, όντας Πρωθυπουργός της Σερβίας εκείνη την εποχή, ο Πάσιτς θεωρήθηκε γενικά ο ''[[de facto]]'' Πρωθυπουργός του νέου Νοτιοσλαβικού. Η πολιτική συμφωνία προέβλεπε ότι ο Πάσιτς θα παρέμενε πρωθυπουργός όταν θα σχηματιζόταν η πρώτη κυβέρνηση του νέου κράτους, αλλά, λόγω της μακροχρόνιας αντίθεσής του προς τον Πάσιτς, ο αντιβασιλέας Αλέξανδρος ανέθεσε το σχηματισμό κυβέρνησης στο [[Στόγιαν Πρότιτς]]. Ετσι ο Πάσιτς παραιτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1918.
Παρά το γεγονός ότι απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση, ως ο πιο έμπειρος πολιτικός ο Νίκολα Πάσιτς ήταν ο κύριος διαπραγματευτής για το νέο κράτος κατά τη [[Σύνοδος Ειρήνης του Παρισιού (1919)|Συνδιάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού]] του 1919. Σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει τη μαξιμαλιστική ατζέντα του αντιβασιλέα, δεν προώθησε το ζήτημα του Τσεχικού Διαδρόμου, της [[Τιμισοάρα]]ς και του [[Σέγκεντ]], κατάφερε να εξασφαλίσει τα σύνορα με την Αλβανία και τη Βουλγαρία, αλλά απέτυχε να προσαρτήσει το [[Ριέκα|Φιούμε]] (που έγινε ανεξάρτητο κράτος) και το μεγαλύτερο μέρος της [[Καρινθία]]ς (που παρέμεινε τμήμα της Αυστρίας). Την εποχή που ο [[Μπενίτο Μουσολίνι]] επιθυμούσε να τροποποιήσει τη Συνθήκη του Ραπάλλο, που είχε αποκόψει το ένα τέταρτο των εθνοτικά Σλοβενικών εδαφών από τα υπόλοιπα τρία τέταρτα των Σλοβένων που ζούσαν στο Βασίλειο των ΣΚΣ, προκειμένου να προσαρτήσει το ανεξάρτητο κράτος της [[Ριέκα]]ς στην Ιταλία, οι προσπάθειες του Πάσιτς για διόρθωση των συνόρων στην Ποστόινα και στην Iντρια υπονομεύθηκαν από τον αντιβασιλέα Αλέξανδρο που προτιμούσε «καλές σχέσεις» με την Ιταλία..<ref>Čermelj, L. (1955). [http://sistory.si/SISTORY:ID:12218 Kako je prišlo do prijateljskega pakta med Italijo in kraljevino SHS] (How the Friendship Treaty between Italy and the Kingdom of SHS Came About in 1924), ''Zgodovinski časopis'', 1-4, p. 195, Ljubljana.</ref>
Οι εκλογές που διεξήχθησαν στις 28 Νοεμβρίου 1920 ανέδειξαν το Ριζοσπαστικό Κόμμα δεύτερο, έχοντας μόνο μια έδρα λιγότερο από το Γιουγκοσλαβικό Δημοκρατικό Κόμμα (91 με 92, αντίστοιχα, από 419 έδρες). Ωστόσο ο Πάσιτς κατάφερε να σχηματίσει συνασπισμό και έγινε πάλι πρωθυπουργός την 1η Ιανουαρίου 1921
== Πηγές ==
| |||