Σαλαμίνα (Κύπρος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, ιδρυτής της Σαλαμίνας ήταν ο [[Τεύκρος]] γιος του [[Τελαμώνας|Τελαμώνα]] , που έδωσε στην πόλη το όνομα της [[Σαλαμίνα (νησί)|πατρίδας]] του. Ο Τεύκρος βρέθηκε στην Κύπρο μετά το τέλος του [[Τρωικός πόλεμος|Τρωικού πολέμου]] εκδιωκόμενος από τον πατέρα του, επειδή δεν είχε αποτρέψει τον θάνατο του αδελφού του [[Αίας ο Τελαμώνιος|Αίαντα]].

 

 

Την ιστορία της Σαλαμίνας κατά τη διάρκεια των πρώτων αρχαϊκών και κλασικών χρόνων αντικατοπτρίζει στις αφηγήσεις του ο Έλληνας ιστορικός [[Ηρόδοτος]] και ο , πολύ αργότερα, ο Έλληνας ρήτορας [[Ισοκράτης]]. Η πόλη ήταν τότε η πρωτεύουσα του νησιού και οδήγησε τις άλλες κυπριακές πόλεις στις προσπάθειές τους για την απελευθέρωσή τους από την περσική κυριαρχία. Ο σημαντικότερος ηγεμόνας του βασιλείου της Σαλαμίνας ήταν ο [[Ευαγόρας Α΄]] (410-374 π.Χ.), ο οποίος στην πραγματικότητα ήταν ηγεμόνας όλου του νησιού, με τους αγώνες του κέρδισε την ανεξαρτησία από την Περσία. Τη Σαλαμίνα πολιόρκησε και κατέλαβε ο [[Αρταξέρξης Γ΄]]. Στη βασιλεία του Ευαγόρα η ελληνική τέχνη και ο πολιτισμός άνθισαν στην πόλη . Ένα μνημείο, γεγονός το οποίο καταδεικνύει το τέλος των κλασικών χρόνων στη Σαλαμίνα, είναι ο τύμβος, που όταν ανασκάφτηκε αποκάλυψε το κενοτάφιο του [[Νικοκρέων]], ο οποίος ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Σαλαμίνας. Από την μνημειώδη εξέδρα βρέθηκαν διάφορες πήλινες κεφαλές, ορισμένες από τις οποίες είναι πορτρέτα, ίσως των μελών της βασιλικής οικογένειας που τιμήθηκαν μετά τους τραγικό θάνατο στην πυρά.