Κομητεία του Ναμύρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κομητεία του Ναμύρ''' στις [[Κάτω Χώρες]] που ανήκε στην [[Αυτοκρατορία των Καρολιδών]] και μετέπειτα στην [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] ήταν η έδρα των [[Κατάλογος κομήτων του Ναμύρ|Κομήτων του Ναμύρ]]. Η περιοχή αντιστοιχεί σήμερα στην [[Βαλλωνία]] στο νότιο [[Βέλγιο]] γώρω από την ομώνυμη σύγχρονη πόλη του [[Ναμύρ]].

 

==Μεσαίωνας==

 

Ο [[Αλβέρτος Γ΄ του Ναμύρ]] ήταν ο πρώτος κόμης που διεκδίκησε την ηγεσία στο πριγκιπάτο του Στάβελοτ - Μαλμεντί. Μέχρι τις αρχές του 12ου αιώνα το Ναμύρ απειλήθηκε από ισχυρούς γείτονες όπως η [[Βραβάντη]], το [[Αινώ]] και η [[Λιέγη]], σημαντικά τμήματα του κατακτήθηκαν από άλλες περιοχές όπως η πόλη του Ντάναντ από την Λιέγη. Από τα μέσα του 12ου αιώνα οι κόμητες προσπάθησαν να ανακτήσουν τις χαμένες περιοχές. Ο [[Γοδεφρείδος Α΄ του Ναμύρ]] διεκδίκησε την κομητεία του Λόνγκουι χάρη στον γάμο του με την Ερμενσίντα του Λουξεμβούργου. Ο τελευταίος μεγάλος βασιλιάς από τον [[Οίκος του Ναμύρ|Οίκο του Ναμύρ]] ήταν ο γιος του Γοδεφρείδου Α΄ [[Ερρίκος Δ΄ του Λουξεμβούργου]] που κληρονόμησε το Ντουρμπουί, τις Αρδένες και το [[Λουξεμβούργο]]. Μετά τον θάνατο του Ερρίκου Δ΄ ξέσπασε σκληρός πόλεμος για την διαδοχή ανάμεσα στην κόρη του Ερμενσίντα και στον ανιψιό του [[Βαλδουίνος Ε΄ του Αινώ|Βαλδουίνο Ε΄ του Αινώ]] γιο της αδελφής του [[Αλίκη του Ναμύρ|Αλίκης του Ναμύρ]]. Ο Βαλδουίνος Ε΄ δέχτηκε το Ναμύρ ενώ η Ερμενσίντα δέχτηκε το Λουξεμβούργο, το Λαρός και το Ντουρμπουί.

 

==Γαλλική κατοχή==

 

Χάρη στην σημαντική στρατιωτική σημασία της πόλης όταν κυβερνήθηκε από τους Ισπανούς έγινε στόχος από τους μεγαλύτερους ηγεμόνες. Τα στρατεύματα του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας κατέλαβαν την πόλη μετά από μακρόχρονη και πολύ σκληρή πολιορκία (1692), την πολιορκία επέβλεπε προσωπικά ο [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας]] και ο στρατιωτικός του μηχανικός Σεμπαστιάν λε Πρεστρ ντε Βομπάν (1633 - 1707). Σε τρία χρόνια ο [[Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας]] σαν πρίγκιπας της Οράγγης κατέλαβε το Ναμύρ (1695). Η Ολλανδική κατοχή δεν κράτησε πολύ, με την [[Συνθήκη της Ουτρέχτης]] (1713) οι νότιες Κάτω Χώρες πέρασαν ξανά στην κατοχή των Αψβούργων. Οι Αυστριακοί κυβέρνησαν την πόλη αλλά η Ακρόπολη παρέμενε στα χέρια των Ολλανδών, με τους Αυστριακούς η [[Ολλανδία]] επανήλθε σε ειρήνη και ηρεμία. Η κομητεία του Ναμύρ ήταν μια από τις ιδρυτικές επαρχίες των Ηνωμένων Πολιτειών του Βελγίου (1790). Ο Γαλλικός επαναστατικός στρατός κατέλαβε το Ναμύρ (1794) και παρέμεινε υπό Γαλλική κατοχή μέχρι την ήττα του [[Ναπολέων Α΄]] στην [[Μάχη του Βατερλώ]] (1815).