Πέρσιβαλ Χάρισον Φόσετ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Προφανώς ο Beatboy16 ήθελε να γράψει Φόσετ αλλά το νύχι(?) του κτύπησε το διπλανό πλήκτρο (που είναι το "ρ") κι'έτσι έγραψε Φόσερ.
Γραμμή 16:
 
===Η τελευταία αποστολή===
[[Αρχείο:Percy Fawcett Reise 7.png|thumb|left|250px|Η έβδομη και τελευταία εξερευνητική αποστολή του Πέρσι Φόσετ και της ομάδας του.]]
Το 1925, χρηματοδοτούμενος από μια ομάδα χρηματοδοτών με έδρα το [[Λονδίνο]], που ονομαζόταν το Γάντι ''(the Glove)'',<ref>''The London Illustrated News'' 22 June 1924</ref> ο Φόσετ επέστρεψε στη Βραζιλία με τον μεγαλύτερο γιο του Τζακ ''(Jack)'' και έναν φίλο του, για μια διερευνητική αποστολή. Είχε μελετήσει τους αρχαίους [[Θρύλος|θρύλους]] και τα ιστορικά αρχεία και ήταν πεπεισμένος ότι μια χαμένη πόλη υπήρχε κάπου στην περιοχή [[Μάτου Γκρόσου]] ''(Mato Grosso)'', μια πόλη της οποίας ο Φόσετ έδωσε το όνομα ''"Ζ"''. Ο Φόσετ, άφησε πίσω του οδηγίες, λέγοντας ότι αν η αποστολή δεν επέστρεφε, να μην σταλεί αποστολή διάσωσης, ούτως ώστε να μην υποστούν και οι διασώστες την ίδια μοίρα.
 
Ο Φόσετ ήταν άνθρωπος με πολυετή ταξιδιωτική εμπειρία, που ταξίδευε με τα απολύτως απαραίτητα, όπως κονσερβοποιημένα τρόφιμα, [[γάλα]] σε σκόνη, όπλα, φωτοβολίδες, [[Εξάντας|εξάντα]] και χρονόμετρο. Επίσης, διαλεχτοί ήταν οι ταξιδιωτικοί του σύντροφοι, επιλεγμένοι για την υγεία, την ικανότητα τους και την αφοσίωση του ενός προς τον άλλο—ο μεγαλύτερος υιός του Τζακ Φόσετ και ο μακροχρόνιος φίλος του Τζακ, ο Ράλεϊ Ρίμελ ''(Raleigh Rimell)''. Ο Φόσετ επέλεξε μόνο δύο συντρόφους, προκειμένου να ταξιδέψει ελαφρύτερος και δίνοντας μικρότερο στόχο προς τις γηγενείς φυλές, καθώς ορισμένες ήσαν εχθρικές προς τους εξερευνητές· πολλές φυλές κατά την εποχή εκείνη, ακόμα δεν είχαν έρθει ακόμα σε επαφή με λευκούς.
 
Στις 20 Απριλίου 1925 η τελική αποστολή αναχώρησε από την [[Κουιαμπά]] ''(Cuiabá)''. Πέραν των δύο κυρίων συντρόφων, ο Φόσετ συνοδευόταν από δύο Βραζιλιάνους εργάτες, δύο [[άλογο|άλογα]], οκτώ [[μουλάρι]]α και ένα ζευγάρι [[σκύλος|σκύλων]]. Η τελευταία επαφή της αποστολής, ήταν στις 29 Μαΐου 1925, όταν ο Φόσετ, έγραψε ένα γράμμα στη σύζυγό του ότι ήταν έτοιμος να εισέλθει σε ανεξερεύνητα εδάφη με μόνο τους Τζακ και Ρίμελ, το οποίο παραδόθηκε από έναν γηγενή δρομέα. Αναφέρθηκε ότι τους είδαν να περνάνε από τον Άνω ''(Upper)'' ''Xingu River'', ένα [[Σημεία ορίζοντα|νοτιοανατολικό]] [[Παραπόταμος|παραπόταμο]] του [[Αμαζόνιος|Αμαζονίου]]. Μια τελευταία επιστολή, γραμμένη από την κατασκήνωση του Νεκρού Αλόγου ''(Dead Horse Camp)'',{{refn|group="Σημ."| Ονομάστηκε έτσι, επειδή ο Φόσετ σε προγενέστερη εξερευνητική αποστολή (του 1920), σ'εκείνο το σημείο (11°43′S 54°35′W) πέθανε το άλογό του. Ωστόσο στην εφημερίδα ''North American Newspaper Alliance'' έδωσε τις συντεταγμένες 13°43′S 54°35′W. Αυτή η ασυμφωνία (στις συντεταγμένες), είναι πιθανό να οφείλεται σε τυπογραφικό λάθος ή και να έγινε εσκεμμένα, προκειμένου να προστατέψει τυχόν επίδοξους, στην εύρεση της Πόλης ''"Ζ"''.{{refn|group="Παρ. Σημ."| {{cite web|title=Dead Horse Camp (Fawcett's Camp)|url=http://www.phfawcettsweb.org/dehocamp.htm|work=The Great Web of Percy Harrison Fawcett|accessdate=9 June 2011}}}}{{refn|group="Παρ. Σημ."| {{cite web|title=The Continuing Chronicles of Colonel Fawcett|url=http://www.catchpenny.org/fawcett.html|accessdate=9 June 2011}}}}}} έδωσε τις συντεταγμένες τους και γενικά ήταν αισιόδοξος.
[[Αρχείο:Kalapalo men canoeing.jpg|thumb|250px|right|Άνδρες της φυλής ''Kalapalo'' σε κανό.]]
Πολλοί υπέθεσαν ότι οι τοπικές φυλές των Ινδιάνων τους είχαν σκοτώσει, καθώς αρκετές φυλές ήταν πλησίον τους εκείνη την περίοδο: οι ''Kalapalos'', ήταν η τελευταία φυλή που τους είδε ή οι φυλές ''Arumás'', ''Suyás'' ή ''Xavantes'' στα εδάφη των οποίων θα εξερευνούσαν. Και οι δύο νεαροί άνδρες χώλαιναν και ήσαν άρρωστοι, όταν τους είδαν για τελευταία φορά και δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι δολοφονήθηκαν. Θεωρείται εύλογο ότι πέθαναν από φυσικά αίτια στη ζούγκλα της [[Βραζιλία]]ς.
 
Το 1927, βρέθηκε σε μια Ινδιάνικη φυλή μια μεταλλική ταυτότητα με το όνομα του Φόσετ. Τον Ιούνιο του 1933, μια θεοδόλιχος [[πυξίδα]]-[[θεοδόλιχος]] ''(theodolite compass)'' που ανήκε στον Φόσετ, βρέθηκε από τον Συνταγματάρχη ''Aniceto Botelho'', πλησίον των Ινδιάνων ''Baciary'' του [[Μάτου Γκρόσου]] ''(Mato Grosso)''. Ωστόσο, η μεταλλική ταυτότητα, ήταν από την αποστολή του Φόσετ πέντε χρόνια ενωρίτερα και το πιθανότερο να δόθηκε ως δώρο στον αρχηγό της Ινδιάνικης φυλής. Η πυξίδα αποδείχθηκε ότι παρέμεινε πίσω, πριν εισέλθει στη ζούγκλα για το τελευταίο του ταξείδι.<ref>David Wallechinsky & Irving Wallace. 1981. History of the Search for Percy H. Fawcett Part 2. Trivia-Library.com. [http://www.trivia-library.com/c/history-of-the-search-for-percy-h-fawcett-part-2.htm]</ref><ref>[http://books.google.com/books?id=t8AY1PWtIacC&pg=PA14&lpg=PA14&dq=Bacairy+Indians Geraldine Cummins. The Fate of Colonel Fawcett. Pg 14]</ref><ref>[http://books.google.com/books?id=LCFoN_D2D38C&dq=Ellen+Basso's+The+Last+Cannibals Ellen Basso, ''The Last Cannibals'' (University of Texas Press)]</ref>
 
==Μεταθανάτια διαμάχη και εικασίες==