Φθογγικές μεταβολές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

*[[Συναλοιφή]] παρατηρείται όταν δύο γειτονικά φωνήεντα προφέρονται ως ένα: ακούουν – ακούν. Η συναλοιφή μέσα στα όρια μίας λέξης ονομάζεται [[συναίρεση]], αγαπάω - αγαπώ. Όταν τα γειτονικά φωνήεντα είναι όμοια τότε προφέρονται ως ένα, όταν είναι διαφορετικά προφέρεται το πιο ισχυρό: Νικόλαος – Νικόλας. Η συναλοιφή που παρατηρείται μεταξύ γειτονικών λέξεων μπορεί να σημειωθεί στη γραφή με την απόστροφο. Όταν χάνεται το αρχικό φωνήεν της ακόλουθης λέξης έχουμε αφαίρεση (πού ΄σαι;), ενώ όταν χάνεται το τελικό φωνήεν της προηγούμενης λέξης έχουμε [[Έκθλιψη (γραμματική)|έκθλιψη]] (τ΄τ' όνειρο). Όταν προκύπτει νέο φωνήεν ως αποτέλεσμα της συναλοιφής τότε έχουμε [[Κράση (γραμματική)|κράση]] (που έχει - πόχει). [[Aφαίρεση]] μπορεί να συμβεί και ανεξάρτητα από το προηγούμενο φωνήεν. Παρατηρείται σε αρχικά φωνήεντα λέξεων: (α)γελάδα, (ε)πάνω, (η)μέρα, (ε)ρωτώ κλπ. Το αντίθετο φαινόμενο λέγεται [[πρόταξη]]: (α)βδέλλα. Μπορούν επίσης να προταχτούν και συμφωνικοί φθόγγοι: (σ)βόλος. Ορισμένες φορές το αρχικό φωνήεν αλλάζει σε κάποιο άλλο: έ(υ)μορφος – όμορφος, έντερο – άντερο. Όταν ένας φωνηεντικός φθόγγος σιγάται μεταξύ δύο συμφώνων έχουμε [[Συγκοπή (γραμματική)|συγκοπή]]: σιτάρι – στάρι. Στα όρια δύο γειτονικών λέξεων το τελικό φωνήεν αποκόπτεται πριν από το αρχικό σύμφωνο της ακόλουθης λέξης: πάρ(ε) το. Αυτό λέγεται [[Aποκοπή (γραμματική)|αποκοπή]].