Ευστάθιος Γ΄ της Βουλώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Ευστάθιος Γ΄, κόμης της Βουλώνης''' (''Eustache III de Boulogne'', [[1060]] - [[1125]]), [[Κόμης της Βουλώνης]] ([[1087]] - [[1125]]) ήταν μεγαλύτερος υιός και διάδοχος του [[Ευστάθιος Β΄ της Βουλώνης|Ευσταθίου Β΄ της Βουλώνης]] και της [[Ίδα της Λωρραίνης|Ίδας της Λωρραίνης]].<ref>Eljas ΕμφανίζεταιOksanen, στηνFlanders [[μάχηand τουthe Χάστινγκς]]Anglo-Norman World, ([[1066]])-1216, σαν(Cambridge σύμμαχοςUniversity τουPress, [[Γουλιέλμος2012), Α΄13, της19.</ref> Αγγλίας|ΓουλιέλμουΟ του Κατακτητή]] και είναιΕυστάθιος έναςΓ΄ απόυποστήριξε τουςτην πιθανούς δολοφόνουςεπανάσταση του [[ΧάρολντΡοβέρτος Β΄ της Αγγλίας]].Νορμανδίας|Ροβέρτου ΕπίσηςΒ΄ λέγεταιτης ότι έδωσε στον ΓουλιέλμοΝορμανδίας]] το άλογοεναντίον του, αφού εκείνοαδελφού του δούκα[[Γουλιέλμος είχεΒ΄ σκοτωθείτης απόΑγγλίας|Γουλιέλμου τον [[Γκιρθ ΓκόντουινσονΡούφου.]]<ref>Barlow, αδελφό τουp. Χάρολντ77.</ref>
 
==Α΄ Σταυροφορία==
Διαδέχθηκε στην κομητεία τον πατέρα του ([[1087]]). Συμμετείχε στην [[Α΄ Σταυροφορία]] ([[1096]]) με τους αδελφούς του [[Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν|Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν]] ([[Κάτω Λωρραίνη|δούκα της Κάτω Λοθαριγγίας]]/Λωρραίνης) και [[Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο της Βουλώνης]] (του Μπουιγιόν), αλλά επέστρεψε σύντομα στην [[Ευρώπη]], προκειμένου να διοικήσει τα εδάφη του. Παντρεύτηκε την [[Μαρία της Σκωτίας (1082–1116)]], κόρη του βασιλιά [[Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας]] και της [[Αγία Μαργαρίτα της Σκωτίας|Αγίας Μαργαρίτας της Σκωτίας]]. Από τον γάμο απέκτησε μονάχα μια κόρη, την [[Ματθίλδη της Βουλώνης]].
 
Συμμετείχε στην [[Α΄ Σταυροφορία]] με τους μικρότερους αδελφούς του [[Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν|Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν]] και [[Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο της Βουλώνης]] αλλά είναι ασαφές πότε αναχώρησε και αν πήγε με τον στρατό του αδελφού του Γοδεφρείδου ή με τον Ροβέρτο της Νορμανδίας. Στο στρατιωτικό σώμα του Ευστάθιου συμμετείχαν : ο Ούγος Β΄ του Σάιντ Πολ, ο γιος του Ενγκελράδος, ο [[Ευστάθιος Γκρενιέ]] λόρδος της Σιδόνας και της Καισάρειας, ο [[Φουλκ ντε Γκιν]] και ο Ούγος του Ρόμπεκ λόρδος της Χεβρώνας.<ref>https://www.dhi.ac.uk/crusaders/search-results/?type=adv&crusade_name_id=&crusade_name_string=&contingent_leader_id=15&contingent_leader_string=Eustace+III+of+Boulogne&first_name=&toponymic=&origin_country_id=&origin_country_string=&origin_region_id=&origin_region_string=&title=&gender=&role_id=&role_string=&lay_cleric=&outcome_id=&outcome_string=</ref> Ο Ευστάθιος υποστήριξε με τον στρατό του τον Γοδεφρείδο.<ref>Heather J. Tanner, 'In his brother's shadow: the crusading career and reputation of Eustace III of Boulogne' in: Khalil I. Semaan ed., The Crusades: other experiences, alternate perspectives. Selected proceedings from the 32nd annual Cemers conference (Albany 2003), 85.</ref> Ο Ευστάθιος βρέθηκε στην πολιορκία της Νίκαιας (1097), βοήθησε τον [[Βοημούνδος Α΄ της Αντιόχειας|Βοημούνδο του Τάραντα]] που είχε πολιορκηθεί στην μάχη του Δορυλαίου να ελευθερωθεί (1 Ιουλίου 1097), νίκησε μια εχθρική παγίδα στην πολιορκία της Αντιόχειας και ήταν ένας από τους στρατιωτικούς αρχηγούς στην άλωση της Αντιόχειας (3 Ιουνίου 1098).<ref>Heather J. Tanner, 'In his brother's shadow: the crusading career and reputation of Eustace III of Boulogne' in: Khalil I. Semaan ed., The Crusades: other experiences, alternate perspectives. Selected proceedings from the 32nd annual Cemers conference (Albany 2003), 85.</ref>
Όταν ο νεώτερος αδελφός του, [[Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Α΄ των Ιεροσολύμων]], πέθανε ([[1118]]) ο μεγαλύτερος αδελφός Ευστάθιος έγινε διάδοχος του στον θρόνο. Αρχικά ήταν αδιάφορος να τον δεχτεί, αλλά τελικά πείστηκε και αποφάσισε να ταξιδέψει για τα [[Ιεροσόλυμα]]. Στην [[Απουλία]] έμαθε ότι ένας κοντινός συγγενής του, ο [[Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ]] στέφθηκε βασιλιάς και επέστρεψε πίσω στην Βουλώνη, όπου έμεινε ως τον θάνατο του γύρω στα [[1125]]. Στην [[Βουλώνη]] τον διαδέχθηκε η κόρη του, Ματθίλδη, με τον σύζυγο της, [[Στέφανος της Αγγλίας|Στέφανο του Μπλουά]], μετέπειτα βασιλιά της Αγγλίας. Την Ματθίλδη διαδέχθηκε ([[1151]]) ο γιος της, [[Ευστάθιος Δ΄ της Βουλώνης]], στην συνέχεια ο δεύτερος γιος της, Γουλιέλμος, και τον Γουλιέλμο η αδελφή του, [[Μαρία της Βουλώνης]], αφού οι δύο γιοι της Ματθίλδης πέθαναν χωρίς να αποκτήσουν παιδιά.
 
Στο Συμβούλιο που συνεκλήθη για να αντιμετωπίσει την σύγκρουση ανάμεσα στον Βοημούνδο του Τάραντα και τον [[Ραϋμόνδος Δ΄ της Τουλούζης|Ραϋμόνδο Δ΄ της Τουλούζης]] για τον έλεγχο της Αντιόχειας (4 Ιανουαρίου 1099) ο Ευστάθιος ήταν μέλος.<ref>Heather J. Tanner, 'In his brother's shadow: the crusading career and reputation of Eustace III of Boulogne' in: Khalil I. Semaan ed., The Crusades: other experiences, alternate perspectives. Selected proceedings from the 32nd annual Cemers conference (Albany 2003), 85.</ref><ref>Christopher Tyerman ed., Chronicles of the First Crusade (London 2012), 260.</ref> Τον Δεκέμβριο του 1098 επιτέθηκε με τον Ραυμόνδο στο Μαρράτ αλ Νουμάν και τον Ιούλιο του 1099 στην [[Ναμπλούς]]. Ο Ευστάθιος κέρδισε σημαντική φήμη σαν Σταυροφόρος στην πολιορκία της Ιερουσαλήμ όταν πολιορκούσε έναν πύργο με τον αδελφό του Γοδεφρείδο και τους στρατιώτες του, ήταν από τους πρώτους που παραβίασαν τα τείχη της πόλης και συμμετείχε στην σφαγή που ακολούθησε. Πριν την αναχώρηση του ο Ευστάθιος ήταν διοικητής ενός τμήματος Σταυροφορικού στρατού στην μάχη του Ασκελόν.<ref>Heather J. Tanner, 'In his brother's shadow: the crusading career and reputation of Eustace III of Boulogne' in: Khalil I. Semaan ed., The Crusades: other experiences, alternate perspectives. Selected proceedings from the 32nd annual Cemers conference (Albany 2003), 86.</ref>
 
==Επιστροφή στην Βουλώνη==
 
Ο Ευστάθιος επέστρεψε στην [[Βουλώνη]] για να διοικήσει τα πατρικά του εδάφη αν και οι δυο μικρότεροι αδελφοί του αποφάσισαν να παραμείνουν στους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]] μέχρι το τέλος της ζωής τους. Το νομισματοκοπείο της Βουλώνης για να τιμήσει την προσφορά του έκοψε νομίσματα με ένα λιοντάρι στα τείχη της Ιερουσαλήμ και την σφραγίδα στην μπροστινή όψη.<ref>Heather J. Tanner, 'In his brother's shadow: the crusading career and reputation of Eustace III of Boulogne' in: Khalil I. Semaan ed., The Crusades: other experiences, alternate perspectives. Selected proceedings from the 32nd annual Cemers conference (Albany 2003), 86.</ref>
Ο Ευστάθιος Γ΄ της Βουλώνης παντρεύτηκε την [[Μαρία της Σκωτίας, κόμισσα της Βουλώνης]] κόρη του [[Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας]] και της [[Αγία Μαργαρίτα της Σκωτίας|Αγίας Μαργαρίτας της Σκωτίας]] με την οποία απέκτησε :
 
*[[Ματθίλδη της Βουλώνης]]
 
Όταν πέθανε ο μικρότερος αδελφός του Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ (1118) οι ευγενείς ζήτησαν από τον Ευστάθιο να έρθει στην [[Ιερουσαλήμ]] να τον διαδεχτεί στον θρόνο, ο ίδιος στην αρχή αρνήθηκε αλλά ύστερα από σκληρές πιέσεις δέχτηκε. Στον δρόμο για τα Ιεροσόλυμα και ενώ βρισκόταν στην [[Απουλία]] έμαθε ότι ένας μακρινός του ξάδελφος ο [[Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ]] στέφθηκε νέος βασιλιάς, ο Ευστάθιος επέστρεψε αθόρυβα στην Βουλώνη και έζησε μέχρι τον θάνατο του (1125).
Διάδοχος του στην Βουλώνη ήταν η κόρη του Ματθίλδη και ο σύζυγος της Στέφανος του Μπλουά, ο μετέπειτα βασιλιάς [[Στέφανος της Αγγλίας]].
Ο Ευστάθιος ήταν ιδρυτής του Κλυνύ οίκου του Ρουμιλί και προστάτης των [[Ναΐτες Ιππότες|Ναιτών Ιπποτών]].<ref>Heather J. Tanner, 'In his brother's shadow: the crusading career and reputation of Eustace III of Boulogne' in: Khalil I. Semaan ed., The Crusades: other experiences, alternate perspectives. Selected proceedings from the 32nd annual Cemers conference (Albany 2003), 87.</ref>
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Barlow, Frank (1983). William Rufus. University of California Press.
*Eljas Oksanen, Flanders and the Anglo-Norman World, 1066-1216, (Cambridge University Press, 2012)
*Heather J. Tanner, 'In his brother's shadow: the crusading career and reputation of Eustace III of Boulogne' in: Khalil I. Semaan ed., The Crusades: other experiences, alternate perspectives. Selected proceedings from the 32nd annual Cemers conference (Albany 2003)
*Howarth, David Armine. 1066: The Year of the Conquest, 1977
*Oksanen, Eljas, Flanders and the Anglo-Norman World, 1066-1216, Cambridge University Press, 2012.
*Payne, Robert. Dream and the Tomb, 1984
 
{{S-start}}