Κάρπαθος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 40:
Η κατά τον [[Όμηρος|Όμηρο]] «''Κράπαθος''» αρχικά αναφέρεται ότι βρισκόταν υπό [[μινωικός πολιτισμός|Μινωική]] επιρροή και αργότερα υπήρξε μέλος της [[Αθηναϊκή συμμαχία|Αθηναϊκής συμμαχίας]] μέχρι το [[400 π.Χ.]], που κατακτήθηκε από τους [[Ρόδος|Ρόδιους]]<ref>τὴν δὲ Κάρπαθον πρῶτοι μὲν ᾤκησαν τῶν μετὰ Μίνω τινὲς συστρατευσαμένων, καθ´ ὃν χρόνον ἐθαλαττοκράτησε πρῶτος τῶν Ἑλλήνων· ὕστερον δὲ πολλαῖς γενεαῖς Ἴοκλος ὁ Δημολέοντος, Ἀργεῖος ὢν τὸ γένος, κατά τι λόγιον ἀποικίαν ἀπέστειλεν εἰς τὴν Κάρπαθον. {{ws|[[s:Ιστορική Βιβλιοθήκη/Ε'|Διόδωρος Σικελιώτης, ''Ιστορική Βιβλιοθήκη'', κεφ. 5.54]]}}</ref>.
Κατά την [[αρχαιότητα]], υπήρχαν 4 οχυρωμένες πόλεις: η [[Αρκέσεια|Αρκάσια]], η [[Βρυκούς]], η [[Κάρπαθος (αρχαία πόλη)|Κάρπαθος]] και η [[Σάρος (αρχαία πόλη)|Σάρος]], στη νησίδα [[Σαρία Δωδεκανήσου|Σαρία]] που παλαιότερα ήταν ενωμένη με την Κάρπαθο<ref name=tetra />. Στον πορθμό πλάτους 100 περίπου μέτρων που χωρίζει σήμερα τα δυο νησιά, από τη μεριά της Καρπάθου, υπάρχουν ερείπια του αρχαίου ναού του Πορθμίου Ποσειδώνα, ενώ ο όρμος του Τριστόμου ήταν το μεγάλο φυσικό λιμάνι της αρχαίας [[Βρυκούς|Βρυκούντος]].
Μεταγενέστερα, πέρασε διαδοχικά στα χέρια των [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίων]] και των [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών]], των [[Γένοβα|Γενοβέζων]] (Ανδρέα και Λουδοβίκο Μορέσκο), των [[Ενετοί|Ενετών]] (οικογένεια Κορνάρο) και των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών Τούρκων]]. Το [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], το νησί ονομαζόταν στα βενετσιάνικα Σκάρπαντο (''Scarpanto'') και στα τούρκικα Κερπέ (''Kerpe'').
Το 1912, καταλήφθηκε στρατιωτικά από τους [[Ιταλοκρατία|Ιταλούς]] και αποτέλεσε τμήμα της Κτήσης των Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου. Η ελευθερία ήρθε στην Κάρπαθο νωρίτερα από τα υπόλοιπα [[Δωδεκάνησα]], όταν στις [[5 Οκτωβρίου]] [[1944]], με πρωτοστάτες τους κατοίκους των [[Μενετές Καρπάθου|Μενετών]], ξεκίνησε η επανάσταση της Καρπάθου οπότε και εκδιώχθηκαν οριστικά οι Ιταλοί από το νησί.<ref>[http://www.greek-tourism.gr/karpathos/history.htm ΚΑΡΠΑΘΟΣ-ιστορία-Κάρπαθος<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> Στις 11 του ίδιου μήνα, έγινε στο [[Απέρι Καρπάθου|Απέρι]] η επίσημη παράδοση των Ιταλών και η διακήρυξη της ένωσης του νησιού με τη μάνα [[Ελλάδα]], υψώθηκε η [[Ελληνική σημαία]] και τελέσθηκε πανηγυρική δοξολογία. Στις 10 Οκτωβρίου μια βάρκα στην οποία επέβαινε επταμελής αποστολή των επαναστατημένων Καρπαθίων, η ''Immacolata'' (ή ''Κάρπαθος'' όπως μετονομάστηκε), αναχώρησε από το [[Φοινίκι]] για την Αλεξάνδρεια της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] με σκοπό να παραδώσει το μήνυμα της Καρπαθιακής Επανάστασης στην εξόριστη [[Ελληνική Κυβέρνηση του Καΐρου]].
Γραμμή 60:
Η παλαιά πρωτεύουσα του νησιού ήταν το [[Απέριον Καρπάθου|Απέρι]], 8 χλμ. από τη [[Πηγάδια Καρπάθου|σημερινή πρωτεύουσα]] του νησιού και αθέατο από τη θάλασσα. Το Απέρι ήταν για αρκετούς αιώνες διοικητική και πολιτιστική πρωτεύουσα του νησιού ενώ σήμερα εξακολουθεί να είναι έδρα της [[Μητρόπολη Καρπάθου και Κάσου|Μητρόπολης Καρπάθου και Κάσου]]. Το Απέρι έχει 500 περίπου κατοίκους. Επίνειο και μετόχι των Απεριτών ήταν το Ποσί, στο οποίο μετά το [[1820]] κτίστηκαν μερικές αποθήκες και ανοίχτηκαν κάποια πηγάδια και περίπου το [[1850]] δημιουργήθηκε ένας οικισμός 50 κατοίκων με καταγωγή από Απέρι τους οποίους αργότερα πλαισίωσαν κάτοικοι από τη Βωλάδα και τις Μενετές. Λόγω των πολλών πηγαδιών, το Ποσί μετονομάστηκε σε Πηγάδια και το [[1892]] με περίπου 150 κατοίκους έγινε πρωτεύουσα του νησιού.
Μετά απ' όλα αυτά κατέβηκαν και άλλοι πληθυσμοί από τα άλλα χωριά και αρκετές οικογένειες από τα ναυτικά νησιά της Δωδεκανήσου, τη Ρόδο και τη Κρήτη. Μέχρι το [[1998]], τα Πηγάδια αποτελούσαν αυτόνομο δήμο οπότε και έγιναν έδρα του [[νόμος Καποδίστρια|Καποδιστριακού]] δήμου Καρπάθου. Σήμερα, τα Πηγάδια είναι μια σύγχρονη πόλη περίπου
== Διοικητικά ==
Γραμμή 104:
== Αξιοθέατα ==
Αξίζουν επίσκεψης μια από τις 18 παλαιοχριστιανικές βασιλικές του νησιού, όπως η Αγία Αναστασία στην Αρκάσα ή η Αγία Φωτεινή στην πόλη της [[Πηγάδια Καρπάθου|Καρπάθου]] ή τα ερείπια της αρχαίας πόλης της [[Βρυκούς|Βρυκούντος]] στα βόρεια του νησιού και τα ερείπια της αρχαίας Αρκάσιας στο Παλαιόκαστρο της [[Αρκάσα Καρπάθου|Αρκάσας]], καθώς και το Κάστρο και η αρχαία [[Ακρόπολις|ακρόπολη]] της πόλεως [[Πηγάδια Καρπάθου|Καρπάθου]] στο [[Απέρι Καρπάθου|Απέρι]].
Στο Λευκό (30 χλμ απ' την πόλη), υπάρχει η Ρωμαϊκή δεξαμενή και αρχαιολογικά ερείπια. Στην πόλη της [[Πηγάδια Καρπάθου|Καρπάθου]] και στην [[Αρκάσα Καρπάθου|Αρκάσα]] υπάρχουν αρχαίοι θαλαμωτοί τάφοι, δείγμα των οποίων υπάρχει στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Καρπάθου. Επίσης, υπάρχουν διάσπαρτοι σε ολόκληρο το νησί παραδοσιακοί [[ανεμόμυλος|ανεμόμυλοι]] και παραδοσιακά κτήρια.
Στην πόλη της Καρπάθου, υπάρχουν δύο μνημειακά κτήρια της περιόδου της ιταλοκρατίας. Το κτήριο των Διοικητηρίων στο οποίο στεγάζεται το Επαρχείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Ειρηνοδικείο και το κτήριο του Λιμεναρχείου. Και τα δύο είναι έργα του ιταλού αρχιτέκτονα Rodolfo Petracco. Σε όλο το νησί υπάρχουν διάσπαρτα έργα υποδομών των Ιταλών, όπως γεφύρια, υδραγωγεία, κ.α.
| |||