Τζεμπέλ Μπαρκάλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
Το [[2003]] το βουνό, μαζί με την ιστορική πόλη [[Ναπάτα]] (''Napata'') η οποία βρίσκεται στους πρόποδές του, ανακηρύχθηκαν [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς|Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] από την [[UNESCO]].
 
Περί το 1450 π.Χ., ο Αιγύπτιος [[Φαραώ]] [[Τούθμωσις Γ'|Τούθμωσις ο 3ος]] επέκτεινε την αυτοκρατορία του σε αυτή την περιοχή και το Τζεμπέλ Μπαρκάλ αποτέλεσε το νοτιότερο όριό της. Εκεί εκστράτευσε κοντά στην πόλη Ναπάτα η οποία, 300 χρόνια αργότερα, αποτέλεσε την πρωτεύουσα του ανεξάρτητου [[Βασίλειο των Κους|Βασιλείου των Κους]] (''kingdom of Kush''). Ο βασιλιάς [[Πιανκί]] της [[Εικοστή πέμπτη δυναστεία Φαραώ|25ης Νουβιακής Δυναστείας]] αργότερα επέκτεινε τον [[Ναός του Άμμωνα (Γκέμπελ Μπαρκάλ)|Ναό του Νέου Βασιλείου του Άμμωνα]] της πόλης και ανέγειρε Εικοσαετή Νικηφόρα Στήλη (''Year 20 Victory stela'') του μέσα στο ναό.
 
Τα ερείπια γύρω από το Τζεμπέλ Μπαρκάλ περιλαμβάνουν τουλάχιστον 13 ναούς και 3 παλάτια, τα οποία αναφέρονται για πρώτη φορά από Ευρωπαίους εξερευνητές κατά τη δεκαετία του 1820. Το [[1862]] πέντε επιγραφές της [[Τρίτη μεταβατική περίοδος (αρχαία Αίγυπτος)|Τρίτης μεταβατικής περιόδου]] ανακτήθηκαν από έναν Αιγύπτιο αξιωματικό και μεταφέρθηκαν στο [[Μουσείο του Καΐρου]], όμως μόλις το [[1916]] άρχισαν επιστημονικές αρχαιολογικές ανασκαφές, με μία συνδυασμένη αποστολή του πανεπιστημίου [[Χάρβαρντ]] και του [[Μουσείο Καλών Τεχνών Βοστώνης|Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης]], υπό την καθοδήγηση του [[Τζορτζ Ράισνερ]]<ref>A. Reisner, [http://quod.lib.umich.edu/cgi/t/text/pageviewer-idx?c=genpub;cc=genpub;rgn=full%20text;idno=ACT4675.0004.001;didno=ACT4675.0004.001;view=image;seq=00000081 "Historical Inscriptions from Gebel Barkal", ''Sudan Notes and Records''], '''4''' (1921), pp. 59-75</ref>. Από τη δεκαετία του [[1970]] οι [[ανασκαφή|ανασκαφές]] συνεχίστηκαν από μία ομάδα του [[Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης|Πανεπιστημίου Σαπιέντσα της Ρώμης]], υπό την καθοδήγηση του [[Σέρτζιο Ντοναντόνι]], στην οποία προστέθηκε μία ακόμα ομάδα από το [[μουσείο]] της [[Βοστώνη]]ς τη δεκαετία του 1980, υπό την καθοδήγηση του Τίμοθι Κένταλ ). Οι μεγαλύτεροι ναοί, όπως αυτός του [[Άμμων|Άμμωνα]], ακόμα και σήμερα θεωρούνται ιεροί από τον ντόπιο πληθυσμό.