Καμικάζε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''ΚαμικάζεΚαμίκαζε''' ([[Ιαπωνικά]]: 神風, Δ.Φ.Α.: [kamiꜜkaze]) ή εσφαλμένα '''Καμικάζι''' ([[Αγγλικά]]: kamikaze) είναι [[Ιαπωνία|ιαπωνική]] σύνθετη λέξη με δύο ιδεογράμματα, με κυριολεκτική σημασία '''''Θείος Άνεμος'''''.

Στην νεότερη ιστορία της Ιαπωνίας, ο όρος καμικάζεκαμίκαζε επαναχρησιμοποιήθηκε κατά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Τότε οι ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις, έχοντας φθάσει το 1944 σε απελπιστική πλέον κατάσταση άνισου αγώνα στον πόλεμο του Ειρηνικού, αποφάσισαν νέα ναυτική και αεροπορική τακτική η οποία χαρακτηρίστηκε τερατώδης{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο = 13/8/2015}}. Επρόκειτο για τη συγκρότηση ειδικών δυνάμεων αυτοκτονίας, δηλαδή μονάδων οι επιθέσεις των οποίων κατέληγαν σε ολοκαύτωμα, πέφτοντας επί των στόχων τους. Έτσι το όνομα "καμικάζε"«καμίκαζε» έλαβαν τόσο οι αποστολές όσο και οι χειριστές πιλότοι αεροσκαφών, κατευθυνόμενων βομβών, σκαφών, κ.λπ. γράφοντας μια εκπληκτική εποποιία θάρρους, ηρωισμού, υπερηφάνειας, φιλοπατρίας και καθήκοντος προκαλώντας ταυτόχρονα παγκόσμιο δέος αλλά και θαυμασμό <ref>Bernard Millot "L' épopée Kamicase" Robert Laffont, 1970</ref>

Σημειώνεται ότι την εποχή εκείνη η πολεμική αεροπορία της Ιαπωνίας δεν αποτελούσε ενιαίο όπλο, αλλά επιμέρους υπηρεσιακούς κλάδους τόσο του αυτοκρατορικού ναυτικού, όσο και του αυτοκρατορικού στρατού. Η σύσταση δυνάμεων καμικάζε αφορούσε μόνο εκείνες του αυτοκρατορικού ναυτικού και της αεροπορίας του σε αντιδιαστολή των αντίστοιχων δυνάμεων που συγκροτήθηκαν στον αυτοκρατορικό στρατό και την αεροπορία του που έφεραν την ονομασία ''τοκουμπέτσου''. Ο δε όρος ''τοκουμπέτσουτοκουμπετσου κοουγκέκικόουγκεκι τάι'' (Ιαπ: 特別攻撃隊), μεταφραζόμενος στα ελληνικά, σημαίνει «ειδική επιθετική δύναμη».<br>

Η απόφαση δημιουργίας των ειδικών αυτών δυνάμεων αυτοκτονίας λήφθηκε στις [[19 Οκτωβρίου]] του [[1944]] (ή του έτους 2.604, κατά το παραδοσιακό ιαπωνικό ημερολόγιο), στην αεροπορική βάση Μαμπαλακάτ, 110 χιλιόμετρα βόρεια της [[Μανίλα]], σε συμβούλιο που συγκλήθηκε υπό τον υποναύαρχο [[Τακιτζίρο Ονίσι]]. Ανάδοχος του ονόματος αυτών "Θείος Άνεμος" ήταν ο υπαρχηγός του 1ου αεροπορικού στόλου Ρικιχέι Ινογκούκι. Παρά ταύτα πνευματικός πατέρας της δημιουργίας τους φέρεται ο ΕιικίροΕϊικίρο Τζιό, κυβερνήτης του αεροπλανοφόρου Κιγιόντα, που πρώτος πρότεινε επίσημα με αναφορά του, τον Ιούνιο του 1944, τη συγκρότηση τέτοιου ειδικού σώματος, προσφερόμενος μάλιστα ο ίδιος ν΄ αναλάμβανε τη διοίκησή του.