Γκυ των Λουζινιάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
|τόπος_στέψης =
|προκάτοχος = [[Ναΐτες ιππότες]]
|διάδοχος = [[Αμαλρίκ Β΄ της Ιερουσαλήμ|Αμαλρίκ]]
|τίτλος2 = [[Κατάλογος βασιλέων της Ιερουσαλήμ|Βασιλιάς της Ιερουσαλήμ]]
|περίοδος_εξουσίας2= 1186 - 1190 (με τη σύζυγό του Σίβυλλα)
|ημ_στέψης2 =
|τόπος_στέψης2 =
|προκάτοχος2 = [[Βαλδουίνος Ε' της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Ε' του Μονφεράτου]]
|διάδοχος2 = [[Ισαβέλλα Α' της Ιερουσαλήμ|Ισαβέλλα Α' του Ανζού]]
|σύζυγος = [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σίβυλλα του Ανζού]]
|επίγονοι = Αλίκη, Μαρία<br>πέθαναν μικρές
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των Λουζινιάν|Λουζινιάν]]
|πατέρας = [[Ούγος Η΄ του Λουζινιάν]]
|μητέρα = Βουργουνδία deτου RanconΡανκόν
|ημ_γέννησης = [[1159]]
|τόπος_γέννησης =
Γραμμή 50:
==Πτώση της Ιερουσαλήμ==
 
[[Αρχείο:Saladin_and_Guy.jpg|thumb|right|250px|Ο Γκυ των Λουζινιάν και ο Σαλαντίν μετά την ''μάχη του Χαττίν''.]]
H προέλαση του Σαλαντίν ήταν ταχύτατη και ο Γκυ υπερασπίστηκε την πολιορκημένη [[Τιβεριάδα]]. Ο στρατός του που υπέφερε από έλλειψη νερού συνετρίβη στην ''μάχη του Χαττίν'' (1187), ο Γκυ, ο αδελφός του Γοδεφρείδος Λουζινιάν, ο Ραϊνάλδος και ο Χάμφρεϊ Δ' μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στον Σαλαντίν. Ο Σαλαντίν έδωσε στον Γκυ ένα ποτήρι νερό ως ένδειξη γενναιοδωρίας, ο Γκυ με την σειρά του το πρόσφερε στον Ραϊνάλδο αλλά ο Σαλαντίν το πέταξε κάτω λέγοντας ότι δεν υπάρχει επιείκεια για τον Ραϊνάλδο.<ref>Runciman, Steven (1952). A History of the Crusades: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100–1187 (Vol. 2). Cambridge: Cambridge University Press. p. 459</ref> Ο Σαλαντίν κατηγόρησε τον Ραϊνάλδο ότι καταπάτησε τον όρκο του, ο Ραϊνάλδος απάντησε : ''"έτσι κάνουν οι βασιλείς"'' και ο Σαλαντίν τον αποκεφάλισε με το ξίφος του. Ο Γκυ μπήκε τρομαγμένος και γονάτισε με το βλέμμα στο πτώμα του Ραϊνάλδου, ο Σαλαντίν τον καθησύχασε με την φράση ''"ένας βασιλιάς δεν σκοτώνει ποτέ βασιλιά"''.<ref>Runciman, Steven (1952). A History of the Crusades: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100–1187 (Vol. 2). Cambridge: Cambridge University Press. p. 460</ref>
Η Σίβυλλα και ο Μπαλιάν μάταια υπερασπίστηκαν την πόλη των Ιεροσολύμων που έπεσε στα χέρια του Σαλαντίν (2 Οκτωβρίου 1187). Ο Γκυ φυλακίστηκε στην [[Δαμασκός|Δαμασκό]], ελευθερώθηκε την επόμενη χρονιά (1188) χάρη στις ικετευτικές επιστολές της Σιβύλλας στον Σαλαντίν. Ο Γκυ και η Σίβυλλα κατέφυγαν στην [[Τύρος|Τύρο]], την μόνη πόλη που είχε μείνει χριστιανική χάρη στην γενναιότητα του Κορράδου του Μομφερράτου, του μικρότερου αδελφού του πρώτου συζύγου της Σιβύλλας.
Γραμμή 61 ⟶ 62 :
==Γενάρχης των Λουζινιάν της Κύπρου==
 
[[Αρχείο:Lusignan.jpg|thumb|right|250px|Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος δίνει την άδεια στον Γκυ των Λουζινιάν να πάρει το βασίλειο της Κύπρου - έγγραφο από βιογραφία του Βοκάκιου τον 15ο αιώνα.]]
Ο Γκυ των Λουζινιάν παρηγορήθηκε με το βασίλειο της Κύπρου, ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος όταν είχε κατακτήσει την [[Κύπρος|Κύπρο]] την πούλησε στους [[Ναΐτες Ιππότες]] και ο Γκυ με την σειρά του την αγόρασε από τους Ναΐτες (1192), παρέμεινε βασιλιάς της Ιερουσαλήμ σαν τιτλούχος. Πέθανε σε δυο χρόνια (18 Ιουλίου 1194) και ενταφιάστηκε στο ναό των Ναΐτών της Λευκωσίας. Στην Κύπρο τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Αμαλρίκ, στον οποίο ο [[Ερρίκος ΣΤ' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] απένειμε τον τίτλο του βασιλιά. Μετά το θάνατο του τρίτου της συζύγου η Ισαβέλλα (1197) παντρεύτηκε τον Αμαλρίκ που ορκίστηκε νέος βασιλιάς.