Χρήστος Μαλτέζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Ο Χρήστος Μαλτέζος γεννήθηκε το 1908, στα [[Μέθανα]] [[Τροιζηνία]]ς<ref name="ΧΤ">[[#Τσιντζ2004|Τσιντζιλώνης 2004]]</ref><ref name="ΓΠ">[[#Πετρ2001|Πετρόπουλος 2001]].</ref>, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Σύμφωνα με κάποιες άλλες πηγές γεννήθηκε στη [[Μεθώνη Μεσσηνίας|Μεθώνη]] της [[Μεσσηνία]]ς.<ref name="KM">[[#Μποσ1967|Μπόσης 1967]].</ref><ref name="ΠΜ">[[#Μαυρ1972|Μαυρομμάτης 1972]].</ref>
Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στη [[Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών|Νομική Σχολή]] του [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] - η οποία τελικά δεν ολοκληρώθηκε<ref name="ΧΤ"/> - ήλθε σε επαφή με τη μαρξιστική ιδεολογία και εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ το 1928. Ανέλαβε ηγετικά, οργανωτικά και πολιτικά καθήκοντα σε [[Αθήνα]], [[Θεσσαλονίκη]] και [[Βόλος|Βόλο]].<ref name="ΓΠ"/> Είχε αποκτήσει ευρεία μαρξιστική παιδεία και ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας της ΟΚΝΕ ''Νεολαία''. Τόσο οι συνθήκες έκδοσης της εφημερίδας, όσο και η γενικότερη πολιτική δράση του Μαλτέζου και των συντρόφων του στην οργάνωση, γίνονταν σε συνθήκες συνεχούς καταδίωξης εκ μέρους των Αρχών. Ο Μαλτέζος, που έπασχε από φυματίωση, με δράση σε νόμιμες αλλά και παράνομες συνθήκες, βιοποριζόταν με δυσκολία. Έχοντας αφιερώσει τη ζωή του ολοκληρωτικά στην πολιτική δράση, δεν είχε τρόπο να κερδίζει όσα του ήταν αναγκαία για την επιβίωση. Γι' αυτό αναγκάστηκε να πουλά τα χωράφια που είχε κληρονομήσει από τους γονείς του
===Φυλακές Κέρκυρας: το τέλος===
Ο Μαλτέζος κατά τη διάρκεια της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|μεταξικής δικτατορίας]] πέρασε στην παρανομία και συνέχισε την πολιτική του δράση. Συνελήφθη στην Αθήνα τον Μάιο του 1938<ref name="ΧΤ"/> και κρατήθηκε στην [[Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους|Ειδική Ασφάλεια]]. Εκεί υποβλήθηκε σε βασανιστήρια επί 35 ημέρες. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στις φυλακές της [[Κέρκυρα]]ς, στην περιβόητη Ακτίνα Θ', μαζί με άλλα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ, όπως οι [[Δημήτρης Παρτσαλίδης|Μήτσος Παρτσαλίδης]], [[Στέλιος Σκλάβαινας]] και [[Βασίλης Νεφελούδης]]. Ο γραμματέας του κόμματος [[Νίκος Ζαχαριάδης]] βρισκόταν έγκλειστος ήδη εκεί.<ref>[[#Νεφ1974|Νεφελούδης 1974]], σ.130.</ref> Ο Μαλτέζος, που είχε ήδη υποστεί διάσειση από την κακομεταχείριση στην Αθήνα, οδηγείτο καθημερινά από το κελί του στο αρχιφυλακείο και βασανιζόταν με αγριότητα,<ref>[[#Νεφ1974|Νεφελούδης 1974]], σ.158.</ref> προκειμένου να υπογράψει [[Δήλωση μετανοίας|δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης των κομμουνιστικών ιδεών]] - πράγμα όμως που δεν έγινε. Ο σαδισμός των βασανιστών του, όπως ελέχθη, έφτασε μέχρι του σημείου να αποπειραθούν να του καρφώσουν πέταλο στο αριστερό πόδι.<ref name="ΧΤ"/> Εξέπνευσε στις 22 Νοεμβρίου 1938<ref>{{cite journal|title=Από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ|journal=Κομμουνιστική Επιθεώρηση|year=2008 (αρ. 5)|url=http://www.komep.gr/2008-teyxos-5/apo-thn-okne-sthn-kne-syntomo-xroniko-ton-neolaiistikon-organoseon-toy-kke?highlight=WyJcdTAzYmZcdTAzYmFcdTAzYmRcdTAzYjUiXQ==|accessdate=25 Νοεμβρ. 2015}}</ref> στο Ψυχιατρείο, όπου είχε μεταφερθεί, ώστε στο πιστοποιητικό θανάτου να μην αναφέρεται "επίσημα πως πέθανε στη φυλακή".<ref>[[#Νεφ1974|Νεφελούδης 1974]], σ.161.</ref>
Η φρικτή εικόνα -και τελικά ο θάνατος- του βασανισμένου Χρήστου Μαλτέζου ήταν ένας από τους λόγους που κατέρρευσε, μετά από λίγο, το ηθικό μερικών κρατουμένων κομμουνιστών στις φυλακές της Κέρκυρας και υπέγραψαν "δήλωση". Ανάμεσά τους: ο [[Μανώλης Μανωλέας]], ο [[Στέλιος Σκλάβαινας]] και ο αγροτιστής ηγέτης [[Κώστας Γαβριηλίδης]].<ref>[[#Νεφ1974|Νεφελούδης 1974]], σ.131-132, 159.</ref> Για άλλους, λειτούργησε ως παράδειγμα αποφασιστικότητας και αντίστασης.<ref name="KM"/> O Νίκος Ζαχαριάδης έγραψε για τον Μαλτέζο:«''Στις 22 Νοέμβρη 1938, εδώ στην Κέρκυρα ένας ήρωας, ο Χρήστος Μαλτέζος πέθανε. Και ένας προδότης ο Μανωλέας έκανε δήλωση. Συμβολική σύμπτωση. Αναδείχνοντας τέτοιους ήρωες και ξεκαθαρίζοντας τέτοιους προδότες, το ΚΚΕ στέρεα, ακλόνητα, αποφασιστικά βαδίζει προς τη νίκη, παρ' όλες τις δυσκολίες, τις θυσίες και τις προδοσίες''».<ref>Νίκος Ζαχαριάδης, ''Θέσεις για την ιστορία του ΚΚΕ'' (Εκδοτικό της ΚΕ του ΚΚΕ, Αθήνα 1945), σ.11.</ref>
==Παραπομπές==
| |||