Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
 
Ο Γιάννης Μανούσακας περιγράφει τα βασανιστήρια που υπέφερε στην Ειδική Ασφάλεια Αθηνών το 1939:<ref>Μανούσακας (1978), σελ. 14</ref>
"«''Σταμάτα αυτού βρε! Αυτού που πατάς ξεψύχισε ο Βαλιανάτος. Ο γέρος σας ε; τον καημένο τον υπουργό σας... των οικονομικών! Αυτό θα πάθεις κι εσύ! Μετά σε πετάμε από την ταράτσα... Αυτοκτόνησε... Εδώ βρε νιώσε το είναι Ειδική Ασφάλεια: ή ελεύθερος με δήλωση ή σε βγάνω με τους τέσσερις από δω μέσα"''».
 
Στη [[Θεσσαλονίκη]] η έδρα της Ειδικής Ασφάλειας ήταν στη Λεωφόρο Στρατού. Ο τσαγκάρης [[Στέφανος Λασκαρίδης]], μέλος του [[ΚΚΕ]] εκπαραθυρώθηκε από το κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης στις 31 Γενάρη 1938 και η δολοφονία του επίσης αποδόθηκε σε αυτοκτονία.<ref>"Έπεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.63</ref> Στο δελτίο της Ειδικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης αναφέρεται ότι:«''Εν Θεσσαλονίκη την 31ην Ιανουαρίου 1938 συλληφθείς ο κομμουνιστής υποδηματεργάτης Λασκαρίδης Στέφανος και προσαχθείς εις το Γραφείον του διοικητού Ασφαλείας, όπως προβή, τη προτροπή και των παρισταμένων δύο αδελφών του, εις [[Δήλωση μετανοίας|δήλωσιν μετανοίας]], επί τοσούτον συνεσκοτίσθη, μη δυνάμενος να συμβιβάση το αίσθημα της αποκηρύξεως των ιδεωδών του εν σχέσει με το καθήκον του προς την έννομον τάξιν, ώστε καθ' ην ώραν, υπείκων εις τας αδελφικάς συστάσεις και επικλήσεις, ήρχισε να γράφη την δήλωσιν αποκηρύξεως του κομμουνισμού, διέκοψεν αποτόμως ταύτην και ριφθείς από του παραθύρου ηυτοκτόνησε''».<ref>"'Επεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.63</ref>
"Σταμάτα αυτού βρε! Αυτού που πατάς ξεψύχισε ο Βαλιανάτος. Ο γέρος σας ε; τον καημένο τον υπουργό σας... των οικονομικών! Αυτό θα πάθεις κι εσύ! Μετά σε πετάμε από την ταράτσα... Αυτοκτόνησε... Εδώ βρε νιώσε το είναι Ειδική Ασφάλεια: ή ελεύθερος με δήλωση ή σε βγάνω με τους τέσσερις από δω μέσα".
 
Στη [[Θεσσαλονίκη]] η έδρα της Ειδικής Ασφάλειας ήταν στη Λεωφόρο Στρατού. Ο τσαγκάρης [[Στέφανος Λασκαρίδης]], μέλος του [[ΚΚΕ]] εκπαραθυρώθηκε από το κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης στις 31 Γενάρη 1938 και η δολοφονία του επίσης αποδόθηκε σε αυτοκτονία.<ref>"'Επεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.63</ref>
Στο δελτίο της Ειδικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης αναφέρεται ότι :
 
«Εν Θεσσαλονίκη την 31ην Ιανουαρίου 1938 συλληφθείς ο κομμουνιστής υποδηματεργάτης Λασκαρίδης Στέφανος και προσαχθείς εις το Γραφείον του διοικητού Ασφαλείας, όπως προβή, τη προτροπή και των παρισταμένων δύο αδελφών του, εις [[Δήλωση μετανοίας|δήλωσιν μετανοίας]], επί τοσούτον συνεσκοτίσθη, μη δυνάμενος να συμβιβάση το αίσθημα της αποκηρύξεως των ιδεωδών του εν σχέσει με το καθήκον του προς την έννομον τάξιν, ώστε καθ' ην ώραν, υπείκων εις τας αδελφικάς συστάσεις και επικλήσεις, ήρχισε να γράφη την δήλωσιν αποκηρύξεως του κομμουνισμού, διέκοψεν αποτόμως ταύτην και ριφθείς από του παραθύρου ηυτοκτόνησε».<ref>"'Επεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.63</ref>
 
===Κλιμάκωση της δράσης στην Κατοχή===
Γραμμή 29 ⟶ 25 :
Κυρίως από την άνοιξη του 1944 και μετά τα αποσπάσματα της Ειδικής άρχισαν να συγκρούονται σε κανονικές μάχες με τον [[ΕΛΑΣ]] ενώ συμμετείχαν και σε μπλόκα όπως π.χ. στο [[μπλόκο της Καλογρέζας]] στις 15 Μαρτίου του 1944.<ref>στο ίδιο, σ. 194</ref> Οι βιαιότητες των μελών της στη διάρκεια των μπλόκων ήταν αποτέλεσμα και της ανεξαρτησίας δράσης της αλλά και της προκλητικής της ασυλίας που έχαιραν τα μέλη της. Μπορούσαν να προβαίνουν σε συλλήψεις και προφυλακίσεις χωρίς γραπτές εντολές καθώς αρκούσε προφορική εντολή του Λάμπου. Μολονότι υπήρχε κανονισμός που απαγόρευε στους άνδρες της Χωροφυλακής να συγκροτούν εκτελεστικά αποσπάσματα, άνδρες της Ειδικής, στις 22 Απριλίου του 1944, εκτέλεσαν χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση 17 κρατούμενους στο προαύλιο της [[Σχολή Χωροφυλακής|Σχολής Χωροφυλακής]].<ref name="στο ίδιο, σ. 144"/> Από τα μέσα του 1944 τα βασανιστήρια και οι θανατώσεις κρατουμένων στα γραφεία της Ειδικής στην οδό Ελπίδος 5 και στο ανακριτικό της τμήμα, που στεγαζόταν στο διπλανό ξενοδοχείο ''Κρυστάλ'' (Ελπίδος 3), ήταν πολύ συχνό φαινόμενο.<ref>στο ίδιο, σ. 147</ref> Στις 26 Ιούλη του 1944 δολοφονήθηκε εκεί η [[Ηλέκτρα Αποστόλου]].<ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, σ. 1442</ref>
 
Πάντως,Αν και μολονότι ο κύριος σκοπός της ''Διεύθυνσης Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους'' ήταν οι διώξεις και οι συλλήψεις κομμουνιστών, η Ειδική Ασφάλεια στράφηκε και εναντίον οργανώσεων μη κομμουνιστικών, όπως η οργάνωση της [[Λέλα Καραγιάννη|Λέλας Καραγιάννη]] και η οργάνωση «Υβόννη».<ref>Ιάσονας Χανδρινός (2012), σ. 148</ref>
 
==Διάλυση της Ειδικής Ασφαλείας==