Κάδμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Odoiporos (συζήτηση | συνεισφορές)
Προσθήκη χρονολογίας
Γραμμή 3:
Στην ελληνική μυθολογία, ο Κάδμος ήταν ο ιδρυτής και ο πρώτος βασιλιάς της [[Αρχαία Θήβα|Θήβας]]. Ήταν γιος του βασιλιά της Φοινίκης, [[Αγήνορας ο Φοίνικας|Αγήνορα]] και της [[Τηλέφασσα|Τηλέφασσας]] (της κόρης του [[Νείλος (μυθολογία)|Νείλου]], σύμφωνα με μια εκδοχή) και αδερφός της [[Ευρώπη (μυθολογία)|Ευρώπης]], του [[Φοίνιξ (μυθολογία)|Φοίνικα]], του [[Κίλικας|Κίλικα]] και του [[Θάσος (μυθολογία)|Θάσου]]. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από το μυθικό βασιλιά της Αιγύπτου, τον [[Έπαφος|Έπαφο]], το γιο του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της αργίτισσας [[Ιώ (μυθολογία)|Ιώς]], όταν εκείνη κυνηγημένη από την [[Ήρα (μυθολογία)|Ήρα]] έφτασε, μεταμορφωμένη σε αγελάδα, στη χώρα του Νείλου.<ref>Ψευδο-Απολλόδωρου, ''Βιβλιοθήκη'', Β 1,3-4.</ref>
 
Μετά την αρπαγή της αδερφής του, Ευρώπης, από τοτον Δία, ο Κάδμος μαζί με τα αδέρφια του και τη μητέρα τους άφησαν κατ’ εντολήν του Αγήνορα την πατρίδα τους και περιπλανήθηκαν στο Αιγαίο με σκοπό να βρουν την Ευρώπη. Ο Κάδμος κατέληξε στη [[Αρχαία Βοιωτία|Βοιωτία]], όπου ίδρυσε την πόλη της Θήβας, αφού πρώτα ακολούθησε μία ξεχωριστή αγελάδα με μια ημισέληνο στα πλευρά της (έπειτα από χρησμό του μαντείου των [[Μαντείο των Δελφών|Δελφών]]) και στη συνέχεια σκότωσε ένα δράκοντα κι έσπειρε τα δόντια του, με αποτέλεσμα να ξεφυτρώσουν οι πρώτοι κάτοικοι (Σπαρτοί). Η ακρόπολη της Θήβας ονομάστηκε προς τιμήν του ''Καδμεία''.<ref>ό.π., Γ 4,1.</ref>
 
Ο Κάδμος παντρεύτηκε την κόρη του [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]] και της [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτης]], την [[Αρμονία (μυθολογία)|Αρμονία]] και έκαναν τέσσερις κόρες, την [[Αγαύη (μυθολογία)|Αγαύη]], την [[Αυτονόη (κόρη του Κάδμου)|Αυτονόη]], την [[Ινώ]] και τη [[Σεμέλη]], και ένα γιο, τον [[Πολύδωρος (γιος του Κάδμου)|Πολύδωρο]]. Στους γάμους του Κάδμου και της Αρμονίας παρευρέθησαν οι θεοί του Ολύμπου, οι οποίοι χάρισαν στη νύφη πολλά και θαυμαστά δώρα (η [[Αθηνά]] ένα πέπλο, ο [[Ήφαιστος]] ένα περιδέραιο κ.ά.). Από τη γενιά του Κάδμου κατάγεται και ο θεός [[Διόνυσος]], γιος του Δία και της [[Σεμέλη|Σεμέλης]].<ref>ό.π., Γ 4 2-3.</ref>
 
Ο ιστορικός [[Ηρόδοτος]] στο 5ο βιβλίο των Ιστοριών του (Ἱστοριῶν πέμπτη ἐπιγραφομένη Τερψιχόρη) θεωρεί ότι ο Κάδμος έφερε το αλφάβητο στην Ελλάδα και ονομάζει τα γράμματα «καδμήια» ή «φοινικήια».<ref>Ηροδότου, ''Ιστορίαι'' Ε, 58-59.</ref>
 
Χρονολογικώς από τον Ηρόδοτο τοποθετείται περί το 2000 π.Χ <ref> Δεύτερο βιβλίο (Εὐτέρπη]), 145, “Hérodote. Histoires, 9 vols.”, Ed. Legrand, Ph.–E. Paris: Les Belles Lettres, 1:1932; 2;1930; 3:1939; 4 (3rd edn.): 1960; 5:1946; 6:1948; 7:1951; 8:1953; 9:1954, Repr. 1:1970; 2:1963; 3:1967; 5:1968; 6:1963; 7:1963; 8:1964; 9:1968.)</ref>, ενώ από τον Ευσέβιο λέγεται ότι ο Κάδμος ήλθε στην Αθήνα το 1479 π.Χ και τέλος σύμφωνα με το [[Πάριο Χρονικό|Πάριον Χρονικόν]] εγεννήθη το 1540 π.Χ. <ref>Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν ὑπὸ Γεωργίου Μιστριώτου, Λιψία, 1867 σ.119</ref>. Ο ίδιος ο [[Γεώργιος Μιστριώτης|Γεώργιος Μιστριώτης]] αναφέρει ότι τελικά ίσως να μην έζησε κατά τον 15ο αιώνα π.Χ αλλά έζησε σίγουρα πρό των [[Τρωικός Πόλεμος|Τρωικών]] (περίπου 12ο αιώνα π.Χ.). Αυτό το συμπέρασμα προέρχεται από τους παγιωμένους τότε μύθους περί του Κάδμου τους οποίους παρέλαβε ο [[Όμηρος|Όμηρος]] για την συγγραφή τών επών του <ref>Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν ὑπὸ Γεωργίου Μιστριώτου, Λιψία, 1867 σ.120</ref>. Μία ακόμη έμμεση αναφορά γίνεται και από τον [[Πλούταρχος|Πλούταρχο]], όπου και αναφέρει ότι από τους τής Ινούς και του Αθάμαντος χρόνους είχαν περάσει περισσότερα από χίλια χρόνια (τοποθετεί την φράση στην εποχή κατά την οποία ζούσε ο [[Θαλής|Θαλής]])<ref>(Πλουτάρχου Τῶν ἑπτὰ σοφῶν συμπόσιον 162bc “Plutarch's moralia, vol. 2”, Ed. Babbitt, F.C. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1928, Repr. 1962.)</ref>.
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 14 ⟶ 16 :
==Πηγές==
* Ψευδο-Απολλόδωρος, ''Βιβλιοθήκη''.
* Ηρόδοτος, ''ΙστορίαιἹστορίαι'', Β´ (Εὐτέρπη), Ε´ (Τερψιχόρη).
* Κακριδής Ι.Θ., επιμ. (1986), ''Ελληνική Μυθολογία'', Τόμος 3: Οι Ήρωες - Τοπικές παραδόσεις, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
* Κωνσταντινίδης Α. (1997), ''Λεξικό κυρίων ονομάτων. Μυθολογικό, ιστορικό, γεωγραφικό'', Αθήνα: εκδ. Εκάτη.
* Γεώργιος Μιστριώτης ''Ἱστορία τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν'', Λιψία, 1867
* Πλούταρχος ''Τῶν ἑπτὰ σοφῶν συμπόσιον'' Harvard University Press, Repr. 1962.
 
==Δείτε επίσης==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κάδμος"