Το κοινοβούλιο στην παρούσα μορφή του συστάθηκε [[Η Νορβηγία το 1814|πρώτη φορά]] στο [[Έιντσβολ]] το 1814, αν και οι καταβολές του μπορούν να ανιχνευθούν πίσω στο [[Thing (συνέλευση)|allting]] ή στις κοινές συνελεύσεις μέχρι τον 9ο αιώνα. Τα alltings ήταν τοπικές συνελεύσεις επιφορτισμένες με την συζήτηση νομικών και πολιτικών ζητημάτων. Αυτά αθμιαίαβαθμιαία επισημοποιήθηκαν ώστε τα tings, ή συνελεύσεις, μετατράπηκαν σε περιφερειοποιημένες συσκέψεις και απέκτησαν στήριξη και εξουσία από το στέμμα, σε έκταση ώστε και σε περιστάσεις που ήταν καθοριστικές για την ουσιαστκή αλλαγή της ίδιας της μοναρχίας. As Norway became unified as a geopolitical entity in the 10th century, the [[lagting]]s were established as superior regional assemblies. The archaic regional assemblies, the [[Frostating]], the [[Gulating]], the [[Eidsivating]] and the [[Borgarting]] were amalgamated and the corpus of law was set down under the command of King [[Magnus Lagabøte]] during the mid-13th century. This jurisdiction remained significant until King [[Frederick III of Denmark|Frederick III]] proclaimed absolute monarchy in 1660; this was ratified by the passage of the [[King Act of 1665]], and this became the constitution of the [[Denmark–Norway|Union of Denmark and Norway]] and remained so until 1814 and the foundation of the Storting.
Ο αριθμός των εδρών στο Storting ποικίλει: από το 1882 υπήρχαν 114 έδρες, από το 1903 117, από το 1906 123, από το 1918 126, από το 1921 150, από το 1973 155, από το 1985 157, από το 1989 165 και από το 2005 169 έδρες.
