Κυπριακό (ζήτημα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι Βρετανοί ενοχλημένοι από τη δράση της εκκλησίας εξόρισαν στις [[9 Μαρτίου]] [[1956]] τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τον [[Μητροπολίτης|Μητροπολίτη]] [[Κερύνεια|Κυρηνείας]] Κυπριανό στις [[Σεϋχέλλες]] για έναν χρόνο. Κατόπιν τους επετράπη να φύγουν από τις Σεϋχέλλες, όχι όμως και να γυρίσουν στην Κύπρο. Παράλληλα, οι ελληνικές κυβερνήσεις δίσταζαν να αντιπαρατεθούν με την Αγγλία λόγω της βοήθειας που αυτή είχε προσφέρει στα κυβερνητικά στρατεύματα εναντίον των κομμουνιστών από την απελευθέρωση και μετά. Χαρακτηριστική είναι η φράση, την οποία φέρεται να είπε ο Γεώργιος Παπανδρέου το [[1950]] (πριν από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Βρετανών) ως Υπουργός Εσωτερικών στον τότε δήμαρχο Λευκωσίας: ''«Η Ελλάς αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν, και δι' αυτό δεν ημπορεί να πάθει ασφυξίαν λόγω του Κυπριακού»''<ref name="auto3">«[https://web.archive.org/web/20070926223826/http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=11.07.2006 Πενήντα χρόνια φαγούρας]», άρθρο του Μακάριου Δρουσιώτη στην ''Ελευθεροτυπία'' της 11/7/2006. [http://www.makarios.eu/cgibin/hweb?-A=1505&-V=history Αναδημοσίευση]. [https://web.archive.org/web/20180130030043/http://www.makarios.eu/cgibin/hweb?-A=1505&-V=history Αρχειοθέτηση] αναδημοσίευσης 30/1/2018. Ανάκτηση αναδημοσίευσης 30/1/2018.</ref>. Η κοινή γνώμη όμως και η [[Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησία]] ήταν στο πλευρό των Ελληνοκυπρίων, γεγονός που δημιουργούσε πίεση στους πολιτικούς.

 

Η αντιπαλότητα μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εξελίχθηκε το 1958 σε ανοικτή ένοπλη σύγκρουση με νεκρούς και από τις δύο πλευρές. Επεισόδια είχαν σημειωθεί και παλιότερα, το 1912 και το 1956-1957, το καλοκαίρι του 1958 όμως η κλίμακα της εθνοτικής βίας ήταν πρωτοφανής, και επέδρασε καταλυτικά στην περαιτέρω εξέλιξη του Κυπριακού λόγω του ψυχολογικού κλίματος που δημιούργησε<ref name="ReferenceA">Ε. Χατζηβασιλείου, "Η κρίση του 1963: Ερωτήματα και αποτιμήσεις", στο: Π. Παπαπολυβίου (επιμ.), ''1960-2010: Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας'', τ. 1, ''1960-1969: Η δεκαετία της εγκαθίδρυσης'', Λευκωσία 2010, σ. 116.</ref>. Η κλιμάκωση των διακοινοτικών συγκρούσεων δημιουργούσε επίσης την εντύπωση στο εξωτερικό ότι η συμβίωση των δύο κοινοτήτων ήταν αδύνατη<ref name="ReferenceB">Π. Παπαπολυβίου, "Η Κύπρος στην περίοδο της Αγγλοκρατίας", στο: Π. Παπαπολυβίου (επιμ.), ''1960-2010: Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας'', τ. 1, ''1960-1969: Η δεκαετία της εγκαθίδρυσης'', Λευκωσία 2010, σ. 19.</ref>.