Ρωσία του Κιέβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 162:
Όμως τον 11ο αιώνα άρχισε η αποσύνθεση του κράτους των Ρως, μετά το θάνατο του Γιαροσλάβ του Σοφού. Η θέση του Μεγάλου Πρίγκηπα του Κιέβου εξασθένησε με την αυξανόμενη επιρροή των περιφερειακών φατριών. Μετά το θάνατο του Γιαροσλάβ του Σοφού, η σύμπνοια των ευγενών τίθεται σε αμφιβολία. Τα πολυάριθμα μέλη του επιτελείου ταυτίζονται περισσότερο με τα συμφέροντα της περιοχής τους παρά με τις επιδιώξεις της κεντρικής διοίκησης. Την κατάσταση αυτή επιτείνει ο θεσμός των τοπικών συμβουλίων, όπου συμμετέχουν όλοι οι άνδρες της πόλης και μπορούν να εκδιώξουν τον πρίγκηπα, ζητώντας το διορισμό άλλου. Πληθαίνουν έτσι τα περιστατικά συναλλαγής μεταξύ πριγκήπων - τοπικών συμβουλίων, όπως και ομάδων πριγκήπων εναντίον άλλων ομοβάθμων τους, πάντα εις βάρος της κεντρικής διοίκησης που σταδιακά αποδυναμώνεται.
Θεσπίστηκε ένα αντισυμβατικό σύστημα διαδοχής στην εξουσία, με το οποίο αυτή μεταβιβαζόταν μάλλον στο αρχαιότερο μέλος της κυβερνώσας δυναστείας παρά από πατέρα σε γιο, δηλ. στις περισσότερες περιπτώσεις στον μεγαλύτερο αδελφό του ηγεμόνα, υποθάλποντας συνεχώς μίσος και αντιπαλότητα στο εσωτερικό της βασιλικής οικογένειας. Η οικογενειοκτονία χρησιμοποείτο συχνά για την απόκτηση της εξουσίας και εντοπίζεται περισσότερο στην εποχή της κυβέρνησης των γιων του Γιαροσλάβ, οπότε το καθιερωμένο σύστημα αγνοήθηκε στην ενθρόνιση του [[Βλαδίμηρος Β΄ Μονομάχος|Βλαδίμηρου Β΄ Μονομάχου]] ως Μεγάλου Πρίγκηπα του Κιέβου, δημιουργώντας με τη σειρά του μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ των Ολεγκόβιτσι από το [[Τσέρνιγκοφ|Τσερνίγκοφ]], των Μονομάχων από το Περεγιασλάβ, των Ιζιασλαβίτσι από
[[File:Kievan Nativity.jpg|thumb|''Η Γέννηση'', εικονογράφηση (πιθανόν από τη [[Γαλικία (Ανατολική Ευρώπη)|Γαλικία]]) από το Ψαλτήρι της Γερτρούδης]]
| |||